๏ จรจรัลหันห่างบ้าน.................บ่ายไป ทิ้งถิ่นที่อาศัย...........................เสื่อมร้าง หมายกรุงมุ่งหมายใจ.................จักพบ....สุขนอ ไฉนเล่าลอยเคว้งคว้าง...............ขัดข้องหมองหมาง ฯ ๏ คนกรุงมุ่งแย่งยื้อ....................ยุดกัน กินอยู่ยังแข่งขัน........................ไขว่คว้า เจ้าไฉนไล่เทียมทัน....................เทียบเท่า คว้าเปล่าราวคนบ้า.....................บอกไว้ให้เห็น ฯ ๏ ขายแรงแรงเสื่อมแล้ว..............โรยลง ขายร่างร่างเลวทรง.....................เสื่อมได้ ขายใดไม่ยืนยง..........................หยัดอยู่ ขายหมดหมดแรงไร้...................เริ่มรั้งคืนเรือน ฯ ๏ จรจรัลหันสู่บ้าน......................บากมา ในทุ่งในท้องนา.........................ท่าน้ำ รั้งรอพ่อพลิกพา........................พิบูลย์ส่ง....ผลเฮย คืนถิ่นเถอะรอนช้ำ.....................ชอกเนื้อเถือถาง ๚
วฤก 6 ธ.ค. 2544 00:28 น. - ID 6777 
935
2
0
6 ธันวาคม 2544 01:55 น. - comment id 23048
ครั้งนึ่งเคยไกลบ้าน.... เคยนั่งคิดถึงบ้าน... ในวันวารที่อากาศเลวร้าย เมื่อหิมะโปรยปรายเกลื่อนเมือง....จ้า
6 ธันวาคม 2544 08:00 น. - comment id 23084
ไกลบ้านเหมือนกันค่ะ ฮือ (:_:)
6 ธันวาคม 2544 17:33 น. - comment id 23183
กลอนเพราะมาก ๆ เป็นกำลังใจให้คนไกลบ้านนะจ้ะ
6 ธันวาคม 2544 17:36 น. - comment id 23184
ที่ไหนจะมาดีกว่าบ้านเราไปได้น๊า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
