จงจดจำรำลึกนึกถึงพี่ ถึงถ้อยคำคำนี้ที่มีให้ ว่ารักเจ้าทั้งตัวทั้งหัวใจ อยู่ใกล้ไกลก็คำนึงรำพึงเชย แม่มิ่งขวัญฝันฝากอยู่ฟากฟ้า เอาดวงตามองตามทรามวัยเอ๋ย รักยังลอยอยู่กลางเหมือนอย่างเคย ไม่ร้างเลยลับลาจากตาแวว พี่รักเจ้าเท่าดวงชีวิตพี่ ค่าเจ้าเทียมเทียบศรีมณีแก้ว ถนอมไว้ในทรวงห่วงนักแล้ว รักเราฉายพรายแพรวเพริศพิไล เหมือนโคมลอยคอยโลมโหมใจรัก สว่างนักทรวงนี้ไม่มีไหน สว่างแจ้งแสงจ้าค่าของใจ เหมือนดาวได้เด่นดวงช่วงของดาว แม้นดาวอื่นหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน เหมือนรักเดือนดาราในฟ้าหนาว หนาวเหลือเกินหนาวชืดอยู่ยืดยาว ยาวแสงวาวลึกล้ำไม่อำพราง จงจดจำรำลึกนึกถึงพี่ ต่อแต่นี้ให้นึกถึงพี่บ้าง อย่าปล่อยให้ใจร้าวอยู่ริมทาง และอยู่อย่างคนจรนอนเดียวดาย
29 พฤศจิกายน 2547 08:56 น. - comment id 380183
งามมากครับในภาษาที่ร้อยเรียง ๚ะ๛ size>
29 พฤศจิกายน 2547 11:16 น. - comment id 380284
ตามมาชื่นชมชื่นฉ่ำใจค่ะ
29 พฤศจิกายน 2547 12:59 น. - comment id 380364
กลอนเพราะดีค่ะ เข้ามาทักทาย
29 พฤศจิกายน 2547 14:42 น. - comment id 380463
คิดถึงกันบ้างนะนางเอย ^o^
29 พฤศจิกายน 2547 16:13 น. - comment id 380545
งามเนียนสนิทใจ
29 พฤศจิกายน 2547 16:35 น. - comment id 380565
ไพเราะจังครับ อ่านสองรอบ ดื่มด่ำความงามและความรู้สึกงาน... กว่าจะกลั่นเป็นคำได้ คนอ่านคงภูมิใจ
29 พฤศจิกายน 2547 23:43 น. - comment id 380808
จะจดจำรำลึกนึกถึงพี่ ในทุกเศษวินาทีไม่หมองหมาง แม้เราจากพรากไกลใจระวาง ยังเคียงข้างพี่ยาอย่าเศร้าเลย *-*ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
2 ธันวาคม 2547 08:45 น. - comment id 382265
^ __ ^ ขอบคุณที่มาทักทายกันครับ