มองท้องฟ้า เวิ้งว้าง ที่กว้างขาว บอกเรื่องราว หม่นหมอง ยามมองเห็น ความว่างเปล่า ยลเยือน เหมือนลำเค็ญ ทุกข์ซ่อนเร้น คลุมครอง ท้องนภา ฟ้าสีโศก แสนเศร้า เพื่อนเหงาหรือ ใครยึดยื้อ ความเศร้า คลุมเข้าหา สหายเอ๋ย เจ็บจินต์ รินน้ำตา กี่เพลา ใจชื่น จะคืนชม ผ่านหน้าหนาว เข้าสู่ ฤดูร้อน ลำดับย้อน อกสะอื้น เราขื่นขม ฟ้าเจ้าเอ๋ย แล้งนัก คงจักตรม มีแต่ลม พัดพรั่ง คล้ายดั่งเงา ผ่านหน้าร้อน เข้าสู่ ฤดูฝน น้ำตาคน หล่นร่วง ลงบ่วงเขลา ฟ้าเจ้าเอ๋ย มิต่าง ระหว่างเรา น้ำตาเคล้า เคียงคู่ มิรู้คลาย ผ่านหน้าฝน เข้าสู่ ฤดูหนาว รอยรักร้าว ขาดใย ใจสลาย ฟ้าเจ้าเอ๋ย ฤดูลับ เพียงกลับกลาย แต่คนหาย สิ้นหวัง ทุกครั้งครา เหม่อมองฟ้า คราช้ำ เห็นน้ำใส เอ่อท่วมใจ สิ้นสาย เสน่หา ความชุ่มชื้น ข้างแก้ม อุ่นแซมมา คือน้ำตา สองสาย จากชายโทรม ยามทิวา ฟ้ามี สุรีย์ฉาน รัตติกาล แจ่มแจ้ง มีแสงโสม คนหนักโลก เศร้าสุม มารุมโลม เศษเสี้ยวโคม ส่องสว่าง ยังห่างไกล@ ลงสองเรื่อง ยังมิได้ ขัดเกลาให้ดีนัก..เวลาจำกัด.. เดี๋ยวต้องแบกไม้มะยม ไปเยี่ยม..ย้อนหลังกันก่อน
ผู้เฒ่า 7 ธ.ค. 2547 13:42 น. - ID 67100 
1147
12
0
7 ธันวาคม 2547 15:18 น. - comment id 384368
แวะมาอ่านผลงานครับ...โดนเต็ม ๆ บินผ่านความร้าวรานมาสามฤดูกาลแล้วครับ.........
7 ธันวาคม 2547 15:43 น. - comment id 384371
เมื่อผ่านวารเวลามาสามหน คิดถึงคนอยู่ไกลไปจากบ้าน เพื่อนคนหนึ่งซึ่งไปลับไม่กลับพาน อีกคนรานร้าวใจไม่ได้พบ นั่งเหม่อมองท้องฟ้าน้ำตาหลั่ง ส่งใจสั่งถึงลมฝนถ้าบรรจบ บอกเพื่อนว่าราตรีทิวาครบ กลับมาลบน้ำตาเรา...ชายเฒ่าคอย ชอบสำนวนคุณชายเฒ่า นานแล้วไม่ได้พบฝีมือระดับเยี่ยมยุทธ ยินดีที่ได้อ่านกลอนที่ไพเราะจับใจแบบนี้
7 ธันวาคม 2547 15:47 น. - comment id 384373
เมื่อผ่านวารเวลามาสามหน คิดถึงคนอยู่ไกลไปจากบ้าน เพื่อนคนหนึ่งซึ่งไปลับไม่กลับพาน อีกคนรานร้าวใจไม่ได้พบ นั่งเหม่อมองท้องฟ้าน้ำตาหลั่ง ส่งใจสั่งถึงลมฝนบนบรรจบ บอกเพื่อนว่าราตรีทิวาครบ กลับมาลบน้ำตาเรา...ชายเฒ่าคอย ชอบสำนวนคุณชายเฒ่า นานแล้วไม่ได้พบฝีมือระดับเยี่ยมยุทธ ยินดีที่ได้อ่านกลอนที่ไพเราะจับใจแบบนี้
7 ธันวาคม 2547 16:02 น. - comment id 384381
แอบมาดูน้ำตา ชายโทรมค่ะ จินตนาการหรือเรื่องจริงคะ เศร้าจังค่ะ สงสัยว่าท่าจะได้ร้องไห้ตามท่านผู้เฒ่าเพราะฤทธิ์ไม้มะยมค่ะ
7 ธันวาคม 2547 16:11 น. - comment id 384385
พี่กานต์ขา...มะกรูดหลบก่อนล่ะ ไม้มะยมมาแร่ะ........ตัวใคร ตัวมันล่ะนะ ^__^............
