เงาจันทร์เฉกภาพทาบซ้อน หัวใจเหนื่อยอ่อนคลอนไหว เหมือนเดินท่ามกลางพงไพร หทัยเมื่อยล้าพร่าเลือน ฉันเศร้าฉันเหงาเปล่าเปลี่ยว แลเหลียวหาใครเป็นเพื่อน ดวงใจไหวหวั่นฟั่นเฟือน น้ำตาเป็นเพื่อนปลอบใจ.....
สร้อยกัทลี 6 ม.ค. 2548 17:04 น. - ID 68776 
1217
6
0
6 มกราคม 2548 17:45 น. - comment id 400786
อย่าเศร้าหัวใจ ไปเลยเจ้า จงเก็บเอา ทุกสิ่งมาเสี้ยมสอน ชีวิตหนึ่ง เกิดมานี้ ดั่งละคร มีทุกตอน ทั้งสุข สนุกใจ มิอาจได้ทุกอย่างดั่งใจคิด เรานั้นมีทั้งสิทธิ์และหน้าที่ ได้สิ่งหนึ่ง อาจสูญซึ่ง หนึ่งเคยมี จงทำแต่ สิ่งดีดี มีในมือ เก็บความเศร้า ไว้สอน ก่อนทำเถิด ...... เขียนได้ดีครับ เห็นว่าเศร้า เคยสมมุติใจว่าเศร้าสิ่งใดหนอ อันที่แท้ ความหม่นใจส่วนหนึ่งมาจากความคาดหวัง... ไม่คิดหวัง แต่คิดฝันอย่างมีสติอีไหมนะ
6 มกราคม 2548 17:49 น. - comment id 400788
จะขอเป็นจันทร์งามยามราตรี สถิตที่กลางนภาเวหาหน เพื่อปลอบใจคลายทุกข์ให้ใครบางคน ที่พร่ำบ่นเฉกกลอนเปล่าที่เศร้าใจ
6 มกราคม 2548 18:03 น. - comment id 400794
หน้าส่วนตัว
ความเศร้านี้ เพราะ อีกอย่างหนึ่ง ร่างกายยัง
ไม่ผลิต Endorphene สามารถสร้างได้
จากการเล่นกีฬา ทำงานต่อเนื่อง ทำงานอดิเรก
ที่จิตใจชื่นชม หรือ สวดมนต์นั่งสมาธิสัก ครึ่ง
ถึง หนึ่งชั่วโมง ร่างกายหลั่งสารตัวนี้มา
จะทำให้ เกิดความสงบชุ่มชื่น
ธรรมชาติมีวิธีระงับความเศร้าเปล่า
ดายไว้แล้วเหมือนกัน
สวัสดีความสุขค่ะ
6 มกราคม 2548 18:47 น. - comment id 400814
อ่านกลอนหกทีไร เป็นจังหวะเร็วไปทุกที ชอบค่ะ แหวกแนวดี
6 มกราคม 2548 19:17 น. - comment id 400836
คุณสร้อย ผมอ่านหลายบท ถึงจะเขียนสั้นๆบทสองบท แต่ทุกบทก็เพราะ... บางครั้งคนเขียนยาวๆก็หาใจความไม่ได้
6 มกราคม 2548 20:41 น. - comment id 400939
ขอเพียงจันทร์ฝันดีให้มีสุข คลายหมองทุกข์ซุกซอกนอกเวหา เสียงคลื่นลมโชยหวนชักชวนมา พร้อมน้ำตาพาใจให้เศร้าตรม สวัสดีปีใหม่นะ ก้อย ได้รับ อีเมล์อวยพรเปล่านะ
6 มกราคม 2548 22:22 น. - comment id 401034
ขอเป็นเงาใจ ให้ละกัน ครับ :]
6 มกราคม 2548 23:27 น. - comment id 401081
มีทั้ง...เงาจันทร์... เงาใจ... เออ... พี่ก็ขอเป็น...เงามืด...แล้วกัน... อืมส์....เขียนได้เศร้าดี...
6 มกราคม 2548 23:42 น. - comment id 401103
งั้นผมขอจอง เป็นเงาตะคุ่มๆ ด้วยอีกเงานึง ขอนั่งควบ ๒ เก้าอี้ ครับ :]
7 มกราคม 2548 00:59 น. - comment id 401144
ฉายเงา แลเลื่อม เหลื่อมขร ดงดอน มืดมิด ปิดฝัน เดินเดี่ยว เปลี่ยวเหงา เงาจันทร์ เสียขวัญ เมื่อยล้า พร่าเลือน เดินหลงทางมานานจึงเมื่อยล้านัก...
7 มกราคม 2548 07:14 น. - comment id 401175
ภาพสวยมากเลยนะครับ เงาจันทร์พลันส่องแสวงหา นภาเหลืองทองสุดสวย น้ำค้างหลั่งรินระรวย สุขด้วยอ้อมกอดของเธอ
7 มกราคม 2548 10:45 น. - comment id 401240
อย่าเศร้าอย่าเหงาคนดี ฉันนี้ยังคอยห่วงหา จะอยู่เป็นเพื่อนทุกครา ปรารถนาเธอนั้นสุขใจ เงาจันทร์จะคลายหม่นเศร้า ยามเหงามีฉันเคียงใกล้ จะเป็นแสงจันทร์ส่องใจ ขับไล่ความเหงาร้าวราน เลิกเหงา เลิกเศร้า แล้วเรารักกัน อิอิอิอิ
7 มกราคม 2548 13:59 น. - comment id 401381
พี่แทน ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำแนะนำและข้อคิดที่ดีๆ รวมทั้งกลอนที่ไพเราะ ขอบคุณจากใจค่ะ คุณอัลมิตรา ขอบคุณมากนะคะที่มาให้กำลังใจ ตอนนี้ก็ติดตามผลงานคุณอัลมิตราเช่นกันค่ะ พี่ทิกิ ขอบคุณมากคะที่มาแบบสม่ำเสมอ และขอบคุณอีกครั้งสำหรับวิธีคลายเครียด จะนำไปปฏิบัติแน่นอนค่ะพี่สาว คุณภาวิดา ขอบคุณนะคะที่ชอบ ต่อไปจะพยายามหาที่แปลกกว่านี้ค่ะ อิอิอิ คุณดอกข้าว ขอบคุณมากมายค่ะที่มาให้กำลังใจพร้อมกับคำชม และก็โดยส่วนตัวไม่ชอบเขียนอะไรยาว ๆ ค่ะ สวัสดีปีใหม่ค่ะยศ ยศก็เป็นอีกคนที่มาแบบสม่ำเสมอขอบคุณค่ะ อีเมล์ไม่เห็นได้เลยนะ คุณลักษณ์ ไม่อยากได้เงาใจค่ะ แต่อยากได้เพื่อนใจมากกว่า อิอิอิ พี่ภู สำหรับพี่ภูไม่ต้องเป็นทั้งเงาจันทร์ เงาใจและเงามืดหรอกค่ะ มาเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้น้องดีกว่านะคะ อิอิอิ คุณลักษณ์ แบ่งคนอื่นเขาบ้าง อย่าโลภมากเดี๋ยวลาภหายนะคะ อิอิอิ คุณฤกษ์ หลงทางเสียเวลา หลงวาจาจะเสียใจให้กับเรา 555 พี่ไก่ ขอบคุณมากค่ะที่มาให้กำลังใจน้อง ชมแต่ภาพว่าสวย แล้วกลอนไม่สวยเหรอคะพี่ไก่ อิอิอิ น้องจิ๊ก น้องหวานมาขนาดนี้พี่ก็ละลายเลยค่ะ ทำไงดีหนอเรา เอาก็เอาเรามารักกันนะ อิอิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
