หน้าส่วนตัว
บทสุดท้ายแห่ง
ฉันและเธอ
ฝากบอกเธอคนไกล..ฉันไปแล้ว
ไปให้ลับตาแวว..เคยวาบฝัน
ไปให้พ้น ...คนอย่างเธอ..เผลอรำพัน
จะหาความจริงใจนั้น....มันไม่มี
.. ดึกคงเหงา เร้าวิญญาณ์ ทุกคราเห็น
ที่ซ่อนเร้น....หลบหน้า...คราคิดหนี
ก็เมื่อรัก...ที่ให้...ความไยดี
มันไม่มีค่าเลยที่เอ่ยมา
ยังจดจำ วันที่ให้...ใสต่อกัน
ยังจดถ้อย ทุกคำนั้น..ที่สรรค์ค่า
บัดนี้ถ้อย ร้อยเป็นดวง..ร่วงน้ำตา
ที่มารยา..นั้นคงจบ...อย่าพบวอน
สุดเสียใจ..เหลือกระไร..ใจหนอคน
ซึ่งสับสน...ยังมาซ้ำ..ทำหลอกหลอน
เจ็บถึงใจ...เหมือนใช่เพียง บทละคร
ด้วยคนเล่น...ร้องร่ำร้อน...ตัวฉัน.เอง..???
ทิกิ_tiki
วันที่ซึ้งถึงหัวใจเธอ...
๑๐:๔๕ นาฬิกา ศุกร์ ๓ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
บทแห่งฉันและเธอ
ธาราทองล่องลี้...........ลับไป
ธารแห่งหวงดวงใจ............บ่พ้น
ธาราท่องแดนไกล.............ไปห่าง..ต้นเฮย
ธารรักฤาจักด้น..................ดิ่งย้อนทอนคืน
บทสุดท้ายแห่ง
ฉันและเธอ
tiki 3 ธ.ค. 2547 11:30 น. - ID 66880 
883
17
1
23 มิถุนายน 2555 11:13 น. - comment id 171501
seem like a romantic poet.
3 ธันวาคม 2547 11:51 น. - comment id 382932
อย่าเศร้านะคะ อย่าเศร้า มามะ มากินไอติมกับจิ๊บดีกว่านะ
3 ธันวาคม 2547 12:18 น. - comment id 382943
สวัสดีค่ะ พี่ tiki ยังไงก็ยังคมเหมือนเดิมนะคะ ยังจำน้องกาญได้รึเปล่าคะเนี่ย
3 ธันวาคม 2547 12:22 น. - comment id 382944
เศร้าจังครับ
3 ธันวาคม 2547 12:23 น. - comment id 382945
อย่าเศร้านะคะ อย่าเศร้า มามะ มากินไอติมกับจิ๊บดีกว่านะ : ไอติมรสต้มยำ : 390603 - 03 ธ.ค. 47 - 11:51 สวัสดีค่ะ พี่ tiki ยังไงก็ยังคมเหมือนเดิมนะคะ ยังจำน้องกาญได้รึเปล่าคะเนี่ย : 6737 - น้องกาญ : 390614 - 03 ธ.ค. 47 - 12:18 จำได้ค่ะ และขอบคุณ น้อง ไอติมรสต้มยำด้วยนะคะ พี่จะไม่อยู่สองสามวันฝากกระทู้ไว้กับน้องๆด้วยนะคะ
3 ธันวาคม 2547 12:24 น. - comment id 382946
คุณ ตะวันลับฟ้า อย่าเศร้าค่ะ ถึงเวลาก็ต้องมีการจากลากันบ้างเป็นธรรมดานะคะ
3 ธันวาคม 2547 12:25 น. - comment id 382947
และ ฝาก กระทู้เรื่องสั้น ถวายพระพร ด้วยค่ะ http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=3889 รู้สึกจะมีคนที่เข้าไปเขียนในช่องที่ ให้ทุกคนถวายพระพร ไม่สู้จะดีนัก ฝากน้องๆ ช่วยรักษาความสงบบริเวณนั้นกันหน่อยนะคะ
3 ธันวาคม 2547 12:25 น. - comment id 382948
ออกมาจากเขาได้ น่าจะดีที่สุดแล้ว เข้มแข็งนะคะ
3 ธันวาคม 2547 12:38 น. - comment id 382950
5555555ตลก
3 ธันวาคม 2547 12:40 น. - comment id 382951
