เอาความสุข ใส่แอก แบกขึ้นบ่า ลากมันมา ตามทางลาด บาทวิถี หลบหลีกเลี่ยง เกี่ยงเศร้า เหงาฤดี อยากมุ่งมี แต่สุข ทุกข์ไม่เอา คอยเลือกแต่ ชื่มชม โสมนัส ที่ข้องขัด ไม่นำ ทำโง่เขลา จะบ่ายเบี่ยง อย่างไร ไม่พ้นเรา ต้องเก็บเศร้า ไปบ้าง สร้างสมดุลย์ มีหรือที่ ภิรมย์ สมใจนึก ลองนั่งตรึก ตรองกัน มันว้าวุ่น ไม่เลือกรรม หวังค้ำ นำแต่บุญ จงคิดครุ่น มองย้อน สอนหัวใจ เลยต้องเอา ทุกข์ใส่ ที่ไหล่ขวา ลากมันมา กับแอก แบกให้ไหว สู่หนทาง ชีวิต อีกยาวไกล สุขทุกข์ใจ เก็บไว้ ไปด้วยกัน เหมือนทรงตัว บนกระดาน ผ่านห้วยหนอง ข้ามคูคลอง ไปได้ ดั่งใจฝัน ประคองย่าง สร้างสมดุล ศูนย์ถ่วงกัน ให้แม่นมั่น ค่อยวางเท้า แล้วก้าวเดิน
18 ธันวาคม 2547 12:48 น. - comment id 391033
ถ้าสมดุลจริงๆก็ดีสิคะ บางคนก็เอียงซ้าย เอียงขวา แต่งได้ดีจังค่ะ
18 ธันวาคม 2547 12:49 น. - comment id 391035
ไม่ใช่เท้าหลังเท้าหน้า แต่เป็นเท้าซ้ายเท้าขวาที่เกื้อหนุนกัน
18 ธันวาคม 2547 12:58 น. - comment id 391054
แวะมาอ่านงานจรรโลงธรรมดีค่ะ
18 ธันวาคม 2547 13:46 น. - comment id 391113
ให้แง่คิดดีค่ะ... สร้างสมดุลย์ในชีวิต มองโลกในแง่ดีค่ะ.. ขอบคุณสำหรับคำกลอนสอนใจค่ะ.. ..
18 ธันวาคม 2547 18:15 น. - comment id 391279
แม่ค้า จ๊ะ ขอ ตำไทยใส่พริก 2 เม็ด
18 ธันวาคม 2547 21:34 น. - comment id 391408
ผมก็เอียงกะเท่เร่ครับ.... เขียนได้ดีเช่นเคยครับ การได้ทบทวนความเป็นไปในใจตัว น่านิยมนักครับ สิชลคือ อำเภอใช่หรือไม่ ถ้าใช่ก็ดีใจนักครับถ้าคุณเป็นคนพื้นถิ่นนั้น
19 ธันวาคม 2547 06:45 น. - comment id 391646
ใครจะอยากเก็บความทุกข์ .. มีแต่จะโยนทิ้ง .. ยิ่งเหลือน้อยยิ่งดี .. เอาความสุขไปโปะใส่อีกข้าง .. ก็เดินไม่เอียงแล้ว .. จะเรียกว่า .. สมดุล .. ได้มั๊ย .. ( มั่วไปเรื่อย อิอิ ) ............................ ไม่ทราบว่า .. ที่สิชล .. มีอะไรให้เที่ยวคะ .. คุ้นเคยแต่ที่ชลบุรีค่ะ .. ^_____^