..ที่รัก.......

รัถยา


ขอโผลงเชยลิ้มชิมความหวาน
ดอกดวงมานเด่นสล้างกลางแสงสูรย์
อันสดใสแสนงามท่ามอาดูร
ได้ค้ำคูณพอประคอง ครองกายา
เหมือนภมรร่อนร่าง กลางลมหนาว
ล่องเหินหาวห้อมโลกย์โศกผวา
ซับสายลมกรีดริ้ว เป็นทิวทา
แรงเปลวแดดแผดกล้าระอุกาย
ได้รื่นหยาดหยดหทัย ที่ไล้ทาบ
อันกำซาบซึ้งสู่มิรู้หาย
ได้ซอกซอนแทรกเคล้า พอเหงาคลาย
หรือเคยหน่ายคลายน้อม  เฝ้าค้อมครอง
จารึกนั้น  สลัดร่างหรือจางลบ
ได้ผ่านพบ พลิ้วพรมผสมผอง
ผสานซับนับแน่นราวแผ่นทอง
แววเรืองรองประกายรับกับแสงจันทร์

จำต้องเร้นหลีกลากับภาระ
พจนะ เคยแนบเนาเคล้าความฝัน
แม้ลับหาย แต่ไม่ห่างร้างใจปัน
จวบครบวันจักวนมาปรนปราณ
				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    21 ธันวาคม 2547 23:40 น. - comment id 393458

    อะไรนะ .. ไม่ได้ยิน ค่ะ
  • เมกกะ

    21 ธันวาคม 2547 23:56 น. - comment id 393475

    ขออนุญาตเก็บไว้ที่หน้าส่วนตัวนะครับ
    อิอิ  จะส่งให้หวานใจอ่านอ่ะครับ  คิก คิก  
    
    +-*-+  +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+  +-*-+
    
  • rain..

    22 ธันวาคม 2547 00:09 น. - comment id 393484

    ..เรน..เขินจัง..
    
       ซาแว้ปปป ..
  • tiki

    22 ธันวาคม 2547 07:54 น. - comment id 393520

    หุหุ เขียนยังกับเป็น แมลงภู่แน่ะค่ะ
  • พุด

    22 ธันวาคม 2547 08:03 น. - comment id 393522

    หมดภาระจะมาร่วมฝัน กันที่นี่ต่อนะ คุณพุดและทุกๆท่าน  
     จาก : รหัสสมาชิก : 7547 - รัถยา  
     รหัส - วัน เวลา : 401441 - 22 ธ.ค. 47 - 00:24  
    ************
    รัถยาค่ะ
    พุดตื่นมากับฟ้าหนาว
    และยิ่งเหน็บหนาวด้วยความไม่เข้าใจ
    ในคำลาที่รัถยาคนดีที่พุดแสนรักมาฝากคำไว้ค่ะ
    เกิดอะไรขึ้นคะ
    เมล์มาหาพุดหน่อยได้ไหมคะ
    พุด..คิดถึงคุณนะ
    ยังคิดว่าหายไปไหน
    สุขภาพเป็นไงบ้าง
    รู้ไหมในร่มรักเรือนไทย
    พุดอบอุ่นใจเมื่อได้อ่านงานรัถยา
    ที่แสนอ่อนโยนสุภาพและน่ารัก
    เหมือนได้สัมผัสสายลมอ่อนหวานอ่อนอุ่นทุกครั้ง
    พุด..
    พูดไม่ออกค่ะนาทีนี้..
    
    รัก..
    
  • พุด

    22 ธันวาคม 2547 09:01 น. - comment id 393535

    *จำต้องเร้นหลีกลากับภาระ*
    รัถยา
    พุดเพิ่งอ่านพบค่ะและเข้าใจค่ะ
    
    พุดอวยพรให้คุณโชคดีนะ
    และณ.ที่ร่มรักแห่งนี้มีวันพบก็มีวันพราก
    เป็นธรรมดาค่ะ
    สักวันพุดหวังคุณมีเวลาคงกลับมานะ
    และ
    วันหนึ่งพุดพัดชาก็อาจจะลาบ้างค่ะ
    ไม่มีอะไรจีรัง
    หากจะมี
    ก็เพียงความทรงจำ
    อันแสนงดงามหวานหอม
    ที่ใจเราทุกดวง
    ที่รักบทกวี
    จะได้ตราจำกันไว้ในส่วนลึกแห่งจิตใจ
    เป็นความสุขนิรันดร์ที่ได้มาแบ่งฝันปันพลีกันค่ะ
    และ
    เราและเราเท่านั้น
    ที่มีหัวใจดวงละมุนคล้ายกันๆ
    บนถนนสายดอกไม้งามนี้จะเข้าใจใน
    ความรักนี้ แม้นมีเพียงในโลกฝัน
    เท่านั้นก็เอมอิ่มพอแล้วละคะ
    
