ในโลกแห่งความจริง หงส์ย่อมหยิ่งในศักดิ์ศรี เมื่อกาไม่ใยดี หนีทำรังแต่พอตัว เป็นหงส์อยู่ส่วนหงส์ กาเขาคงรู้เงาหัว หลบไปไม่พันพัว กลัวถูกหมิ่นสิ้นเชิงชาย สายใยที่คงมั่น ตัดสะบั้นฝันสลาย รักเก่าไม่เสียดาย อายกว่าหากคลุกโคลน หงส์อยู่คู่นกยูง สังคมสูงสวมหัวโขน ไม่คุ้นคำหยาบโลน โดนผู้คนว่านินทา ขอบคุณที่จากไป ลืมห่วงใยเคยห่วงหา เธอสอนให้รู้ว่า กากับหงส์คงไม่ควร
25 พฤศจิกายน 2547 11:41 น. - comment id 377635
เป็นหงส์อยู่ส่วนหงส์ ในเผ่าพงษ์ในวงษา ทั้งที่ในทุกครา อยากเคียงหนาเจ้ากาน้อย แต่เทียบในชั้นยศ เกิดปรากฎความเด่นด้อย ทั้งที่ใจใฝ่คอย เจ้ากาน้อยมาคอยเคียง แต่หงษ์ด้วยพงษา ดีกว่ากาจึงหลีกเลี่ยง ทั้งที่ใจมองเมี่ยง ยังอยากเคียงคู่กับกา *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ใกล้เที่ยงแล้วนะค่ะ วันนี้ มีโปรแกรมไปทานอะไรหรือยังหละจ๊ะ อิอิ*-*
25 พฤศจิกายน 2547 13:26 น. - comment id 377732
พี่เมกชอบเป็นกานะครับ สีดำไม่ตกดี ไม่ต้องไปกังวลกับการรักษา อิอิ อีกอย่างนะ หงส์มักโดนจับไปขังกรง เมกชอบอิสระ ไม่เอาด้วยคนจ้า เป็นกาแร่ะดีที่สุด +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
25 พฤศจิกายน 2547 13:37 น. - comment id 377755
เลี้ยงกาให้เป็นหงส์ แม่จึงส่งให้เรียนสูง หวังลูกเป็นนกยูง เด่นกว่าฝูงกาด้วยกัน เพราะรู้รสความจน ปล่อยลูกค้นเสาะหาฝัน กาจากรังมานานวัน ความผูกพันเริ่มหมางเมิน ลูกกามาอยู่กรุง ร้องลูกทุ่งก็ขัดเขิน ฟังเพลงฝรั่งเพลิดเพลิน ติดใจเกินกว่าคืนรัง ลูกจ๋าโปรดกลับนา พ่อแม่กายังแอบหวัง พบหน้าลูกสักครั้ง ก่อนถูกฝังร่างในดิน ขอชื่นชมความงาม ยามลูกยืนบนโขดหิน ขนสวยที่ประทิน ลูกคงสิ้นกลิ่นของกา กลับรังน้อยเถิดลูก ผิดหรือถูกแม่ห่วงหา คิดถึงยามไกลตา โปรดกลับมานอนรังเรา กานต์เองจ้าคิม ฝากกลอนแบบกาๆไว้ด้วยล่ะกันนะคะ คุณหงส์ฟ้า
25 พฤศจิกายน 2547 15:08 น. - comment id 377836
ต่างคนต่างอยู่...แม้ไม่สามารถคู่กันแต่ยังรักกันได้น่ะค่ะ.. ...
25 พฤศจิกายน 2547 17:24 น. - comment id 377946
^_^ กากับหงส์ มีสักคู่ไหมที่สมหวัง อิอิ
25 พฤศจิกายน 2547 22:38 น. - comment id 378193
กวีบทที่สอง..น่าอ่านมากค่ะ
25 พฤศจิกายน 2547 23:47 น. - comment id 378229
กาและหงส์ คำเปรียบเทียบ ที่บางทีอาจจะไม่ใช่เช่นนั้น หงส์ อาจจะเป็นหงส์ในสายตาของผู้อื่น แต่ ตัวเองนั้นรู้ดีว่า อยากเป็นกา ค่ะ และเช่นกัน กา ก็เป็นคำที่ผู้อื่นเปรียบผู้ที่ด้อยกว่า แต่ก็มิอาจเป็นความจริงเช่นนั้นเสมอไปทุกครั้ง ค่ะ
26 พฤศจิกายน 2547 00:10 น. - comment id 378241
เขียนได้ดีนะ..สวัสดีครับ..
26 พฤศจิกายน 2547 05:07 น. - comment id 378288
เมื่อไม่สามารถเป็นคู่ก็ต่างคนต่างอยู่ ให้แต่ละฝ่ายได้คู่ของตนเองนะครับ ต่ำชั้นศักดินา เป็นเพียงกาสีดำจัง คนเห็นเมินหน้าชัง บินสู่รังถิ่นของตน
27 พฤศจิกายน 2547 13:04 น. - comment id 379179
ขอบคุณทุกคนนะคะ
2 ธันวาคม 2547 17:37 น. - comment id 382555
แวะมาอ่านค่ะ อิ อิ...
3 ธันวาคม 2547 16:13 น. - comment id 383066
ขอบคุณค่ะ
4 ธันวาคม 2547 17:49 น. - comment id 383471
จนรวยใช่แบ่งแยก อาจจำแนกกากับหงษ์ รวยล้นทั้งเผ่าพงษ์ เถาเทือกคงยังเป็นกา จิตใจได้กำหนด แยกไว้หมดทุกพงษา สูงส่งหงษ์เหิรฟ้า สัญชาติกาเกลือกอาจม โบราณเขาก็พังเพยไว้ สำเนียงส่อภาษา กิริยา ส่อตระกูล อิอิ ปะปนกันยากอยู่แล้ว อินเดียมีปัญหานี้มาหลายพันปี
9 ธันวาคม 2547 11:25 น. - comment id 385530
ขอบคุณค่ะคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
9 ธันวาคม 2547 20:28 น. - comment id 385814
ความรัก.. เกิดขึ้นได้เสมอ.. แม้ต่างชนชั้น.. หาก..ไม่เคยต่างใจ.. ..............................
12 ธันวาคม 2547 16:04 น. - comment id 387217
ขอบคุณค่ะพี่เมจิค เรียกพี่ได้ไหมคะ