มีความทุกข์ โถมทับ จน อยาก เสือกไส ให้ชีวิตดับสูญ มีความเหนื่อยหน่าย ประดัง ประเด เข้าสู่ ความเป็นอยู่ มีความอ่อนล้า ระคนท้อใจ.......เดินมาทักทาย วันแล้ววันเล่า แต่ละวันที่ผ่านไป ................ ระยะทางที่ห่างไกล ไม่ได้ ทำให้ฉัน ...........มีความสุขได้เลย ระยะทางที่ ห่างกัน ............. เส้น บางๆๆที่แบ่งชีวิตของเรา ................ มันเกิด จาก อะไร นะ................. เราพบกัน วันนี้ สายไปจริงหรือ........... มองออกไป ท่ามกลางความมืด ของยามราตรี......... คืนนี้ ห่อตัว กับความเจ๊บปวด .......... เจ๊บกาย และเจ๊บ ที่หัวใจ............. ปวดกาย ..........นอนซม เพราะ ความเจ๊บปวด ร่างกาย ทนทานต่อความเจ๊บปวด ได้ด้วยยา แต่ ใจหล่ะ .....ใช้อะไรรักษา จึงจะหายเจ๊บปวดได้ หนอ........... แล้ว .......ฉันได้ยินเสียงคุณ............. คุณบอกว่าคุณคิดถึงฉัน ............ คุณบอกว่าคุณ ห่วงฉัน ....... แต่ ในช่วง นั้นๆๆ คุณ ไม่ว่าง...........ฉันเข้าใจ ฉันรู้ ..........รู้ดี.........คุณมีแต่ ฉันในหัวใจ........... เราจะมีแต่กันและกัน ตลอดไป.......... แค่เนี๊ย.......... 3 ประโยคข้างบน หาย วับ มีแต่ รอยยิ้ม บนใบหน้า ทดแทน........ ดาหลา & ปะการัง ๒๑ มกรา ๒๕๔๘ เวลา....๐๘.๓๒ น. เวลา เพ้อ ฝัน อิอิ
21 มกราคม 2548 09:13 น. - comment id 410242
ดีใจด้วยนะครับ เอะ..ไม่เขียนกลอนละครับ ช่วงนี้ไม่เห็นคุณเขียนกลอนเลยอ่ะ
21 มกราคม 2548 09:38 น. - comment id 410269
ตอบคุณ ผลิใบฯ........... เขียนกลอนแล้ว ติด ๆๆ ดับๆๆ ไม่ สัมผัส.......ก้อรู้สึกไม่ค่อย ดีค่ะ เสียรูป ฉันทลักษณ์ หมด ค่ะ แต่จะพยายามนะคะ ขอบคุณค่ะ ที่ แวะมา ให้กำลังใจ กันตลอด มานะคะ
21 มกราคม 2548 09:54 น. - comment id 410286
จะเป็นกลอนหรือไม่หากได้ระบายสิ่งที่ควรระบายออกมาย่อมทำให้จิตใจเราสบายล่ะก็ เอ๊าเล๊ยนิ แหะๆๆการเขียนกลอนไม่ยากหรอกครับ หากเราพยายามและตั้งใจจริงตอนแรกผมก็เหมือนคนอื่นๆแหละครับไม่ได้เรื่องแม้บัดนี้จะดีขึ้นหน่อยก็ถือว่าแย่อยู่เหมือนเดิมแต่พัฒนาดีขึ้นนิดๆหน่อยๆเท่านั้นเอง กลอนนั้นดีอย่างทำให้เราได้รู้อะไรๆหลายๆอย่างแล้วทำให้อารมณ์เบิกบานได้กว่าร้อยแก้วมากเลยครับ เพราะทำนองของกลอนซาบซึ้งกินใจกว่าครับ อย่าเลิกนะครับพยายามหน่อย ผมขอเป็นกำลังใจครับ แก้วประเสริฐ.
21 มกราคม 2548 10:35 น. - comment id 410311
ในเส้นทางที่ห่างไกล ในองศาที่ต่างกัน ฉันแค่หวังเล็ก ๆ ว่ารอยทางแห่งคืนวัน ของเธอจะเต็มไปด้วยความสดใส หนทางข้างหน้า..แม้ไม่อาจมีเธอข้างกาย แต่หนทางในหัวใจ เธออยู่ตรงนี้ตลอดเวลา คำสามคำ ที่จะทดแทน ในเส้นทางที่ห่างกัน แม้ดูไม่มาก แต่ฉันตั้งใจบอกไป ฉันรักเธอ สวัสดีจ๊ะ ดาหลา.ชอบจังเลย ความรู้สึกที่บรรยายแบบนี้ อบอุ่นดีจ๊ะ แค่รู้ว่ายังมีใครห่วงใยเราบ้างก็พอนะ ^___^
21 มกราคม 2548 10:47 น. - comment id 410322
กะว่าจะมาปลอบสักหน่อย..เปลี่ยนใจแล่ว..ไม่เห็นเศร้าซักกะหน่อย... **บินมาเยี่ยมครับผม..
