ผ้ชายคนหนึ่งที่บอกรักได้ตลอดเวลา ผู้ชายคนหนึ่งที่คิดถึงทุกลมหายใจ.............. และ............. ผู้หญิงคนหนึ่งเช่นกันรักและคิดถึงได้ตลอดเวลา โดยไม่ผิดศีลธรรมและผิดกฎหมาย.............. รู้ไหม ใคร............. พ่อกับแม่ไง..................... รังรักของพ่อกับแม่และเราคือบ้าน.......... บ้าน...........หลังไม่เล็กไม่ใหญ่ แต่............อยู่สบาย ๆ ของฉันกับน้อง มีเสียงหัวเราะ ..มีเสียงคุยกัน..มีความสุขสงบ มีโต๊ะอาหารที่พ่อเป็นคนต่อไว้ มีเก้าอี้นั่งสบายๆ ๆ ที่ พ่อต่อ แม่ทำเบาะนั่งนุ่ม ๆ ๆ ภาพ เก่าๆ สีเทา ๆ ผุดในมโนภาพฉัน แม้จะเป็นภาพเก่า ๆ แต่ มันมีค่า มีความหมายนะ เวลาผ่านไป เนินนานมาก ภาพเก่า ๆ มันเลอะเลือนไปจากกาลเวลา แต่...........ไม่ลบไปจากหัวใจ โต๊ะเก่าตัวนั้นยังคงอยู่ เก้าอี้เก่า ตัวนั้นที่ฉันนั่งกินข้าวกับพ่อแม่ ยังอยู่.......... แต่..........เวลานี้ ฉันนั่งไม่ได้แล้วหล่ะ มันกลายเป็นของลูก ๆ ฉันต่อไป......... ฉันไม่รู้ว่า วัตถุ ชิ้นนี้จะอยู่กับชีวิตฉันได้นานอีกเท่าไร ฉันบอกลูก ๆ เสมอว่า เก้าอี้นี้ตาทำให้แม่นะ......... ตารักแม่ และเวลานี้ตาก็รักหนู ๆ เช่นกันเห็นไหม ....... ทุกครั้งที่เราใช้มัน เราจะระลึกถึงตา เสมอ.......... บ้านที่อบอุ่นต้องมีความเข้าใจมีการยอมรับกติกา ซึ่งกันและกัน บ้านที่น่าอยู่ของฉันมีแต่ความรักและความเข้าใจ มีความอบอุ่น ถ้อยที ถ้อยอาศัย มีสายตา อันอ่อนโนของแม่ตลอดเวลา.......... เรามีเวลาให้กันเสมอ ๆ และก็ไม่ลืมที่จะให้เวลา อันเป็นส่วนตัวของแต่ละคน เวลาที่ผ่านไป นั้น............มีค่ามีความหมายมาก............... ชีวิตในแต่ละวันของทุกคนคงไม่หวังอะไรไปมากกว่านี้............. สิ่งหนึ่งที่ฉันว่า หลายๆ ๆคนลืมมันนะ........... คุณรู้ไหมเอ่ย...........คุณลืมอะไรไปบ้างไหม ? คุณไม่รู้แน่เลย............. บอกให้นะ.................คุณลืมที่จะเอาใจใส่หัวใจของบ้าน หรือครอบครัวคุณไปบ้างไหม บางคนลืมที่จะมอง........... อยากให้ลองหันหลังสักนิด............. ลองย้อนดอีตที่ สองมือ พ่อ และหนึ่งอ้อมกอดแม่ ที่โอบอุ้ม.............มานาน คุณได้คืนความอบอุ่น .............. ความรักความหวัง ...................... ความปรารถนาดี..............................และความสุข กลับไปสู่ ท่านบ้างไหม ด้วย สองมือ คุณและ หนึ่งอ้อมกอด ของคุณ......................บ้างไหม ดาหลา & ปะการัง คิดถึงบ้าน และภาพเก่าๆ และคิดถึง............ ....................การทดแทนคุณบิดามารดา..................... เวลา นี้ ๒๒.๔๔ น. ที่รังรักของฉัน
22 ธันวาคม 2547 00:14 น. - comment id 393486
..เรน..ก็ ..คิดถึง.. มามี้ นะคะ .. ตอนนี้ ... มี้ ..ไม่อยู่ด้วยดิคะ .. ถ้ามี้ ..กลับมา .. เรน .. ได้ .. ของฝากมากมาย ด้วยดิคะ .. ... ..พี่นิ่ม ( เรน ขออนุญาต.. เรียกตามพี่ๆเค้านะคะ.. ) .. เขียนสื่อได้ความหมายดีมากเลยคะ ..
22 ธันวาคม 2547 07:31 น. - comment id 393513
คิดถึงพ่อและแม่ทุกวัน.. ถ้าท่านยังมีชีวิตอยู่คู่กัน... บ้านคือบ้านอันยิ่งใหญ่ของเรา
22 ธันวาคม 2547 09:05 น. - comment id 393537
บ้าน..นี้ที่อบอุ่น มาระลึกถึงบ้านที่อบอุ่นด้วยคน คิดถึงน้องนิ่มนะคะ สวัสดีค่ะ
22 ธันวาคม 2547 09:37 น. - comment id 393566
แวบมาพักที่รังนี้ซักเดี๋ยว..แล้วก็จะบินต่อ..
