จับมือ

magic


จับมือ
มือกุมมือ..ถือไว้..ให้คงมั่น
มือน้อยนั้น..เริ่มหัด..คัดขีดเขียน
มือยังใหม่..พึงได้..เริ่มพากเพียร
มือนักเรียน..ตัวนิด..คิดก้าวไกล
จับให้เคลื่อน..เลื่อนตาม..งามเส้นปะ
จับจังหวะ..ยึดหยุ่น..ลุ้นดีไหม
จับดินสอ..สองมือ..ถือด้วยใจ
จับกันไว้..ให้อุ่น..คุ้นวิชา
มือเริ่มปล่อย..แล้วจับ..จับแล้วปล่อย
มือน้อยน้อย..โย้ไป..ไม่ตรงหนา
มืออบอุ่น..คุ้นเคย..เลยนำพา
มือเล็กอย่า..ใจร้อน..ค่อยผ่อนปรน
จับแค่เพียง..เริ่มสอน..ตอนหัดใหม่
จับเอาไว้..เป็นทาง..ต่างฝึกฝน
จับประคอง..ต้องเพียร..เขียนด้วยตน
จับใจค้น..วิชา..อย่าดูดาย
มือของเจ้า..คงต้อง..ลองถูกผิด
มือลิขิต..ภาษา..ค่ามากหลาย
มือคือใจ..ใจคือมือ..ถือจนตาย
มือเจ้าไซร้..ดีชั่ว..ตัวรู้ดี
........................................................................
เมื่อเริ่มต้นสิ่งใดนั้น ย่อมมีคนคอยประคองเสมอ
แต่..คนเราย่อมไม่มีคนที่คอยประคองไปทั้งชีวิต
.......................................................................
				
comments powered by Disqus
  • กีกี้

    23 ธันวาคม 2547 17:15 น. - comment id 394632

    มือกุมมือ ถือไว้ ให้คงมั่น
    ความผูกพัน ใจถึงใจ ให้ประสาน
    มือถึงมือ ใจถึงใจ ให้ยืนนาน
    ตลอดกาล ชีวิตนี้ ต้องถือเอง...
    
    ------------------------------------------
    
    เข้าทำนอง ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตนนะหลานเอ๊ย...
    
    
  • แทนคุณแทนไท

    23 ธันวาคม 2547 17:18 น. - comment id 394633

    มือที่เคยถือปากกาเนรมิตร
    ปล่อยความคิดติดหมึกจารึกไหล
    มือที่เคยเผยย้ำความในใจ
    จะมีอีกเมื่อไร...ใจเฝ้าถาม....
    
    คิดถึงมือตัวเองครับ ตอนนั้น ตอนนั้นๆๆ ..
    แล้วตอนนี้
    
    มือที่ใช้ปากกาเนรมิตร
    ทุกความคิดทุกมึกจารึกไว้
    เป็นจินตนาการเคยผ่านใจ
    เป็นรู้สึกยิ่งใหญ่ ไม่เคยเลือน
    
    เกี่ยวไม๊นี่..อิอิ...
    
    มาชื่นชมผลงานครับ คิดถึงตอนเด็กๆครับ เคยมีคนประคองเหมือนกัน โตแล้วต้องประคองตัวเองอยู่ทุกวัน....
    
    วันนี้ก็เช่นกัน.. ขอให้คุณประคองความเป็นไปทุกวันให้ดีงาม สวยงาม ดั่งใจปรารถนาได้ครับ
  • เรไร

    23 ธันวาคม 2547 17:37 น. - comment id 394638

    ไปถูกใครจับมือมา แล้วไปโบ้ย 
    เป็นเรื่องอื่นหรือเปล่า สหาย 555555
  • เมกกะ

    23 ธันวาคม 2547 19:40 น. - comment id 394738

    
    ยื่นนิ้วก้อยมาครับคุณหยก
    
    ฮิๆๆ  เดินไปพร้อมกันครับ .. คงไม่มีใครมาเห็น คิก คิก 
    
      
    
    +-*-+  +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+  +-*-+
  • แม่จิตร

    23 ธันวาคม 2547 20:07 น. - comment id 394761

    อืม ช่างเข้าใจแต่ง 
    เป็นมุมมองที่ดีไปอีก แบบนะ
    อ่านแล้วอบอุ่นดี 
    เด๋วไปจับมือบ้างนะ อิอิ
  • สาวดำ - รำพัน

    23 ธันวาคม 2547 20:58 น. - comment id 394795

    จ้า ... และการจับมือ ก็เป็นสัณลักษณ์
    ของมิตภาพ ด้วยนะคะ ... อิอิ 
    แวะมาทักทายแบบมิตรภาพค่ะ
  • เรไร

    23 ธันวาคม 2547 21:26 น. - comment id 394826

    ดอกเอ๋ยเจ้าดอกไม้...........งามวิไลแน่หนักหนา
    แบ่งบานอยู่ในป่า............ทรงคุณค่าแห่งความงาม
    
