เหตุอันใด ไยวันนี้ ช่างช้ำชอก อยากจะบอก ถ้อยคำ หมื่นล้านหน ตะโกนก้อง ร้องป่าว แด่ผู้คน ว่ากังวล ปนกังขา และอาลัย โอ๊ย...อึดอัด รัดรึง พรั่นพรึงนัก ดังถูกหัก ปักอก ให้หมกไหม้ อัคคีร้อน รุมเร้า เผาภายใน ดังหัวใจ ต้องคำสาป อาบความช้ำ ให้ว้าวุ่น งุนงง ปนสับสน มาก วกวน ให้ค้นหา พาล่วงล้ำ หมดความเชื่อ ศรัทธา ในน้ำคำ ต้องเพลี่ยงพล้ำ ย้ำไว้ ให้ไตร่ตรอง หมดพลัง สิ้นแรง แฝงความเจ็บ ใจหนาวเหน็บ ปวดร้าว แตกเป็นสอง ความเป็นตัว ของตัวเอง ถูกจำจอง วันนี้ต้อง กู่ร้อง นอนคร่ำครวญ
20 พฤศจิกายน 2547 09:18 น. - comment id 373875
เย็นไว้ก่อน...อย่าพึ่งคิดอะไรมาก...บางสิ่งบางอย่างอาจไม่เป็นดั่งที่เราคิดก็ได้นะครับ... ***แวะมาทักทายครับ
20 พฤศจิกายน 2547 09:50 น. - comment id 373883
^_^ กำลังอยู่ในอารมณ์นี้เลยค่ะ อิอิ อยากตะโกน โวยวาย ว๊ายว๊ายกรี๊ด เบื่อชีวิต เหลือคณา พาสับสน หากปลดปล่อย ไฟที่สุม รุมกมล คงหลุดพ้น เครียดคลาย มลายลง
20 พฤศจิกายน 2547 13:07 น. - comment id 373953
อิ อิ แอบมาอ่านกลอนเพราะ ๆ ค่ะ อิ อิ...
20 พฤศจิกายน 2547 13:26 น. - comment id 373980
...อ่านบทกลอนร้อยเรียงตัวอักษร แม่บังอรสับสนเศร้าหม่นหมอง อกระทมว้าวุ่นน้ำตานอง วอนขอร้องน้องเจ้าลองปล่อยวาง ...ปล่อยทุกอย่างไปตามพรหมลิขิต ทุกชีวิตท่านกำหนดมิอาจขวาง ตามกรรมเก่าบุญทำชี้นำทาง รักหรือร้างสุขหรือทุกข์อย่ากังวล -----------------------------------------------------------------------แวะมาชมผลงาน ไม่ได้คุยกันเลยน้องเรา บายดีน่ะ
20 พฤศจิกายน 2547 15:48 น. - comment id 374056
โถจิตมนุษย์สุดแสนแวดวงล้อม ที่โหมพยอมด้วยตัณหาน่าอดสู หมุ่นหมกเมาเฝ้ากามามาเชิดชู ยากจะกู่ก้องเพรียกเรียกกลับมา ลมเอ๋ยลมห่มพรากจากวสันต์ นำเหมันห์ผันผวนป่วนจิตหา ร้อนหรือเย็นไม่รู้กาลเวลา เหมือนมนุษย์สัตว์หนาเร้าเคล้าอารมณ์. แก้วประเสริฐ.