ออกมาจากเขาได้ น่าจะดีที่สุดแล้ว เข้มแข็งนะคะ : ละอองน้ำ : 390619 - 03 ธ.ค. 47 - 12:25 ขอบคุณมากค่ะ คุณละอองน้ำ กำลังเตรียมงานอะไรนิดหน่อย เห็นตัวเลขเคลื่อนไหวเลยแวะมาดูค่ะ
3 ธันวาคม 2547 12:41 น. - comment id 382952
5555555ตลก : ตลกจัง : 390621 - 03 ธ.ค. 47 - 12:38 ... 5555 ก็ขำชื่อคุณกะที่คุณเที่ยว มาตามเขียนเหมือนกันค่ะ ตลกดีเหมือนกัน นะคะ
3 ธันวาคม 2547 14:39 น. - comment id 383012
ใจคนมันซนยิ่ง -_-
3 ธันวาคม 2547 14:55 น. - comment id 383019
บทแรกก็ยังไม่ลืม อย่าฝืนบอกบทสุดท้าย คิดถึงจับหัวใจ ไม่เคยเสียใจวันที่ซึ้งถึงหัวใจเธอ
3 ธันวาคม 2547 15:14 น. - comment id 383035
ถึงอยู่ไกลใจรักจักตามติด ลืมที่ชิดสนิทห้องกับน้องหรือ โกรธทำไม่ไปฟังคำร่ำลือ แท้ก็คือ...กลพราก เราจากกัน พี่ไปแล้วแก้วดวงนี้มณีร้าว น้องนอนหนาวกลางดึกระทึกขวัญ พี่อย่าจากน้องเลยนะจะบอกจันทร์ ว่าหนึ่งนั้นในดวงใจ...ใช่อื่นเอย
3 ธันวาคม 2547 15:21 น. - comment id 383043
เอ....ทำไมไม่รู้แต่กลอนทุกใจตอนนี้เลย โดนค่ะ
3 ธันวาคม 2547 16:38 น. - comment id 383078
, ธาราทองล่องลี้...........ลับไป ธารแห่งหวงดวงใจ.........บ่พ้น ธาราท่องแดนไกล...........ไปห่าง..ต้นเฮย ธารรักฤาจักด้น................ดิ่งย้อนทอนคืน แวะไปอ่านงานคุณลักษมณ์ อดไม่ได้ต้องไปตอบโคลงเขาอีก เลยแวะมาฝากไว้ที่นี่หน่อยค่ะ
3 ธันวาคม 2547 16:43 น. - comment id 383081
ใจคนมันซนยิ่ง -_- : 9532 - extreme life : 390690 - 03 ธ.ค. 47 - 14:39 .ใจเหมือนลิงไม่นิ่งเลยค่ะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ
3 ธันวาคม 2547 16:45 น. - comment id 383083
บทแรกก็ยังไม่ลืม อย่าฝืนบอกบทสุดท้าย คิดถึงจับหัวใจ ไม่เคยเสียใจวันที่ซึ้งถึงหัวใจเธอ : 1748 - idaho : 390703 - 03 ธ.ค. 47 - 14:55 รู้ใจจริงแม่หญิงไอซ์ บทแรกจำติดใจไยเมินหมาง มาร้องรสบทสุดท้ายเพื่อ ละ ..วาง กลับต้องครางขมขื่น ..เพราะฝืนตน ขอบคุณที่แวะมานะคะ งานน่ารักมากค่ะ
3 ธันวาคม 2547 16:48 น. - comment id 383084
ถึงอยู่ไกลใจรักจักตามติด
ลืมที่ชิดสนิทห้องกับน้องหรือ
โกรธทำไม่ไปฟังคำร่ำลือ
แท้ก็คือ...กลพราก เราจากกัน
พี่ไปแล้วแก้วดวงนี้มณีร้าว
น้องนอนหนาวกลางดึกระทึกขวัญ
พี่อย่าจากน้องเลยนะจะบอกจันทร์
ว่าหนึ่งนั้นในดวงใจ...ใช่อื่นเอย
: หนอนสายตายาว
: 390720 - 03 ธ.ค. 47 - 15:14
ตัวห่างไกลใจสมานกานท์เพื่อผอง
คอยประคองคล้องกลอนตอนหวั่นไหว
บัดนี้นั้นใจเธอห่างแทบร้างไกล
จะเหลืออะไรสิ่งใดให้เว้าวอน
ขอบคุณที่แวะมาลงกลอนให้นะคะ
คุณหนอนสายตายาว...เดี๋ยวนี้เขาทำ เลสิคได้นะคะ..