    ขอให้มีความสุข
    พระคุ้มครองบุญรักษาธรรมสวัสดีนะคะ
    
  • กอกก

    22 ธันวาคม 2547 09:07 น. - comment id 393539

    ชอบคำว่า *ที่รัก* จังเลย
    คิดถึงที่รักค่ะ
    
    อรุณสวัสดิ์นะคะ
  • .ที่รักที่รักฉันรักเธอรักเธอแต่เธอไม่รู้

    22 ธันวาคม 2547 09:42 น. - comment id 393570

    http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=138
    ที่รัก   
    แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ : : Key Dm  
    นานแล้วพี่หลงพะวงมิหน่าย
    นานแล้วที่หมาย จะได้ภิรมย์
    นานแล้วพี่รักคอยจักชื่นชม
    นาน แล้ว รักเพียงลมลม ตรมเช้า ค่ำ
    ที่รักนะรักเพราะใจมิกล้า
    ที่ช้านะช้า มิกล้าเผยคำ
    ที่คิดนะคิด กลัวอกจะช้ำ
    เอ่ย คำแล้วเจ้าจะทำให้ช้ำใจ
    อย่าเหมือนน้ำค้างพราวพร่างใบพฤกษ์
    พอยามดึกเหมือนดังจะดื่ม กิน ได้
    พอ รุ่งสางก็จางหายไป  
    รู้แน่แก่ใจ ได้แต่ ระทมชีวี
    ที่รักนะรักเพราะเทพเสริมส่ง
    ที่หลงนะหลง เพราะเจ้า แสนดี
    ที่หวงนะหวง เพราะสวยอย่างนี้
    กลัว ใครเขามาแย่งพี่ ไป เอย
    
    อย่าเหมือนน้ำค้าง พราวพร่าง ใบพฤกษ์
    พอยามดึกเหมือนดังจะดื่ม กิน ได้
    พอ รุ่งสางก็จางหายไป  
    รู้แน่แก่ใจ ได้แต่ ระทมชีวี
    ที่รักนะรักเพราะเทพ เสริมส่ง
    ที่หลงนะหลง เพราะเจ้าแสนดี
    ที่หวงนะหวง เพราะสวย อย่างนี้
    กลัว ใครเขามาแย่งพี่ ไป เอย...
    
     
      
    
  • กุ้งหนามแดง

    22 ธันวาคม 2547 11:38 น. - comment id 393626

    แล้วจะรอน่ะค่ะ..
    
    :)
  • แก้วประเสริฐ

    22 ธันวาคม 2547 14:17 น. - comment id 393758

    555  หึหึหึ  555  ดีจัง
    
          แก้วประเสริฐ.
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    22 ธันวาคม 2547 15:30 น. - comment id 393779

    แวะมาอ่านผลงานครับ
  • ยายแป้น

    22 ธันวาคม 2547 16:26 น. - comment id 393825

    กี่ภาระจักเห็นไม่เร้นหาย	
    กี่ผันผายแห่งกาละผ่านล่อง
    กำลังใจแนบเนาและเฝ้ามอง
    จนครรลองบรรจบมาพบคืน.
    
    ขอส่งกำลังใจ...ให้ความตั้งใจสำเร็จลุล่วงนะคะ
    .
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 ธันวาคม 2547 23:51 น. - comment id 394126

    ไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    23 ธันวาคม 2547 00:32 น. - comment id 394158

    กลอนไพเราะเร้นลึก ยิ่งอ่านยิ่งคิดยิ่งซ่านซับซึมเสียว
  • รัถยา

    23 ธันวาคม 2547 00:38 น. - comment id 394167

    ขออำนาจแห่งคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วทั้งสากลโลก ดลบันดาลให้ทุกท่าน ประสบแต่ความสุข สำเร็จและสมหวังในสิ่งที่ปรารถนาตลอดปีพุทธศักราช ๒๕๔๘ และตลอดไปด้วยนะขอรับ
    
    คุณอัลมิตรา
    หนูเรน
    คุณเมกกะ 
    คุณทิกิ
    คุณพุด
    คุณกอกก
    คุณกุ้งหนามแดง
    คุณแก้วประเสร็ฐ
    คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้
    ยายแป้น
    คุณผู้หญิงไร้เงา
                      ขอบคุณมากนะขอรับที่มาให้กำลังใจกัน
    
  • รัถยา

    23 ธันวาคม 2547 00:40 น. - comment id 394170

    คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์  ขอบคุณมากนะขอรับ
  • นุ๊ก

    28 ธันวาคม 2547 14:07 น. - comment id 397073

    พี่จ๋า พี่จะไปไหนหรือคะ น้องเพิ่งกลับมาจากตจว.พอได้มีโอกาสเข้ามา ก้อเหมือนพี่กำลังจะ
    จากไป
  • สดใส

    12 มกราคม 2548 01:00 น. - comment id 404249

    เป็นไรกันอ่ะ เขียนกลอนสวย ๆ ไม่เป็นนะ แต่ได้เข้ามาอ่านแระ ใครจะไปไหน ไมทำไม ทำไมต้องไป อยู่ก่อนก้อได้นะ .. ไม่ได้ไล่ ^_^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน