เจ้านกเอ๋ยเจ้าพรากจากถิ่นที่ เจ้ามาหนีจากคอนเจ้านอนไหน เจ้ามาทิ้งแดนดินถิ่นเกิดกาย เจ้าห่างหายทิ้งไว้เพียงรังนอน เจ้าทิ้งทุ่งรวงทองทิวท้องทุ่ง เจ้าหมายมุ่งสิ่งใดใครจะสอน เจ้าผิดพลาดพลั้งไปใครอาทร เจ้าเร่าร้อนดวงใจใครจะแล เจ้าหิวโหยโรยราหาที่ไหน เจ้าร้องไห้มีใครมาแยแส เจ้าหมองหม่นเมื่อโดนคนรังแก เจ้าย่ำแย่ท้อแท้ใครปลอบโยน เจ้าเหน็บหนาวเจ้าร้อนใครผ่อนผัน เจ้าเจ็บสั่นหวั่นไหวใครเขาสน เจ้าเปียกปอนอ่อนล้าน้ำตาล้น เจ้าสับสนหนทางใครบ้างนำ เจ้าแกร่งกล้าเพียงใดเมื่อไร้ที่ เจ้าเกษมเปรมปรีย์มีสุขล้ำ เจ้าหลงทางหรือใครมาครอบงำ เจ้าจึงไม่จดจำหนทางเดิน เจ้านกเอ๋ยเจ้าถลาบนฟ้ากว้าง เจ้าทิ้งทุ่งให้ร้างเจ้าห่างเหิน เจ้าหลงทางหายห่างจากทางเดิน เจ้าหลงเพลินสิ่งใดไม่กลับรัง
หิ่งห้อย เพียงดิน 19 พ.ย. 2547 19:48 น. - ID 65873 
3722
2
0
19 พฤศจิกายน 2547 23:03 น. - comment id 373810
โบยบินผินลาลับ ไม่คืนกลับยังท้องทุ่ง ลาแล้วลับแควคุ้ง เจ้าหมายมุ่งสู่ถิ่นใด
20 พฤศจิกายน 2547 23:33 น. - comment id 374289
โบยบินสู่เมืองฟ้า ที่ประชาว่าศิวิไล คิดฝันวันสดใส จึงหอบใจจำจากจร บางครั้งปีกอ่อนล้า เกินกว่าถลาร่อน อยากกลับ ณ แดนดอน ดินดง ณ พงไพร แต่ปีกนี้ยังหอบฝัน แม้หนาวสั่นสักปานใด จึงโบกบินตราบสิ้นใจ จวบจนได้ดั่งใจปอง ขอบคุณเด้อ อ้าย ที่มาให้กำลังใจ ขอบคุณอย่างแฮง หิ่งห้อย เพียงดิน ณ ทุ่งดอกจาน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