3 ธันวาคม 2547 16:51 น. - comment id 383087
เอ....ทำไมไม่รู้แต่กลอนทุกใจตอนนี้เลย
โดนค่ะ
: ชาติกานต์
: 390728 - 03 ธ.ค. 47 - 15:21
เวลางอนมันก็แรงเป็นธรรมดาเหมือนกัน
แหละค่ะ...คุณชาติกานต์
เขียนกลอนตอนเครียดก็ได้อีกอารมณ์
ตอนรัก ก็อีกอารมณ์
ตอนสงบ อยู่กับพระกับเจ้า ก็อีกอารมณ์
พอเพ้อ ก็อีกอารมณ์
ตอนขมขื่นน้ำตาร่วง ก็กินน้ำตาไปก่อน
ตอนเขียนบทประพันธ์
แย่เหมือนกันนะคะ
คนเขียนตามอารมณ์นี้
แย่เหมือนกัน...เอ้อ
3 ธันวาคม 2547 16:56 น. - comment id 383094
ให้เหลือเพียง คนคุ้นเคย ที่เคยก่อ เคยร่วมหอ ลงโรง โยงสายฝัน เคยใกล้ชิด สนิทแนบ แอบอิงกัน นับจากนั้น ต่อจากนี้ ไม่มีเรา ***แวะมาทักทายครับ
3 ธันวาคม 2547 17:02 น. - comment id 383095
ให้เหลือเพียง คนคุ้นเคย ที่เคยก่อ
เคยร่วมหอ ลงโรง โยงสายฝัน
เคยใกล้ชิด สนิทแนบ แอบอิงกัน
นับจากนั้น ต่อจากนี้ ไม่มีเรา
***แวะมาทักทายครับ
: 9048 - บินเดี่ยวหมื่นลี้
: 390780 - 03 ธ.ค. 47 - 16:56
โอ..สลัด ตัดเยื่อ ไม่เหลือใย
จะข้องขัดสะบัดไปไฉนเล่า
ฤๅทุกข์ทนหม่นหมองแต่เพียงเงา
คิดความเก่าสองเราเคยเคล้าเคียง....
.........ฝากไว้ให้อีกบทแล้วกันนะคะ
จัดของจะไปให้เด็กๆ ทำยังไม่เสร็จเลย
อดไม่ได้ เห็นไมค์ มาคว้าร้องอีกแล้ว
ขอบคุณ คุณ บินคู่ห้าหมื่นลี้
ขอให้มีความสุขในวันหยุดสุดสัปดาห์นะคะ
3 ธันวาคม 2547 17:44 น. - comment id 383119
ไปอ่านงานนกกระดาษ คุณมัทนา ไปตอบเธอไว้
เลยขอ นำมาปะไว้ที่นี่ จากหัวใจข้าพเจ้า
เป็นบทกลอนที่ดีค่ะ
ข้างตึกที่ปทุม เป็นโรงทำMould ถ้านำเงินบริจาคคนละ 1 บาท 2 บาท ไปจ้างทำ นกที่เป็นพลาสติคไว้หยอดกระปุก...ก็น่าสนใจ
หรือ ว่า จ้างหล่อ นก ไฟเบอร์กลาสอย่างใส ขนาดใหญ่
ตั้งไว้ริมทะเล เป็นอนุสรณ์สถาน
เก็บเศษนกกระดาษหลายร้อยพันตันนี้ไป
อัดไว้เป็นอนุสรณ์ว่าคนทั้งประเทศเขาเทใจ
มาให้ภาคใต้...น่าจะเป็น รูปธรรมที่มีค่า
ทิกิ คิดอะไรแบบนี้ แหละค่ะ....
อย่างน้อง ก็เป็นพลังใจแก่ทุกคนที่เห็นว่า...
โอ นี่คือ น้ำใจที่หลั่งไหลมา นับเป็นเกียรติภูมิ
ที่น่าจารึกไว้........
แต่ใครจะออกแบบ และใครจะออกเงินก็ไม่ทราบนะคะ
นี้เป็นเพียง ไอเดีย ของ นกกระดาษที่พับแล้วส่งไป กัน โปรยลงมาในน้ำ ในท้องทุ่งท้องนาในบ้านในเมืองใต้........
อยากฝากไว้ให้ใครก็ได้ ช่วยสานต่อ
เรายังมี อนุสรณ์ ช้างสามเศียรใหญ่มหึมา
สมุทรปราการ หรือ อนุสรณ์อะไรใหญ่โต
งานนี้ คงไม่เหลือบ่ากว่าแรง เหล่า
เรียน ดีไซน์ วิศวะเคมีเปโตรเคมิคัล หรอกนะคะ .....
ฝากเอาไว้ที่นี่แล้วกัน ความเห็นของข้าพเจ้า
อ้อ เดี๋ยวจะเอาไปปะไว้ตาม กระทู้นกทั้งหลายด้วย .....ขอบคุณค่ะ อยากจะเขียนเรื่องนี้มานาน
แต่ไร้พลังจะเขียน เพิ่งออกมานี่แหละค่ะ
ทิกิ_tiki
3 ธันวาคม 2547 18:04 น. - comment id 383143
หยิบกระทู้นี้มาฝาก
http://www.thaimung.net/lanthaimung/webboard/01158.html
ใครจะตามหาทิกิ เสาร์อาทิตย์ ก็เจอได้ที่นั่นแหละค่ะ จะไปช่วยเขาดูห้องสมุดเด็กอนุบาล
กะพวกน้องๆเขาหน่อย......
ใครถนัดทาสี กับจัดห้องสมุดเชิญไปได้นะคะ พบกันพรุ่งนี้เช้าที่โรงเรียน
รีบมาปะบอกก่อน เดี๋ยวหาว่าหนีตามหนุ่ม อิอิ
3 ธันวาคม 2547 18:37 น. - comment id 383167
ธารแห่งหวงดวงใจ ธารแห่งห้วงดวงใจ หรือเปล่าครับคุณทิกิ ,ลักษมณ์
3 ธันวาคม 2547 19:20 น. - comment id 383200
หวง ค่ะ เน้น หวง อิอิ..ดวงใจแหนหวงอยู่ละมังคะ
3 ธันวาคม 2547 20:14 น. - comment id 383234
หนึ่งบวกหนึ่ง ลบออกหนึ่ง เหลือเพียงหนึ่ง กับความซึ้ง ร้าวรวด ปวดใจหนาว หนึ่งคือเธอ บวกหนึ่งเขา เหลือหนึ่งเรา กับใจร้าว ครึ่งหนึ่ง ซึ่งตรมตรอม
3 ธันวาคม 2547 20:21 น. - comment id 383239
บทสุดท้ายแห่งฉันและเธออย่าจากลา...
3 ธันวาคม 2547 20:23 น. - comment id 383240
บทสุดท้ายแห่งฉันและเธออย่าจากไกล...
