ฆ่า........และฆ่าตัวตาย...........

ดาหลา & ปะการัง

   
ความรู้สึก เจ็บปวด 
เจ๊บปวดกับการก้าวพลาด ในชีวิต
ทำให้ตัดสินใจ ปลิด.....ชีวิต
ไม่เคยคิด ถึงวันนี้ 
คิดอยู่ว่า จะทำอย่างไร 
ให้พ้นๆๆไป จาก สภาพ นั้น เสียที
เราจะหลุดพ้นจาก ความเจ็บปวด เสียที
อาการเจ็บปวด 
ได้มาจากการ ที่เรารักและทุ่มเท 
ให้ ใครสักคน ...ทั้งชีวิต
แต่เธอกลับมองว่าเป็นเรื่องไร้สาระ.........
ความคิดถึง ยามที่ เธอทิ้งให้เราอยู่คนเดียว 
ความห่วงหา อาหาร ในเวลาที่ ห่างกัน 
ห่างหายไปไหน ไม่รู้............
ความน้อยใจ ประดังเข้ามา 
ความคิด อื่นๆๆ ต่างๆนานา เกิด ขึ้น
น้อยใจมากขึ้นเรื่อยๆๆ มากขึ้น .........ทุกวัน ๆ
อารมณ์ ...........ชั่ววูบ เกิดขึ้น
เข้าครอบงำแล้วมันก็ ทำลายความเชื่อมั่น
ของเรา ระหว่างเธอ กับฉัน
ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะ ทำ กับฉันได้เพียงนี้
เธอทำร้ายฉัน 
เพียงแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่...........รักเธอ
บาดแผลทางกาย ถึงแม้ว่าวันนี้หายสนิท
แต่บาดแผลทางใจ...........ไม่มีทางลบเลือนได้เลย
ถึงทุกวินาที ที่เขียนอยู่นี้
ฉันก็ยังหายใจติดๆ ขัดๆ 
เมื่อนึกถึงเหตุการณ์นั้น ..........
นับแต่วันนั้น 
ฉันเหลือ เพียงคราบน้ำตา สำหรับเธอในวันนี้ 
ซึ่ง เธอ จะไม่มีโอกาส เห็นมันอีกต่อไป 
บาดแผลที่เธอมอบไว้ให้จะเป็นเครื่อง เตือนใจ ฉันเสมอ ว่า.........
ครั้งหนึ่ง ..........เธอ คือคนที่ฉันรักที่สุด
และ มันคือ อดีต ที่ไม่เคยลืม
แต่ ต่อไป เธอจะไม่ มีวันจะได้เห็น
แม้เพียง เศษเสี้ยวของน้ำตา............ของฉัน
เมื่อ.........ดาหลาเคยคิดอยากฆ่าตัวตาย.........
*-*-*  เขียน อีกครั้ง เมื่อ  อารมณ์ เศร้า ประทุ ก่อตัว........... *-*-*.