ยิ่งใกล้เหมือนยิ่งไกล ยิ่งเอื้อมคว้าเท่าไรก็ยิ่งห่างขึ้นทุกครั้ง ยิ่งรักก็เหมือนยิ่งดันทุรัง ยิ่งอยากจะเหนี่ยวรั้งก็เหมือนเธอยิ่งห่างไกล ยิ่งหวังก็ยิ่งท้อแท้ ยิ่งไม่อยากอ่อนแอ ก็ยิ่งไม่เหลือเรี่ยวแรงไว้ ยิ่งอยากจะเข้มแข็ง ก็ยิ่งอ่อนล้าในทันใด ยิ่งอยากมีเธอข้างใจ เธอก็ยิ่งออกไป ไกลลับตา ยิ่งอยากจะให้เราเหมือนเดิม ก็ยิ่งหมดหวัง ยิ่งพยายามต่อเติมความผูกพัน เธอก็ยิ่งจางหาย ยิ่งอยากจะพบเจอ เธอก็ยิ่งห่างออกไปมากมาย ยิ่งอยากให้เธอซึมซับความหมาย เธอก็ยิ่งไม่สนใจ จะให้ฉันทำอย่างไร .. ในตอนนี้ บอกมาซิคนดี .. จะเอาอะไรจากฉัน พยายามไปเท่าไร .. เธอก็ไม่เห็นค่าความผูกพัน ลืมไป .. ว่าคนไม่สำคัญอย่างฉัน .. มันทำได้ .. แค่นี้เอง
1 ธันวาคม 2547 21:25 น. - comment id 382007
ยิ่งยง ยอดบัวงามเจ้าค่ะ หุหุ เอ้....มันคนละเรื่องเดียวกันเลยนะเนี่ย ไปและ
2 ธันวาคม 2547 07:15 น. - comment id 382223
มาทักทายยามเช้า และมาเป็นกำลังใจให้นะครับ
2 ธันวาคม 2547 10:08 น. - comment id 382305
ที่จริง ก็สนใจ แต่แสดงออกไม่ได้น่ะ ไม่มีเวที อิอิ
3 ธันวาคม 2547 19:04 น. - comment id 383187
ขอบจัยค่า~~หุหุ
4 ธันวาคม 2547 14:30 น. - comment id 383424
เพราะจัง
18 ธันวาคม 2547 21:20 น. - comment id 391386
ขอบใจค่า~~