สามสี่วันดูตนบนความโศก ดังติดโรคซึมเซานั่งเหงาหงอย ปิดบ้านเงียบขังกายอยู่ท้ายซอย ใจเลื่อนลอยตามหลักแรงผลักดัน เงาดำทอดผ่านทางหน้าต่างเปิด จิตเตลิดเกือบพรากหลุดจากขันธ์ คิดว่าเปรตมาสิงสู่อยู่ด้วยกัน โธ่! พฤกษ์พันธ์แกว่งไกวใกล้แล้วเรา ครั้นจะนอนมิสมอารมณ์อยาก ร้อยเรื่องหลากวนเวียนเปลี่ยนใหม่เก่า จนค่อนคืนฝืนสลายกลายบรรเทา เสียเวลาไปเปล่าไม่เข้าที ต้องคิดใหม่ทำใหม่ให้เดินหน้า ก้าวที่กล้าพร้อมดำเนินเจริญศรี เลิกทดท้อหม่นหมองไตร่ตรองดี ความโศกเศร้านาทีนี้ฤายึดมัน.. ..
18 มกราคม 2548 19:26 น. - comment id 408668
++ ++++ ใจหนอใจใยเตลิด สิ่งที่เกิดใยไม่กล้า ก้าวไปใยเสียเวลา ความเป็นคนมีค่า..กล้าก้าวเดิน.. ++ +++++ ^____^
18 มกราคม 2548 20:26 น. - comment id 408704
มาฉุดให้พ้นกระแสโศกหน่อยดิ..ว่ายจนหมดแรงแล้ว.. ***แวะมาทักทายครับ
18 มกราคม 2548 22:33 น. - comment id 408803
..ก้าวที่กล้า ..มุ่งไป ..เพื่อให้รู้.. ผิดคือครู .. ร้อนหนาว..พร้อมก้าวใหม่.. ฝ่าขวากหนาม.. ทางตัน ..มิหวั่นใด.. มุ่งต่อไป .. คว้าฝัน .. วันเป็น.. เรา.. เรน .. ขออนุญาต.. แจม บทกวี พี่กุ้ง .. นะคะ ..
18 มกราคม 2548 22:35 น. - comment id 408806
เงาของต้นไม้ บางทีก็ก่อให้เกิดเรื่องชวนขนหัวลุกได้นะคะ อัลมิตราล่ะ เคยเหมือนกันเมื่อเด็ก ยังงัยก็ไม่ยอมนอนริมหน้าต่าง เพราะต้นไม้ที่แม่ปลูกไว้ มันชอบกวักมือเรียกตอนกลางคืน นึกภาพออกเลย กลัว ค่ะ
18 มกราคม 2548 22:40 น. - comment id 408813
จะคิดใหม่ทำใหม่ให้ใจสุข แถมยังจะร่วมสนุกสุขหรรษา กับอักษราพาเพลินเจริญตา ในวันและเวลากลางค่ำคืน *-*ชอบจังค่ะ จะก้าวอย่างกล้าหาญเลยค่ะ นับจากนี้ไป อิอิ*-*
18 มกราคม 2548 22:50 น. - comment id 408826
จงก้าวไป ข้างหน้า อย่าท้อถอย ความฝันคอย ตัวเรา เฝ้าฝันหา ความมุ่งหมาย ในชัวิต ลิขิตมา อยู่ที่ว่า เมื่อไหร่ไ ด้พบมัน จงก้าวข้าว ความหลัง ที่ข่มขื่น อย่าสะอื้น ร่ำไห้ ว่าไร้ฝัน ตัวเราเอง ไม่เริ่มตาม ก็ไม่ทัน โทษใครกัน มัวแต่ทุกข์ ไม่ลุกยืน ก้าวที่กล้า ก้าวข้าม ความเจ็บช้ำ ขอจงนำ เป็นแรงใจ ให้พลิกฟื้น อย่าหยุดยั้ง ฝ่าฟัน ผ่านวันคืน จงหยัดยืน ฝืนตรมตรอม พร้อมก้าวไป @@@@@@@@@@@@@@ ก้าวที่กล้า กล้าที่จะก้าวน่ะครับ เขียนดีจัง
18 มกราคม 2548 23:50 น. - comment id 408875
