2. อินทร์เริงคนเริงสราญจนบานปลาย เมื่อเกิดกายยอพระกลิ่นก็สิ้นท่า เมื่ออินทรอ่อนหิริโอตตัปปา ท้ายที่สุดก็จากลารังคนจน 3. คนผู้แม่สิ้นมิตรช่วยคิดอ่าน แถมตกงานโซไข้ใจสับสน จึงฉวยผ้ามาห่อหน่อเนื้อตน แล้วหย่อนปนเศษขยะรวมกะดิน 4. นางสำลีมีลูกชายชื่อนายขาว ผิวงามราวผวยไหมใจตงฉิน เสียงเด็กร้องจากถังไม้เขาได้ยิน ก่อนเด็กสิ้นลมระรวยเขาช่วยไว้ 5. ว่าโอ๋โอ้โธ่ถังนังแม่หมา ยังรักลูกปลูกชีวาแม่ว่าไหม นี่แม่คนเวรกรรมทำได้ไง แร้นเยื่อใยใจมืดดำจึงทำลง 6. เอาเหอะน่าพามันไปส่งหมอ มีอันตายถ้าใครรอบ่รีบส่ง ถึงสถานภิบาลนั้นอาจมั่นคง อย่ามัวงงเลยไอ้นายอย่าหลายคำ 7. พ้นอันตายเพราะสำลีตามที่คาด โลกมีคนใจสะอาดแม้กายขำ อินทร์บ่รับเป็นพ่ออวดช่อธรรม ก็ช่างอินทร์ใจต่ำซ้ำช่างคน 8. นางสำลีกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกเขา บ่เร้นไหนให้เงาลูกเศร้าหม่น ขาวผ่อนแรงเลี้ยงน้องล่าสาละวน ยอพระกลิ่นจึงอวบมนขึ้นตามวัย ฯ ( พรุ่งนี้ติดตามต่อนะครับ)
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 8 ธ.ค. 2547 22:02 น. - ID 67189 
3037
7
0
8 ธันวาคม 2547 23:09 น. - comment id 385338
แต่งได้ดีค่ะ จะติดตามอ่านนะคะ ชื่นชมในผลงานเสมอค่ะ
9 ธันวาคม 2547 00:21 น. - comment id 385378
... ค่ะ บัวจะคอยติดตามตอนต่อไปนะคะ พูดถึง...ก็ชักจะลืมเรื่องยอพระกลิ่นนี้ไปแล้วเหมือนกันนะคะ ทราบแต่เพียงว่าเธอเกิดจากกระบอกไม้ไผ่ รายละเอียดชักจะเลือนค่ะ มานึกได้บ้างก็ตอนนี้ล่ะค่ะ :) ...
9 ธันวาคม 2547 00:43 น. - comment id 385391
จะกินแมวหรือยังคะ .. ใจจดใจจ่อ ค่ะ ว่าแต่ว่า รู้แล้ว แรงบันดาลใจมาจากไหน .. ขำ เหมือนกัน ค่ะ
9 ธันวาคม 2547 05:27 น. - comment id 385405
อรุณสวัสดิ๋ครับคุณผู้หญิงไร้เงา คุณตุ๊กตาไล่ฝน และคุณอัลมิตรา ผมไม่เคยรู้จักคุณยอพระกลิ่นนี่มาก่อนเลย เรื่องของเธอก็ไม่เคยผ่านตา คงเป็นยอพระกลิ่นในยุคสมัยของผู้คนหัวใจเปราะบางครับ แรงบันดาลใจมาจากบางกระทู้ในเว็บthaipoem นี่เองครับ ขอบคุณที่ติดตามนะครับคุณผู้หญิงไร้เงา คุณตุ๊กตาไล่ฝน คุณอัลมิตรา
9 ธันวาคม 2547 05:43 น. - comment id 385406
หน้าส่วนตัว
9. ยอพระกลิ่นยิ่งโตยิ่งผุดผ่อง
ใครแม้นมองเหลียวหลังทั้งหวั่นไหว
นิยมถ้อยฉับกระชับฟังจับใจ
นามลือไกลข้ามคามเชื้อสำลี
10. ยิ่งโตยิ่งร้องเพลงเก่งเกินเพื่อน
น้ำเสียงนวลกว่าเดือนเด่นเหลือที่
ประกวดได้ถ้วยทองทุกเวที
แม่สำลีได้หน้าบานใบบุญดล
11. แล้วนายขาวก็ถึงทีเกณฑ์ทหาร
ติดใบแดงลาบ้านเข้าฝึกฝน
เป็นรั้วแกร่งป้องแมนแทนหมู่ชน
จากสาวสาวในตำบลไปแดนไกล
9 ธันวาคม 2547 08:30 น. - comment id 385435
อีก 89 บทค่ะ จะรออ่านต่อนะคะ
9 ธันวาคม 2547 08:52 น. - comment id 385444
เมื่อเด็ก ๆ ตอนเช้า ๆ ชอบดูทีวีละครจักร ๆ วงศ์ ยอพระกลิ่น เป็นเรื่องหนึ่งที่ชอบดู นำมาเขียนเป็นกลอนได้ดีจังเลย ....................................................
9 ธันวาคม 2547 10:16 น. - comment id 385498
คุณก่อคะ มาแตกช่อก่องานงาม มาแย้มบานตระการ ผลิดอกรักละออใจให้ละไมละมุน ให้ทุกดวงใจในร่มรัก ได้หมอกรุ่น ได้รู้เรื่องราวในตำนานอันแสนงามนะคะ พุดจะตามงานงามนี้ค่ะ ขอบคุณ ไม่รุเป็นไรพุดชอบคำอินทร์ค่ะ ชอบคำธนูอินทร์ค่ะ
9 ธันวาคม 2547 10:52 น. - comment id 385513
ยอพระกลิ่นกินยอยอยกปลา แมวชรามาแซวแล้วแห้วหนี อ่านเรื่องนี้ของคุณสนุกดี ชอบนะนี่จะตามตอนต่อไป
9 ธันวาคม 2547 15:22 น. - comment id 385655
สวัสดีครับคุณอาภาภัส ไม่ได้ทักทายคุณนานมากเลย ผมยังเข้าไปอ่านงานเก่า ๆ ของคุณด้วยความคิดถึง คุณพุดไพรครับ ขอบคุณมากที่จะติดตามครับ ยิ้มครับคุณmagic และคุณเพียงพลิ้วครับ 89 บทต่อไป กำลังทยอยมาแล้วครับ
10 ธันวาคม 2547 14:14 น. - comment id 386057
มาเริ่มที่บทแรกด้วยคนค่ะ .............................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