7 ธันวาคม 2547 16:58 น. - comment id 384415
หนึ่งลีลาลำนำธรรมชาติ ดั่งหยดหยาดธารทิพย์แห่งความฝัน รักษาใจอ่อนแอคลายหวาดหวั่น กลับมามั่นมุ่งหมายปลายนภา
7 ธันวาคม 2547 17:31 น. - comment id 384451
โห...มีขู่ด้วย... ทำไม่รู้ไม่เห็นว่า...คุณผู้เฒ่ามีอาวุธละกาน... เข้ามาลักจำตัวอย่างค่ะ.. ไปละค่ะ... ไม่รู้ไม่เห็น...อะไรคือไม้มะยม.. หยึยยยย
7 ธันวาคม 2547 17:45 น. - comment id 384455
^_^ นึกถึงเพลงสิบแปดฝนสิบแปดหนาวเลยค่ะ อิอิ
7 ธันวาคม 2547 18:53 น. - comment id 384480
ท่านอาจารย์ ตอนนี้เมกกำลังแก้กลอนบท เงา..ของความคิดถึง อยู่ครับ กลอนเก่าของอาจารย์โดนใจหลายบทมากครับ อิอิ ขอบคุณท่านอาจารย์นะครับที่เป็นห่วง ขอบคุณมาก ๆ ครับป๋ม +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
7 ธันวาคม 2547 19:37 น. - comment id 384505
อ่านเพลินครับ
7 ธันวาคม 2547 20:32 น. - comment id 384555
จะกี่ร้อนกี่ฝนปนเหน็บหนาว เดือนยังพราวพร่างตาฟ้าสดใส เมฆหมอกมัวลอยลับกับฟ้าไกล สู่ฟ้าใหม่ที่ใสสดและงดงาม......ฯ บทกลอนเพราะมากค่ะ..ให้แนวคิดที่ดี...ปกติราชิกา..จะชอบท้องฟ้า...ชอบสีฟ้ามาก..โดยเฉพาะ..สีฟ้าคราม...คงจะเข้าได้กับบทกลอนของท่านผู้เฒ่านะคะ...ฟ้ากับคน....ประทับใจค่ะ...
7 ธันวาคม 2547 20:36 น. - comment id 384557
หน้าส่วนตัว
..วันที่ฉัน..แสนเศร้า.. เหงามากมาย..
ถูกทำร้าย .. .จดจำ.. เจ็บช้ำหนัก..
เธอสั่งห้าม ..เลิกคบ ..ให้ลบรัก..
เพราะตระหนัก.. ฉันจน ..เหตุผลเธอ ..
....
เรน .. งง .. ด้วยดิคะ ..
เฮ้อ..
.แป๊ป ..เรน มาต่อนะคะ..
พล็อต..ของเรน .. เป็นเรื่องสมมติ.. ว่าเรน ..อกหัก .. ถูกทำร้าย ..
..และแล้ว .. เรนก็ ไม่ง้อ ..
...
8 ธันวาคม 2547 00:43 น. - comment id 384832
ฟ้ากับคนบนทางหนามขวางกั้น ก็จะรั้นรานหาคนพาฝัน คอยเขาอยู่กู่ร้องใจต้องกัน นิจนิรันดร์รอไปไม่ผันแปร...** รอใครสักคนมานานไม่รู้ว่ากี่ฝน กี่ร้อน และกี่หนาวแล้วค่ะ ก็ยืนยันการรอคอย แจมกลอนด้วยนะคะ..นอกประเด็นไปบ้างก็ต้องขออภัย สวัสดีคุณผู้เฒ่า (ไม่) โง่งม ค่ะ
8 ธันวาคม 2547 07:01 น. - comment id 384870
แวะมาอ่าน
8 ธันวาคม 2547 13:25 น. - comment id 385035
สวัสดีค่ะ...คุณผู้เฒ่า ภายใต้ผืนฟ้า...เราก็เพียงชีวิตเล็กๆ เท่านั้นนะคะ ............................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
8 ธันวาคม 2547 18:56 น. - comment id 385192
กลอนบท...เงา...ของความคิดถึง เมกแก้เสร็จแล้วนะครับอาจารย์ คืนนี้เมกกลับมาจากงานศพแล้ว จะมาโพสต์ให้อาจารย์ตรวจครับ อิอิ เมกไปงานศพก่อนครับอาจารย์ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
8 ธันวาคม 2547 20:51 น. - comment id 385219
สองเรื่องที่ลงพร้อมกัน คงต้องยอมรับ ว่าค่อนข้างลวกๆไปหน่อย จุดหมายสำคัญ คือเข้ามาแจ้งให้ทราบว่า ได้ส่งซี.ดี. ไปให้ทุกท่านแล้ว ถ้าอาทิตย์หน้า ยังมิได้รับ กรุณาแจ้งผมด้วย จะได้ส่งไปใหม่...และสำหรับท่านมีความต้องการ ก็ยังมีเหลืออยู่... ขอบคุณทุกท่านมากนะครับ ที่เป็นกำลังใจให้เสมอ สวัสดีนะครับ... ตัวซนกลอนเขียนมานะ..
8 ธันวาคม 2547 22:00 น. - comment id 385266
ผ่านหน้าหนาว เข้าสู่ ฤดูร้อน ลำดับย้อน ความหลัง ในครั้งเก่า เหมือนรอยแผล ช้ำไหม้ ในใจเรา ครั้งพอเล่า ยิ่งช้ำ ระกำใจ *-*สวัสดีค่ะอาจารย์ วันนี้แวะมาหา และเอาน้ำชาใบเขียวมาฝาก ซึ่งหวังว่าอาจารย์คงไม่เมตตาให้ไม้มะยมกับผู้หญิงไร้เงาเพิ่มนะคะ อิอิ เพราะ 6 อัน คราวก่อนนั้นยังใช้ไม่หมดเลยค่ะ อิอิ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
