สองเท้าก้าวตามแสงแห่งดาวเหนือ และที่เหลือคือหัวใจอันไร้ค่า หนามดอกรักทิ่มตำช้ำอุรา หนาวน้ำตาดอกรักกลายคล้ายลั่นทม เพราะว่าแสงแห่งดาวเหนือเหลือเพียงนิด ฉากชีวิตก็เหลือน้อยพลอยผสม ในเงามืดเดินพลัดหลงดงอารมณ์ จึงขื่นขมหลงทางเกือบวางวาย ปรารถนาคนนำทางมาข้างหน้า ให้นำพาถึงฝั่งฝัน...หวั่น...จะสาย จะมีใครมาอาสามาท้าทาย ไม่อยากตายวันนี้...นี่..คำวอน ธารหัวใจที่ถูกย่ำช้ำพอแล้ว แม้แน่แน่วก็ยังแพ้...แย่..ขออ้อน กลัวโดนซ้ำถูกกำจัดฆ่าตัดตอน เพราะยังอ่อน..ไร้เดียงสา...มานานเนา สองเท้าก้าวตามแสงแห่งดาวเหนือ ใครจะเอื้อมานำทางให้สร่างเศร้า ดาวยังมัวใจยังหมอง..ร้องเบาเบา จะถึง เขา คนนั้นไหม..ใจอยากรู้
13 มกราคม 2548 23:55 น. - comment id 405700
ตรองความคิดพนิจใช้ใจแต่ง เป็นเหมือนแรงบันดาลให้สร้างสรรค์ คิดถึงนะเมื่อเราอยู่ไกลกัน แล้วเธอนั้นคิดถึงฉันบ้างไหม
14 มกราคม 2548 00:08 น. - comment id 405706
มาฟังคำอ้อน
14 มกราคม 2548 08:51 น. - comment id 405782
ตราบแสงแห่งดาวเหนือยังเหลืออยู่ เธอควรรู้ใครเล่าเฝ้าเป็นห่วง ใครที่มีความรักให้ตักตวง คอยเป็นดวงดาวเหนือเพื่อนำทาง อาจเห็นดาวรำไรจนไร้ค่า เพราะมัวหาแสงตะวันอันส่องสว่าง เผลอมองข้ามดาวเหนือที่เรื่อราง ที่ลอยคว้างตรงนี้....ตรงที่เดิม
14 มกราคม 2548 20:59 น. - comment id 406146
ไม่ค่อยจะมีความรู้เรื่องโหราศาสตร์ซะด้วย ดวงดาวพราวส่องแสง รวมเรี่ยวแรงแจ้งสื่อสาร ใจจิตจดจ่อวาน แสงดาวหว่านกระจายตา