3 ธันวาคม 2547 20:30 น. - comment id 383242
แวะมาอ่านครั้งสุดท้ายจริงๆแล้วนะคะ
ไม่งั้นไม่ได้ไปโรงเรยนอนุบาลแน่เลย
คุณแอบฝัน
หนึ่งนั้นคือฉันหรือคือเธอ
ใครเพ้อซึ้งแนบแอบถนอม
ปล่อยรักหักร้าวคราวสุกงอม
เลื่อนลับกับพยอมโพยมบน
จะเหลือมั้ยเนีย
ขอบคุณที่แวะมาตอบนะคะ
3 ธันวาคม 2547 20:32 น. - comment id 383243
อ้าวคุณลักษมณ์ เจ้าขา นัดเขาสามทุ่มครึ่งไปขึ้นรถ ยังมัวแต่เล่นเน็ทอยู่เลย
ไปแล้ว คงไม่ไปลับ..
คงจะกลับมาหา
ยืมกลอนเก่า เพลงเก่าคนรุ่นเก่าจำไม่ได้ว่าใครแต่ง มาตอบให้นะคะ
บายก่อนละคะ
4 ธันวาคม 2547 19:47 น. - comment id 383500
เวลาพาพัดพราก จำต้องจากห่างกันไกล วันวานไม่หวานใจ จำห่างไปให้ลับตา
7 ธันวาคม 2547 11:42 น. - comment id 384306
เอ...ไม่มาซะนาน พอกลับมาอีกที ทำไมพี่ทิกิอกหักซะแล้วล่ะ ไม่เอานะ ร้องไห้เดี๋ยวเขาส่งไป3จว.ใต้อีกนะ
7 ธันวาคม 2547 12:42 น. - comment id 384324
เวลาพาพัดพราก
จำต้องจากห่างกันไกล
วันวานไม่หวานใจ
จำห่างไปให้ลับตา
: 5053 - ชัยชนะ
: 391219 - 04 ธ.ค. 47 - 19:47
ขอบคุณ มากค่ะ
7 ธันวาคม 2547 12:43 น. - comment id 384325
เอ...ไม่มาซะนาน พอกลับมาอีกที ทำไมพี่ทิกิอกหักซะแล้วล่ะ ไม่เอานะ ร้องไห้เดี๋ยวเขาส่งไป3จว.ใต้อีกนะ : 6311 - waynar : 392072 - 07 ธ.ค. 47 - 11:42 รำพึงอารมณ์ตัวเองสักครั้งก่อนไป มาแล้วก็ยังขืดชา มิอยากเขียนอะไร อยู่อีกหรอกค่ะ..สงสัย เพราะไม่ค่อยสบายดี กลับมา..ปวดท้องน่ะ
8 ธันวาคม 2547 00:14 น. - comment id 384792
:] ......................... laki ,ลกิ
11 ธันวาคม 2547 11:21 น. - comment id 386430
ถึงแม้จะไม่ค่อยได้มาเยี่ยม แต่ยังคงรักที่นี่เหมือนเดิมนะคะ อิ อิ แวะมาทักทายเพื่อนไทยโพเอมค่ะ อิ อิ แม้วันนี้ฉันจะอยู่ไกล แต่ความห่วงใยยังมีให้เสมอ แม้วันนี้เราไม่ได้เจอะเจอ รู้ไว้นะเธอ เธอคือที่หนึ่งเสมอในใจ..
12 ธันวาคม 2547 12:27 น. - comment id 387100
:] ......................... laki ,ลกิ : 10654 - ลักษมณ์ : 392562 - 08 ธ.ค. 47 - 00:14 ขอบคุณค่ะ คุณ ลกิ ลักษมณ์ ยินดีที่แวะมาเยี่ยมนะคะ
12 ธันวาคม 2547 12:40 น. - comment id 387111
ถึงแม้จะไม่ค่อยได้มาเยี่ยม แต่ยังคงรักที่นี่เหมือนเดิมนะคะ อิ อิ แวะมาทักทายเพื่อนไทยโพเอมค่ะ อิ อิ แม้วันนี้ฉันจะอยู่ไกล แต่ความห่วงใยยังมีให้เสมอ แม้วันนี้เราไม่ได้เจอะเจอ รู้ไว้นะเธอ เธอคือที่หนึ่งเสมอในใจ.. : 8434 - ลอยไปในสายลม : 394250 - 11 ธ.ค. 47 - 11:21 ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมทุกครั้งเลยค่ะ เมื่อสักครู่เลยไปอ่านกลอนมาแล้วนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