20 พฤศจิกายน 2547 16:59 น. - comment id 374115
เดี๋ยวตามรถดับเพลิงให้นะคะ มาดับไฟในทรวง อิอิอิอิ
20 พฤศจิกายน 2547 18:27 น. - comment id 374134
แสนปวดร้าวเศร้าใจให้คิดหนัก เมื่อมีรักปักใจใยร้อนร้าว ขอมีรักสักทีที่สักคราว แม้ปวดร้ารร้อนก็ทนสู้ อิอิ ได้เท่านี้ค่ะพี่กี้ .... พอไหวป่ะค่ะ แวะมาทักทายนะคะพี่สาว
20 พฤศจิกายน 2547 18:58 น. - comment id 374150
อ่านแล้วร้อนๆหนาวๆจัง อิอิ แวะมาทักทายค่ะพี่กี้
20 พฤศจิกายน 2547 19:10 น. - comment id 374155
แสนปวดร้าวเศร้าใจให้คิดหนัก เมื่อมีรักปักใจใยร้อนร้าว ขอมีรักสักทีที่สักคราว แม้นปวดร้าวร้อนรนก็ทนสู้ แวะมาอิรอบนะคะ... เนื่องจากว่าเมื่อกี๊ พิมพ์ผิดตรึม เลยอ่า อิอิ เจ้าบ้านคงไม่ว่านะคะ จิจิ
20 พฤศจิกายน 2547 19:37 น. - comment id 374176
ว่ากันว่าผู้ชายนั้นหลายจิต เที่ยวผูกมิตรกับนารีทุกเคหา แกล้งหลอกให้นารีช้ำอุรา แล้วเอ่ยลาเมื่อพี่ยาได้สมใจ ตัวน้องนี้เห็นจริงดั่งคำเขา มิคิดเอาสื่อสารามาหลงใหล มิอยากจะเป็นแมลงเม่าเข้ากองไฟ เพราะกลัวต้องมอดไหม้ไม่เหลือดี เก็บไว้เถิดลำนำคำหวานหวาน อย่าส่งสารมาอีกได้ไหมพี่ อย่าทำลายใจดวงเดียวที่น้องมี โปรดสงสารน้องนี้เถิดพี่เอย เพิ่มอีก 3 บทจ้า ไม่รู้เข้ากันมั้ย ต้องให้อาจารย์มาตรวจ ฮิๆๆๆ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
20 พฤศจิกายน 2547 19:39 น. - comment id 374178
มารินหยาดน้ำค้างจากสายธารใจ ที่เย็นฉ่ำให้น้องนะคะ ขอให้กาลเวลา ช่วยเยียวยารักษา และมีธรรมคุ้มครองจิตนะคะคนดี ให้อภัยคนที่ไม่รู้จักเราดีค่ะ ผ่านความคิดไปอย่ากักเก็บไว้
20 พฤศจิกายน 2547 23:21 น. - comment id 374285
ไฟในทรวง KeeKie เหตุอันใด ไยวันนี้ ช่างช้ำชอก อยากจะบอก ถ้อยคำ หมื่นล้านหน..ว่าร้าวราน สักล้านหน.. ตะโกนก้อง ร้องป่าว แด่ผู้คน.. ร้องป่าว บอกกล่าวคน ว่ากังวล ปนกังขา และอาลัย โอ๊ย...อึดอัด รัดรึง พรั่นพรึงนักน่าจะเขียน รัดตรึง..หรือเปล่าครับ.. ดังถูกหัก ปักอก ให้หมกไหม้..เขาแปรพักตร์ หักอก ให้หมกไหม้ อัคคีร้อน รุมเร้า เผาภายใน ดังหัวใจ ต้องคำสาป อาบความช้ำห้วงหัวใจ ต้องสาป ซึมซาบกรรม ให้ว้าวุ่น งุนงง ปนสับสนสุดว้าวุ่น เกินสดับ ให้สับสน มาก วกวน ให้ค้นหา พาล่วงล้ำแสนวกวน ย้อนยอก ความชอกช้ำ หมดความเชื่อ ศรัทธา ในน้ำคำ หมดความเชื่อ เหลือจะหา ศรัทธาคำ ต้องเพลี่ยงพล้ำ ย้ำไว้ ให้ไตร่ตรองย้ำใจ..คิดไตร่ตรอง. หมดพลัง สิ้นแรง แฝงความเจ็บ ใจหนาวเหน็บ ปวดร้าว แตกเป็นสอง.. แตกร้าว..ราวเป็นสอง ความเป็นตัว ของตัวเอง ถูกจำจองทั้งชิวิต ความรัก ใครจักปอง วันนี้ต้อง กู่ร้อง นอนคร่ำครวญ...วันนี้ต้อง ร้องว่าช้ำ นอนคร่ำครวญ คุณกี้..ยังไม่แน่นตรงความหมายครับ..ลองดูที่ผมเปลี่ยนให้.. ค่อยๆคิดครับ ค่อยๆปรับเปลี่ยน..ให้ความหมายต่อเนื่อง.. เสียงและสัมผัสใช้ได้ครับสวัสดีครับ.
21 พฤศจิกายน 2547 01:46 น. - comment id 374309
ขอขอบคุณทุกท่านที่มาชมงานนะคะ.. และขอขอบคุณ...คุณคูผู้เฒ่า...ที่แก้ความหมายให้ค่ะ... กี้จะปรับปรุงค่ะ...