จำต้องข่ม

ปรีดี อู่ทรัพย์.


จำต้องข่ม
พูดถึงรัก..หลายคนว่า..เร็วกว่าเสียง
หลายคนเถียง..ก็มักว่า..เร็วกว่าแสง
หลายคนบอก..ว่ารักนี้..มีสีแดง
หลายคนแย้ง..รักนี้..มีสีดำ
เผอิญแส่..เอาหัวใจ..ลงไปเจ็บ
กับคำเหน็บ..แนมใจ..ให้ถลำ
หวังได้สุข..แต่ได้ทุกข์..ก็เวรกรรม
ไม่คืนคำ..ที่รัก..ที่สัญญา
โลกยังกว้าง..ทางข้างหน้า..ยังมีมาก
พบแล้วจาก..แล้วก็พบ..คบคนหน้า
ไม่มีรัก..ที่จะเสริม..เติมอุรา
ก็ต้องลา..มิใช่..เป็นการรอ
หัวใจบอก..หัวใจ..อย่าไปหา
ดวงตาบอก..ดวงตา..อย่ามาขอ
ห้ามหัวใจ..ไม่ฟัง..นั่งเป็นตอ
ปิดตาก็..ยากเย็น..ยังเห็นเงา
บังเอิญเป็น..นักกลอน..จึงอ่อนไหว
ปล่อยหัวใจ..ไปตามแรง..ทุกแห่งเศร้า
ต้องตีกรอบ..กันใจ..มิให้เมา
เป็นผู้เฒ่า..จำต้องข่ม..อารมณ์ตน
.......................................................
.......................................................				
comments powered by Disqus
  • ซาลาเปาไส้เค็ม

    21 พฤศจิกายน 2547 18:02 น. - comment id 374489

    คำว่ารัก  จักห้าม  ไว้ไม่หยุด
    รักเร็วรุด  ฉุดรั้ง  ยั้งไม่ไหว
    รักวันนี้  แปรวันหน้า  คลาดคลาไกล
    แต่หัวใจ  ยังจะรัก  มิพักเลย
    
    แม้จะเจ็บ  แสนช้ำ  ระกำจิต
    แม้รู้พิษ  รักช้ำ  มิอาจเฉย
    ยังจะรัก  พักพิงใจ  อย่างที่เคย
    วันล่วงเลย  รักเรา   ไม่เก่าตาม
    
    ขออภัยมือใหม่  หัด เขียน ค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 พฤศจิกายน 2547 00:37 น. - comment id 374741

    จำต้องเก็บ  อารมณ์ไว้ ไม่เอ่ยบอก
    ว่าฉันชอบ เธอหนักหนา  พาชีพหม่น
    กลัวเธอรู้  แล้วไม่รัก จักเอาจน
    จึงจำนน  ทนรักไว้  ไม่บอกเธอ
    
    *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน