เลือนลางรักร้างรอยพร้อยแผลฝาก คอยการจากมากเจ็บเก็บกลืนกล้ำ สร้อยเศร้าจนหม่นไหม้ใจเกยกรรม ไหวหวั่นซ้ำช้ำชอกบอกบ่งรอย รอยบ่งบอกชอกช้ำซ้ำหวั่นไหว กรรมเกยใจไหม้หม่นจนเศร้าสร้อย กล้ำกลืนเก็บเจ็บมากจากการคอย ฝากแผลพร้อยรอยร้างรักลางเลือน
ทัดหทัย 25 ธ.ค. 2547 09:36 น. - ID 68200 
1027
7
0
25 ธันวาคม 2547 10:04 น. - comment id 395637
สวัสดีตอนเช้าค่ะ.. เดี๋ยวหายาให้
25 ธันวาคม 2547 10:11 น. - comment id 395643
ขอตัวหาพาราในตู้ยาก่อนน่ะค่ะ.. :)
25 ธันวาคม 2547 10:48 น. - comment id 395654
หน้าส่วนตัว
รอยร้างไม่ร้างรอยคอยเก้อหาย
กระวนกระวายสท้านสะทกหัวอกเหลือ
เศร้ากำศรดรสร้างรักน้ำตาเคลือ
ระกำเจือแจมแต้มใจให้ร้าวรอน ๚ะ๛
size>
25 ธันวาคม 2547 11:40 น. - comment id 395682
เป็นคำกลอนที่บ่งบอกความสับสน ของใจเราไง แต่งได้ก็ดีนะ เจ็บร้าว ๆ ดี
25 ธันวาคม 2547 14:16 น. - comment id 395819
ชื่อเพลง
: รักต้องสู้
อัลบั้ม : เมดอินฯสังคายนา
ศิลปิน : ยืนยง โอภากุล
ประเภท : อัลบั้มภาคแสดงสด
คำร้อง : -
ทำนอง : -
อ้างอิง : Cms00211
เนื้อเพลง :
เก็บเอาไว้เธอเก็บเอาไว้ ยังมีคนต้องการ
ผ่านวันนี้มาจากเมื่อวาน ยังมีวันต่อไป
แอบเอาไว้ เธอแอบเอาไว้ ดูใจให้นานๆ
จำเอาไว้คารม ไอ้ที่หวานๆ ปากและใจต่างกัน
ซักวันหนึ่ง คงต้องมา อีกครั้ง
ซักวันหนึ่ง คงต้องไป
ซักวันหนึ่ง ถึงแม้บอกว่ารัก
อาจจำต้องแยกย้าย
วันนี้เราเจ็บอย่างไง วันต่อไปอาจเจ็บกว่านี้
รักเป็นสิ่งที่ดูว่าดี หากว่ามีแต่ความจริงใจ
เผื่อเอาไว้ บ้างเผื่อเอาไว้
เตรียมใจไว้ซักหน่อย
อันความรักเป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อยในชีวิตคนเรา
เจ็บมาแล้วก็เจ็บไปแล้ว เจ็บมาจนเข้มแข็ง
หลับซักตื่น พักฟื้นเอาเรี่ยวเอาแรงต่อสู้ชีวิตกันใหม่
ซักวันหนึ่ง คงต้องมาอีกครั้ง
ซักวันหนึ่ง คงต้องไป
ซักวันหนึ่งถึงแม้ บอก ว่ารัก
อาจจำต้อง แยกย้าย
วันนี้เราเจ็บอย่างไง วันต่อไปอาจเจ็บกว่านี้
รักเป็นสิ่งที่ดูว่าดี หากว่ามีแต่ความจริงใจ
เผื่อเอาไว้บ้างเผื่อเอาไว้
เตรียมใจไว้ซักหน่อย
อันความรักเป็นเพียง แค่เรื่องเล็กน้อยในชีวิต คนเรา
เจ็บมาแล้วก็เจ็บไปแล้วเจ็บ มาจนเข้มแข็ง
หลับซักตื่น พักฟื้นเอาเรี่ยวเอาแรง
ต่อสู้ชีวิต กันใหม่
หลับซักตื่น พักฟื้นเอาเรี่ยวเอาแรง ต่อสู้ชีวิตกันใหม่
//เป็นกำลังใจให้ครับ
25 ธันวาคม 2547 16:18 น. - comment id 395883
เก่งจังค่ะ .. จะไปหัดมั่ง .. จากหลังไปหน้า .. อืมมมม ^___^ .......................
25 ธันวาคม 2547 17:09 น. - comment id 395923
ขอรอยร้าวเลือนลบเมื่อรุ่งสางนะครับ... ***แวะมาทักทายครับ
25 ธันวาคม 2547 18:30 น. - comment id 395945
ร้าวจังนะคะ เป็นอะไรเอ่ย ไม่เจอกันนานเลย คิดถึงค่ะ กลอนเพราะนะคะ
26 ธันวาคม 2547 10:13 น. - comment id 396189
ชิ้นนี้ต้องยอมรับว่าถูกกลอนลากไป ดิ้นไม่ออกเลยครับ แถมโดนสอนมวยมาอีก โฮๆๆๆๆๆๆ
1 มกราคม 2548 17:01 น. - comment id 398351
พี่ท่านอ่านแล้วอึ้งจริงๆเลย ออกจะยาก ต้องใช้เวลาแต่งหลายสัปดาห์เลยละ อ่านแล้วปวดหัว อิอิ พี่ท่านเก่งๆๆๆๆ ปรบมือให้เลย
4 มกราคม 2548 16:39 น. - comment id 399620
วันที่ 25 -26 เนี่ย เป็นอะไรที่จรดจ่อกับกลอนบทนี้แหละ แม้ตอนจะหลับ ยังคิดว่าต้องต่อกลอนบทนี้ให้ได้ อืมม มิน่าล่ะ.. ติดหนี้คุณทัดหทัยไว้นี่เอง ถึงได้รอด เนอะ
12 มกราคม 2548 07:04 น. - comment id 404297
:)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