ดูหน้าต่างเงาไหวต้นไม้สั่น ใจนึกหวั่นคิดว่าสาวเวียนมาหา ครั้นจะนอนกลัวว่าหลับพับนิทรา มีใบหน้าสาวหลอกหลอนนอนละเมอ คงจะขอตัวราตรีสวัสดิ์กันตรงนี้นะครับ
19 มกราคม 2548 00:01 น. - comment id 408889
พี่กุ้งสู้สู้ ^o^
19 มกราคม 2548 00:04 น. - comment id 408892
กลับมาก้าว... idaho โลกไม่เคยหมดสีสันให้สรรค์สร้าง ความงดงามรายรอบไม่ห่างหาย สรรพสิ่งล้อมเรียงอยู่เคียงกาย มุ่งมองหมายที่ปรายตาก็น่ามอง หากสัญจรอ่อนล้านั่งลงพัก ตรึงตระหนักเหนื่อยอ่อนใจหม่อนหมอง หลับตาลงตั้งสติและตริตรอง ความขุ่นข้องขจัดคลายมลายพลัน หนึ่งลีลาลำนำธรรมชาติ ดั่งหยดหยาดธารทิพย์แห่งความฝัน รักษาใจอ่อนแอคลายหวาดหวั่น กลับมามั่นมุ่งหมายปลายนภา ดวงตะวัน .. วันนี้แม้ลาจาก มิได้พรากจากหายไกลจากฟ้า รอวันรุ่งคืนกลับสู่เวหา ส่องแสงกล้าให้ทางเดินก้าวต่อไป
19 มกราคม 2548 09:26 น. - comment id 409002
ใจหนอใจใยเตลิด สิ่งที่เกิดใยไม่กล้า ก้าวไปใยเสียเวลา ความเป็นคนมีค่า..กล้าก้าวเดิน.. ++ +++++ ^____^ จาก : รหัสสมาชิก : 7052 - namsai รหัส - วัน เวลา : 416984 - 18 ม.ค. 48 - 19:26 ใจหนอใจเป็นเพียงแค่ก้อนเนื้อ มากมายเหลืออารมณ์ผสมผสาน บ้างทุกข์โศกเศร้าซึมขรึมเอาการ บ้างสราญสรวญเสบ้างเฮฮา เพื่อคลุกเคล้าให้ปรับตนบนทางโลก ละวางโศกสุขสันต์และหรรษา บนหนทางธรรมส่งองค์ศาสดา ชี้ธรรมาปฏิบัติเร่งรัดทำ.. ความคิดเห็น : มาฉุดให้พ้นกระแสโศกหน่อยดิ..ว่ายจนหมดแรงแล้ว.. ***แวะมาทักทายครับ จาก : รหัสสมาชิก : 9048 - บินเดี่ยวหมื่นลี้ รหัส - วัน เวลา : 417020 - 18 ม.ค. 48 - 20:26 อ่ะ หนึ่ง สองสาม กระโดด..พ้นแล้วค่ะ.. ความคิดเห็น : ..ก้าวที่กล้า ..มุ่งไป ..เพื่อให้รู้.. ผิดคือครู .. ร้อนหนาว..พร้อมก้าวใหม่.. ฝ่าขวากหนาม.. ทางตัน ..มิหวั่นใด.. มุ่งต่อไป .. คว้าฝัน .. วันเป็น.. เรา.. เรน .. ขออนุญาต.. แจม บทกวี พี่กุ้ง .. นะคะ .. จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain.. รหัส - วัน เวลา : 417122 - 18 ม.ค. 48 - 22:33 ก้าวที่กล้ามุ่งไปด้วยใจภักดิ์ ด้วยความรักภาษากล้าก้าวใหม่ ผิดเป็นครูรู้ตนฝึกฝนไป อย่าหวั่นไหวเท่านั้นบั่นหนทาง.. ความคิดเห็น : เงาของต้นไม้ บางทีก็ก่อให้เกิดเรื่องชวนขนหัวลุกได้นะคะ อัลมิตราล่ะ เคยเหมือนกันเมื่อเด็ก ยังงัยก็ไม่ยอมนอนริมหน้าต่าง เพราะต้นไม้ที่แม่ปลูกไว้ มันชอบกวักมือเรียกตอนกลางคืน นึกภาพออกเลย กลัว ค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 2189 - อัลมิตรา รหัส - วัน เวลา : 417125 - 18 ม.