    งามยิ่งกว่าสิ่งไหน...........ซ่อนเอาไว้คือขวากหนาม
    ครุ่นคิดเหมือนนิยาม.......หมู่ชนตามหวังชมเชย
    
    ภุมราร่อนไปหา..............มวลบุปผาอย่าเมินเฉย
    รีบหุบกลีบดอกเลย.........มิยอมเผยเฉลยตัว
    
    ทรงคุณค่าในป่า............แต่เวลาพาอับเฉา
    ร่วงโรยลาไปเปล่า.........ดูสิเศร้าโศกโศกา
    
    ดอกไม้ในป่าร้าง...........งามงดกลางความเหว่ว้า
    แห้งเหี่ยวตามเวลา........กับพนานิจนิรันดร์
    
    
    บุปผางามสุดห้าม..................หักใจ   ให้เชย
    ป่าเปลี่ยวแสนกว้างใหญ่........สุดหล้า
    แม้งามสักเพียงไหน...............ไร้คู่
    เลยเหี่ยวแห้งโรยล้า................ร่วงแล้ว  แก้วตา           
    
    @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
    
     ...มิได้มีเจตนาพาดพิงถึงใคร ... แต่จงใจครับ
    
    @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
    ตามสัญญาครับ สหาย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 ธันวาคม 2547 21:48 น. - comment id 394845

    มือประคองรับขวัญวันเจ้าล้า
    มือประคองห่วงหาวันสุขสันต์
    มือคอยปลอบประโลมยามล้มพลัน
    มือท่านนั้นคือพ่อแม่ดูแลเรา
    
    *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานพี่สาวเสมอนะค่ะ คิดถึงด้วยค่ะ*-*
  • 4895 - tiki unlogged in

    23 ธันวาคม 2547 22:18 น. - comment id 394876

    เป็นการเขียนที่เนียนมาก
    น่าชื่นชมค่ะ
  • คนเมืองลิง

    23 ธันวาคม 2547 22:22 น. - comment id 394879

    ^_^ เข้าใจเปรียบเปรยจริงๆค่ะ ใช่เมื่อตอนเด็กหัดเดินต้องมีพ่อแม่ช่วยประคอง หัดเขียนท่านก็จับมือเราลากเส้น แต่ไม่มีใครจะมาจูงมือประคองไปตลอดชีวิตนี่เรื่องจริงเลยค่ะ เราต้องพึ่งตัวเองค่ะ
  • ดอกข้าว

    24 ธันวาคม 2547 00:16 น. - comment id 394968

    พ่อเป็นครูคนแรกของผม
  • Completely

    24 ธันวาคม 2547 02:59 น. - comment id 395016

    ยอดมากค่ะ ... คิดถึงนะคะ
  • กุ้งหนามแดง

    24 ธันวาคม 2547 10:25 น. - comment id 395061

    จับมือไว้แล้วไปด้วยกัน..
    
    การจับมือขีดเขียนเรียนศิลปะ
    เป็นสาระสำคัญแบ่งปันสอน
    รับไออุ่นจากแม่แท้ทุกตอน
    ในวัยอ่อนเรียนรู้ครูในเรือน..
    
    ยังจำได้เลยค่ะ ว่าแม่เคยจับมือเขียนหนังสือ โย้โย้ เย้เย้..กว่าจะเขียนเป็นตัวน่าเหนื่อยใจเนอะ..
    ..
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    24 ธันวาคม 2547 12:58 น. - comment id 395129

    พอจับมือได้ ต่อไปก็ลามเหมือนขี้กลาก
    ทีแรกก็แกล้งขยี้หัวเล่นแบบลองเชิง
    ต่อไปก็เดินกอดไหล่กอดเอว แสดงตัว
    เป็นเจ้าข้าวเจ้าของ พบลับตาคนก็ขย้ำ อิอิ
    เพราะฉะนั้นถ้าชวนไปที่มืด ๆ ลับ ๆไ อย่าไป อิอิ
  • ผู้เฒ่า....โง่งม

    24 ธันวาคม 2547 13:27 น. - comment id 395161

    เคยมีคนค่อนคอด ว่าผมสอนเขียนกลอนแบบจับถือสอน...ผมก็ว่าดีนะ จะได้เข้าใจเร็วๆ..
    
    แต่ถ้าเป็นแบบที่คุณฤกษ์ว่า  คงไม่ดีแน่ ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ต้องระมัดระวังกันไว้ สวัสดีครับ..
  • rain..

    25 ธันวาคม 2547 05:58 น. - comment id 395609

    บทกวี ..  และภาพ .. เรน อบอุ่นจัง..
    สื่อ ความหมาย..  ได้ดีมากเลยคะ ..
    
             ..คุณลุงคะ .. คุณลุงเป็น ..คุณครู ..ที่เก่งที่สุดของเรน..
            ..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน