ข้ารักใครไม่ได้อีกแล้ว เพราะมณีแก้วของฉันนั้นหาย ทุกข์ท้อรอวันตาย มุ่งหมายแต่ปรัชญาค่าฟ้า ศึกษาทุกปรัชญาหินดินทราย ทุกเก็จสายน้ำในโลกหล้า กระทั่งหมดสิ้นวิญญาณ์ สิ้นสังสารวัฏเวียนวงเอย
น้ำตาหมอก 14 ธ.ค. 2547 08:44 น. - ID 67501 
744
2
0
14 ธันวาคม 2547 19:28 น. - comment id 388661
ปลงได้จริงๆเหรอคะ ดีจังค่ะ
15 ธันวาคม 2547 18:15 น. - comment id 389338
^ __ ^
6 มกราคม 2548 09:47 น. - comment id 400508
แวะมาอ่าน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