ค. 48 - 22:35 อืม! บางทีต้องคลุมโปง แล้วแง้มๆ ดู ความจริงก็คือต้นไม้ต้นเดิม แท้ๆ เชียวค่ะ.. ความคิดเห็น : จะคิดใหม่ทำใหม่ให้ใจสุข แถมยังจะร่วมสนุกสุขหรรษา กับอักษราพาเพลินเจริญตา ในวันและเวลากลางค่ำคืน *-*ชอบจังค่ะ จะก้าวอย่างกล้าหาญเลยค่ะ นับจากนี้ไป อิอิ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 417132 - 18 ม.ค. 48 - 22:40 เมื่อคิดใหม่ทำใหม่แล้วใจสุข จะเก็บทุกข์ไว้ทำไมหัวใจหนอ เขียนต่อไปพี่น้องไม่ต้องรอ ความทดท้อโยนทิ้งสิ่งถ่วงเรา ความคิดเห็น : จงก้าวไป ข้างหน้า อย่าท้อถอย ความฝันคอย ตัวเรา เฝ้าฝันหา ความมุ่งหมาย ในชัวิต ลิขิตมา อยู่ที่ว่า เมื่อไหร่ไ ด้พบมัน จงก้าวข้าว ความหลัง ที่ข่มขื่น อย่าสะอื้น ร่ำไห้ ว่าไร้ฝัน ตัวเราเอง ไม่เริ่มตาม ก็ไม่ทัน โทษใครกัน มัวแต่ทุกข์ ไม่ลุกยืน ก้าวที่กล้า ก้าวข้าม ความเจ็บช้ำ ขอจงนำ เป็นแรงใจ ให้พลิกฟื้น อย่าหยุดยั้ง ฝ่าฟัน ผ่านวันคืน จงหยัดยืน ฝืนตรมตรอม พร้อมก้าวไป @@@@@@@@@@@@@@ ก้าวที่กล้า กล้าที่จะก้าวน่ะครับ เขียนดีจัง จาก : รหัสสมาชิก : 5157 - เรไร รหัส - วัน เวลา : 417146 - 18 ม.ค. 48 - 22:50 เมื่อก้าวข้าม ความเจ็บ เก็บไว้หลัง เพราะได้นั่ง ไตร่ตรอง สองสามหน เสียเวลา ไปมาก ลำบากตน มาฝึกฝน เขียนใหม่ ในบทกลอน รอยฟกช้ำ ปล่อยวาง คงจางหาย คงคลี่คลาย ไม่นาน เหมือนกาลก่อน สู้ต่อไป เถิดหนา อย่าอาวรณ์ ตึงก็ผ่อน หย่อนก็ดึง ตรึงให้ดี พระท่านว่า สายกลาง เพียงวางไว้ นำมาใช้ ดูกัน ขมันขมี เรียนรู้ตน บนทาง ที่วางตี มีศักดิ์ศรี ในตน ค้นพบตัว.. ขอบคุณมากค่ะ.. ความคิดเห็น : ดูหน้าต่างเงาไหวต้นไม้สั่น ใจนึกหวั่นคิดว่าสาวเวียนมาหา ครั้นจะนอนกลัวว่าหลับพับนิทรา มีใบหน้าสาวหลอกหลอนนอนละเมอ คงจะขอตัวราตรีสวัสดิ์กันตรงนี้นะครับ จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ รหัส - วัน เวลา : 417200 - 18 ม.ค. 48 - 23:50 จิตประหวัดถึงผีสาวขาวหมวยอึ๋ม ใจฮึ่มฮึ่มไม่กลัวหลอกบอกก็ได้ ถ้าผีมาเมื่อไรเจอพี่ชัย ใครน่ะใครคนหลอกบอกน้องที... อิอิ.. ความคิดเห็น : พี่กุ้งสู้สู้ ^o^ จาก : รหัสสมาชิก : 9532 - extreme life รหัส - วัน เวลา : 417214 - 19 ม.ค. 48 - 00:01 อิอิ นึกว่าตัวเองเป็นอุทุมพรน่ะเนี่ย...