22 ธันวาคม 2547 09:39 น. - comment id 393568
รังเอ๋ย..รังแสนรัก ฟูมฟักใย..เสน่หา จากบิดร..มารดา ล้ำคุณค่า..กว่าสิ่งใด ............................. .............................
22 ธันวาคม 2547 12:10 น. - comment id 393646
อยากกลับบ้านจังเลย...
22 ธันวาคม 2547 13:00 น. - comment id 393716
คิดถึงพ่อกับแม่เลยครับพี่ ปานนี้ท่านคงครองรักกันในสรวงสวรรค์แล้ว อยากเจอหน้าท่านทั้งสองจริง ๆ ไม่มีใครจะยิ่งใหญ่เท่าท่านทั้งสองแล้วครับพี่ ความรักที่อบอุ่นที่สุด ยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิตเรา ก็คือ รักของพ่อแม่ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
22 ธันวาคม 2547 13:49 น. - comment id 393743
..เรน..ก็ ..คิดถึง.. มามี้ นะคะ .. ตอนนี้ ... มี้ ..ไม่อยู่ด้วยดิคะ .. ถ้ามี้ ..กลับมา .. เรน .. ได้ .. ของฝากมากมาย ด้วยดิคะ .. ... ..พี่นิ่ม ( เรน ขออนุญาต.. เรียกตามพี่ๆเค้านะคะ.. ) .. เขียนสื่อได้ความหมายดีมากเลยคะ .. จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain. ขอบคุณค่ะน้องเรน.......... ขอบคุรค่ะ พี่ ทิ กิจ๋า หายดียังเอ่ย บ้าน..นี้ที่อบอุ่น มาระลึกถึงบ้านที่อบอุ่นด้วยคน คิดถึงน้องนิ่มนะคะ สวัสดีค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 8413 - กอกก ขอบคุณค่ะพี่กอกก แวะมาอ่าน
22 ธันวาคม 2547 13:51 น. - comment id 393746
แวบมาพักที่รังนี้ซักเดี๋ยว..แล้วก็จะบินต่อ.. จาก : รหัสสมาชิก : 9048 - บินเดี่ยวหมื่นลี้ พักนานหน่อยก็ได้น้า ท่านบิน ฯ รังเอ๋ย..รังแสนรัก ฟูมฟักใย..เสน่หา จากบิดร..มารดา ล้ำคุณค่า..กว่าสิ่งใด ............................. ............................. จาก : รหัสสมาชิก : 6595 - magic ขอบคุณนะค กลอนตอบ สั้นน ง่านได้ ใจ.......... ใกล้ วันหยุดแล้ว ........ไปค่ะ กลับบ้านกันนะคะ คุณ ลอยไป ในสายลม......... คิดถึงพ่อกับแม่เลยครับพี่ ปานนี้ท่านคงครองรักกันในสรวงสวรรค์แล้ว อยากเจอหน้าท่านทั้งสองจริง ๆ ไม่มีใครจะยิ่งใหญ่เท่าท่านทั้งสองแล้วครับพี่ ความรักที่อบอุ่นที่สุด ยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิตเรา ก็คือ รักของพ่อแม่ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+ จาก : รหัสสมาชิก : 7555 - เมกกะ .ใช่แล้ว น้องเมกกะ
22 ธันวาคม 2547 16:45 น. - comment id 393839
^_^ คิดถึงบ้านที่เคยอบอุ่นเหมือนกันค่ะ แต่ตอนนี้เป็นเพียงอดีตแล้วค่ะท่านทั้งสองไปสบายแล้ว เหลือแต่ความหลังให้นึกถึงเท่านั้นเอง
22 ธันวาคม 2547 23:50 น. - comment id 394123
ท่านเป็นคนที่เรารักและเราเราที่สุดแล้วค่ะ
23 ธันวาคม 2547 00:35 น. - comment id 394163
ถ้าเป็นรังนก ตุ๋นร้อน ๆ ก็คงแพง แต่รังรักในจินตนาการ คงเหมือนวิมาณชั้นฟ้า อยากมีซักรังเหมือนกัน อิอิ
23 ธันวาคม 2547 09:55 น. - comment id 394287
ถึงแม้ ว่าท่าน ไป ไกลจาก เราแล้วก้อจริงนะ แต่รังรัก ของ ท่าน ก็คือ รังรัก ของเรา ค่ะ..........อย่าคิดมานะ ลิงอุรังอุตัง .อิอิ ใช่แล้วพี่หญิงจ๋า..........ที่สุด ของ ที่สุด ค่ะ รัก ของรังนก .......ของคุณเริด ขา นี่ คงหายาก หน่อย อ่ะค่ะ .......... การมัรังรัก และอบอุ่น ยาก ค่ะ ........แต่ถ้ามีก็ประคอง เต็มที่ ........ ที่บ้าน มี ห้องว่า พัก แบบชัวคราว หรือรายเดือนดีคะ .........คิคิ
23 ธันวาคม 2547 17:44 น. - comment id 394645
ก๊อกๆๆๆความคิดถึงมาส่งค่ะ :) มาด้วยความคิดถึง มาด้วยใจห่วงหา มาด้วยความรัก มาด้วยความตั้งใจ คิดถึงเสมอค่ะ