ลมเย็นเญ้น เหนื่อยอ่อนชะอ้อนจิต ดุลพินิจคิดไปใน ใจไม่ขอเผย จิตอยู่นิ่ง ไม่อาจ เปิดออกเลย เก็บไว้เคย เคยที่ที่แห่งเดียว จิตมนุย์ยากแท้จะหยั่งถึง อยากเข้าพึง ละไว้ซึ่งเสพเสียว ไม่อยากให้ ตนมุ่งสู่คลืนใหญ่เชียว ก็ เฉลียวใจนิดเป็นยิ่งดี อย่าประมาทตนเอง เพลงเขาว่า คำนินทา ก็ใช่จะ จริงทุกที่ นิ่งนิ่งไว้ให้เขาพิสูจน์ที กับคำด่าว่าพบประสบกัน คนอิจฉามีเยอะในโลกนี้ จรลีเข้ามา หาที่พึ่ง หยุดวิถียุ่งเหยิงเถกิงพลัน ให้ฝึกหมั่นซึ่งไว้ วิชาดี วิชามาร รู้ไว้ ใช่เสียหาย รู้ผิด รู้ถูก ทาย ว่าก็ได้ที่ รู้แล้วเลือกกระทำซึ่งความดี อย่าเป็นที่ รังเกียจของสังคม อย่านินทา กาเล เหมือนเทน้ำ อย่าสร้างศัตรู หมู่เหล่า ให้สาสม อย่าไปเกี่ยว ข้องกับ คนซึ่งโสมม บาปเป็นตม เปล่าเปล่า เล่าขานมา ลมพัดใบไม่พลิว ลิ่งสู่วนเวียนฟ้า ดอกไม่หลุดออกมาจากต้นหล่นเข้าหา สะสมความดี ไว้ที่สร้างมา เป็นบุญญารักษาตน ให้พ้นพาล..............
ทรายกะทะเล 28 พ.ย. 2547 09:06 น. - ID 66436 
1384
4
0
28 พฤศจิกายน 2547 12:01 น. - comment id 379630
ใช่ค่ะ คบคนเลือกคบแต่คนดีๆ อิ อิ ....ใบไม้ใบหนึ่งนี้ แทนชีวีเราที่เห็น ใบเก่าใบใหม่เป็น มองให้เห็นถึงเส้นใย...
28 พฤศจิกายน 2547 14:13 น. - comment id 379750
ทำแต่สิ่งดีดีจะมีผล ไม่ต้องเศร้าในกมลจนหวั่นไหว แม้ใครคิดมุ่งร้ายทำร้ายไป ก็คงไม่ทำไรเราได้เลย *-*คนทำดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ค่ะ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ*-*
28 พฤศจิกายน 2547 19:15 น. - comment id 379950
สังเกตดู สองสามเรื่องแล้ว..คุณจะเขียนระวังเรื่องสัมผัส อยู่ประมาณ1หรือ2บท.. หลังจากนั้นจะไม่ค่อยนึกถึงแล้ว เราเข้าใจ ว่ามันไม่ง่ายนัก..แต่คุณลองเขียนสั้นๆ สักเรื่องละ2บทก็ได้...สวัสดีนะ
28 พฤศจิกายน 2547 21:49 น. - comment id 380057
เพราะ ชอบ เพราะ
30 พฤศจิกายน 2547 07:49 น. - comment id 380939
ทุกคนลองสังเกตุ ผู้เฒ่าโง่งม ที่คอยจะจับผิดดิฉันตลอดเวลา ฉันจะแต่งก็แต่ง มีคนแต่งแย่แว่นี้ก็มี อะไรนักหนาคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
