มิตรภาพลับลาไปแดนใหม่ ร่องรอยของเยื่อใยยิ่งไกลห่าง ระแวงครางแครงในผู้คน หัวใจยิ่งฉงนยิ่งเมินหมาง น้ำมิตรบ่มีพอกลั้วคอ น้ำซึมจากก้นบ่ก็ซื้อจ้าง เก็บกักตักตวงเก็งแล้วตุน กองบุญกองขายอย่าหมายขวาง ลดแหลกแจกทานเป็นฉากหน้า ฉากหลังเงื้อง่ากว้างกว่ากว้าง ฟันฉับแล้วเถือถี่ ผูกขาดได้ดีในทุกทาง ก็เมื่อนั้นก็เมื่อนั้น น้ำใจเป็นหมันแล้วทั้งบาง ฯ
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 4 ธ.ค. 2547 14:09 น. - ID 66954 
6554
4
0
29 พฤศจิกายน 2553 15:47 น. - comment id 229708
ชอบมากกลอนนี้
27 มิถุนายน 2553 12:55 น. - comment id 235045
มิตรภาพควรอยู่ร่วมมมมกับคนไทยตลอดไป บะบ่ายยยยย...ค้าาาาา
4 ธันวาคม 2547 15:32 น. - comment id 383435
... หวังว่า มิตรภาพ คงไม่ลาลับไปแดนไกล กลับมาเยือนอีกครั้งเถอะค่ะ เมื่อไหร่...ก็เมื่อนั้น แต่ขอให้กลับมานะคะ ...
4 ธันวาคม 2547 17:42 น. - comment id 383469
ขอบคุณครับคุณตุ๊กตาไล่ฝน
4 ธันวาคม 2547 19:17 น. - comment id 383485
มาจับหลักของกลอนหัวเดียว... ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยค่ะ อย่าให้มีภาพแบบนี้เกิดขึ้นเลยนะคะ .......................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
4 ธันวาคม 2547 19:22 น. - comment id 383486
สวัสดีครับคุณลี่...ชวนมาเยือน กลอนนี้จะลงเสียงเดียวไปเรือย ๆ ครับ
7 ธันวาคม 2547 20:23 น. - comment id 384550
กลอนหัวเดียว เป็นอย่างนี้นี่เอง ........................... มารวมหัว ครับ ลักษมณ์ หัวเดียว
7 ธันวาคม 2547 20:58 น. - comment id 384580
หัวเดียวกระเทียมลีบคุณลักษมณ์
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