สู้จ๊ะ ความคิดเห็น : กลับมาก้าว... idaho โลกไม่เคยหมดสีสันให้สรรค์สร้าง ความงดงามรายรอบไม่ห่างหาย สรรพสิ่งล้อมเรียงอยู่เคียงกาย มุ่งมองหมายที่ปรายตาก็น่ามอง หากสัญจรอ่อนล้านั่งลงพัก ตรึงตระหนักเหนื่อยอ่อนใจหม่อนหมอง หลับตาลงตั้งสติและตริตรอง ความขุ่นข้องขจัดคลายมลายพลัน หนึ่งลีลาลำนำธรรมชาติ ดั่งหยดหยาดธารทิพย์แห่งความฝัน รักษาใจอ่อนแอคลายหวาดหวั่น กลับมามั่นมุ่งหมายปลายนภา ดวงตะวัน .. วันนี้แม้ลาจาก มิได้พรากจากหายไกลจากฟ้า รอวันรุ่งคืนกลับสู่เวหา ส่องแสงกล้าให้ทางเดินก้าวต่อไป จาก : รหัสสมาชิก : 1748 - idaho รหัส - วัน เวลา : 417218 - 19 ม.ค. 48 - 00:04 โลกไม่เคยหมดสีสรรสวรรค์สร้าง ลิขิตทางดำเนินเพลินหนักหนา สิ่งงามตาธรรมชาติวาดเขียนมา มีเวลาหาโอกาสอย่าพลาดชม และเวลาเหนื่อยนักได้พักผ่อน ธรรมชาติยังสอนด้วยงามสม ปรารถนาสิ่งใดคืนหลังชื่นชม ดังอารมณ์ปล่อยไปไม่อาวรณ์ ขอบคุณค่ะ คุณไอซ์...idaho พร้อมที่จะก้าวต่อไปแล้วค่ะ หลังจากซวนเซ มาหลายวัน..
19 มกราคม 2548 12:12 น. - comment id 409076
เยี่ยมเยียน คุณกุ้ง..ระยะนี้การเขียนของคุณกระชับขึ้นมาก..ทั้งคำและความหมาย.. อย่าลืมนะครับ ทุกคำที่เขียน ต้องมีความหมาย และไม่ซ้ำซาก..
19 มกราคม 2548 14:22 น. - comment id 409183
คุณคนจำแลง.. ก็พยายามอยู่ค่ะ...ก็เลือกสรรอยู่ จะไม่ค่อยลงงานมากนัก... เนื่องจากต้องพิจารณามากกว่าเดิมอีกนิดนึง.. ทุกคำมีความหมายเสมอ..อาจจะมีคำซ้ำบ้างแต่ ถ้าสื่อความหมายตรง ก็จำเป็นน่ะค่ะ..(กุ้งว่า) ขอบคุณค่ะ ....
19 มกราคม 2548 14:48 น. - comment id 409201
ยุบหนอพองหนอค่ะ ก้าวต่อไปเถอะค่ะคุณกุ้ง มาเป็นกองเชียร์ค่ะ
19 มกราคม 2548 14:52 น. - comment id 409203
คุณอุ๊..เมืองลิง.. เข้าพุท ออกโท... มันไม่เที่ยงเนอะ...ต้องหัดปลงซะบ้าง ว่าแต่หม่ำอะไรหรือยังค่ะ...บ่ายสองครึ่งแล้ว.. ..
19 มกราคม 2548 16:14 น. - comment id 409236
จะก้าวไปกลัวถึงช้ากว่าที่คิด จึงพลั้งจิตกระโดดฝ่าหาจุดหมาย พลาดขาหักต้องรักษาน่าอับอาย ถึงสุดท้ายต้องหัดก้าวคราวแรกเดิน เป็นอย่างไรบ้างคะคุณกุ้ง จับมือกานต์แน่นๆนะคะ แล้วเราจะเดินไปด้วยกันค่ะ คุณกุ้งสู้ๆนะคะ
19 มกราคม 2548 16:42 น. - comment id 409258
คุณกานต์...เพียงพลิ้ว.. จ๊ะ สู้จ๊ะ.. แม้ล้มลุกคลุกคลานกับงานเขียน ก็จะเพียรเขียนไปในจุดหมาย มีไม้เท้ามุ่งมั่นคอยยันกาย เดินสบายค่อยก้าวพร้อมเจ้ากานต์.. ขอบคุณค่ะ...รอยายด้วยจ๊ะ.. ...