21 มกราคม 2548 12:35 น. - comment id 410420
ช่างเพ้อได้เป็นเรื่องเป็นราวอ่ะนะคิกๆๆๆ คิดถีงค่ะพี่นิ่มจ๋า
21 มกราคม 2548 13:12 น. - comment id 410445
ยาวิเศษขนานแท้ค่ะ อิอิ
21 มกราคม 2548 15:51 น. - comment id 410542
มาเยี่ยมทักทายครับ
21 มกราคม 2548 16:48 น. - comment id 410571
ใจย่อมรักษาด้วยใจ น้ำที่หล่อเลี้ยงจิตใจได้ดีที่สุดคือ น้ำคำ ผักจิ้มสำหรับหัวใจ คือรอยยิ้มพิมพ์ใจ ตลอดจน เสียงหัวเราะ สิ่งที่คอยเสริมให้หัวใจแข็วแกร่งคือกำลังใจ จากคนรอบข้าง และสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับรักษาจิตใจคือ ตัวเราเอง.... ต่อให้มีกำลังใจล้นเหลือ หากเราไม่รับก็ไร้ผล ต่อให้มีคนมาหัวเราะ หยอกเย้า หากเราไม่สนใจก็ไร้เปล่า ต่อให้มีสาว ๆ มารุมล้อม หากกายล้าก็หมองหม่น ทนมอง ....พี่นิ่มจ๋า ตรงท้าย ๆ เนี่ยมานติดมาเเองนะคะไม่ได้ตั้งใจอะค่ะ
21 มกราคม 2548 17:45 น. - comment id 410612
จะเป็นกลอนหรือไม่หากได้ระบายสิ่งที่ควรระบายออกมาย่อมทำให้จิตใจเราสบายล่ะก็ เอ๊าเล๊ยนิ แหะๆๆการเขียนกลอนไม่ยากหรอกครับ หากเราพยายามและตั้งใจจริงตอนแรกผมก็เหมือนคนอื่นๆแหละครับไม่ได้เรื่องแม้บัดนี้จะดีขึ้นหน่อยก็ถือว่าแย่อยู่เหมือนเดิมแต่พัฒนาดีขึ้นนิดๆหน่อยๆเท่านั้นเอง กลอนนั้นดีอย่างทำให้เราได้รู้อะไรๆหลายๆอย่างแล้วทำให้อารมณ์เบิกบานได้กว่าร้อยแก้วมากเลยครับ เพราะทำนองของกลอนซาบซึ้งกินใจกว่าครับ อย่าเลิกนะครับพยายามหน่อย ผมขอเป็นกำลังใจครับ แก้วประเสริฐ. จาก : รหัสสมาชิก : 6104 - แก้วประเสริฐ ....ขอบคุณค่ะคุณแก้ว ฯ ที่ เข้าใจ และ ให้กำลังใจมาตลอด ...........จะพยายามค่ะ ที่จะสาน ความ ฝัน ให้ได้
21 มกราคม 2548 17:48 น. - comment id 410614
ในเส้นทางที่ห่างไกล ในองศาที่ต่างกัน ฉันแค่หวังเล็ก ๆ ว่ารอยทางแห่งคืนวัน ของเธอจะเต็มไปด้วยความสดใส หนทางข้างหน้า..แม้ไม่อาจมีเธอข้างกาย แต่หนทางในหัวใจ เธออยู่ตรงนี้ตลอดเวลา คำสามคำ ที่จะทดแทน ในเส้นทางที่ห่างกัน แม้ดูไม่มาก แต่ฉันตั้งใจบอกไป ฉันรักเธอ สวัสดีจ๊ะ ดาหลา.ชอบจังเลย ความรู้สึกที่บรรยายแบบนี้ อบอุ่นดีจ๊ะ แค่รู้ว่ายังมีใครห่วงใยเราบ้างก็พอนะ ^___^ จาก : รหัสสมาชิก : 130 - แอ็ปเปิ้ล ..........ค่า ใช่แล้ว ขอแค่ มี ใจ มอบให้กัน พอเพียงแล้วนะคะ
21 มกราคม 2548 17:48 น. - comment id 410615
กะว่าจะมาปลอบสักหน่อย..เปลี่ยนใจแล่ว..ไม่เห็นเศร้าซักกะหน่อย... **บินมาเยี่ยมครับผม.. จาก : รหัสสมาชิก : 9048 - บินเดี่ยวหมื่นลี้ ..โห เราก็รอ ร้อ รอ มะมาซะที คิดอย่างนี้นี่เองท่าน บินฯ
21 มกราคม 2548 17:49 น. - comment id 410616
ช่างเพ้อได้เป็นเรื่องเป็นราวอ่ะนะคิกๆๆๆ คิดถีงค่ะพี่นิ่มจ๋า จาก : รหัสสมาชิก : 8964 - เพราะรัก ...........อ่ะนะน้องหวานจ๋า ........... ยาวิเศษขนานแท้ค่ะ อิอิ จาก : รหัสสมาชิก : 9011 - คนเมืองลิง ..ถูกต้องนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
21 มกราคม 2548 17:49 น. - comment id 410617
มาเยี่ยมทักทายครับ จาก : รหัสสมาชิก : 6139 - แม่จิตร ....ขอบคุณแม่จิตร พักน้ไม่ค่อยเห็นคุณคะ ..........สบายดี ป้าว ใจย่อมรักษาด้วยใจ น้ำที่หล่อเลี้ยงจิตใจได้ดีที่สุดคือ น้ำคำ ผักจิ้มสำหรับหัวใจ คือรอยยิ้มพิมพ์ใจ ตลอดจน เสียงหัวเราะ สิ่งที่คอยเสริมให้หัวใจแข็วแกร่งคือกำลังใจ จากคนรอบข้าง และสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับรักษาจิตใจคือ ตัวเราเอง.... ต่อให้มีกำลังใจล้นเหลือ หากเราไม่รับก็ไร้ผล ต่อให้มีคนมาหัวเราะ หยอกเย้า หากเราไม่สนใจก็ไร้เปล่า ต่อให้มีสาว ๆ มารุมล้อม หากกายล้าก็หมองหม่น ทนมอง ....พี่นิ่มจ๋า ตรงท้าย ๆ เนี่ยมานติดมาเเองนะคะไม่ได้ตั้งใจอะค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 6661 - sun strom .........ถูกต้องแล้วค่ะ.............