หน้าส่วนตัว
ถึงเวลาแล้วใช่ไหม
ได้โอกาสสร้างตำนานรักครั้งใหม่..อีกแล้วสิท่า
รักษาแผลรอยเก่าที่เคยช้ำแต่ก่อนมา
คงหายเจ็บหายชา..เพราะได้คนเยียวยารายต่อไป
อยากถามคุณนิดเดียว..จะได้ไหม
แล้วคุณยัดเยียดความผิดอันไหน..ให้กับเขา
เหมือนกันกับที่คุณให้ฉันมาหรือเปล่า?
เลยทำให้เขาต้องเศร้า..แล้วจากลา
เขาคงร้ายอีกแล้วสินะ
ร้ายมาก ร้ายน้อย หรือไม่ก็ร้ายกว่า!!
แต่ฉันเดาว่าไม่ใช่..มันคงแค่ถึงเวลา
คนต่อไปใหม่กว่า..น่าค้นหาน่าลอง
แต่ฉันว่าคราวนี้
คุณน่าจะมีมุขใหม่ไม่ซ้ำสอง
ร้ายน้อย! ร้ายมาก! ร้ายกว่า! มันน่าเบื่อ..ฉันขอร้อง
เหยื่อรายใหม่น่าจะต้อง..หามุขไม่เป็นรองใคร
รดา 19 พ.ย. 2547 07:24 น. - ID 65824 
1025
9
0
19 พฤศจิกายน 2547 08:13 น. - comment id 373202
..เรน ..อรุณสวัสดิ์ .. พี่รดา ..นะคะ..
..พี่รดา ..เขียนเก่ง ..มากเล้ยคะ ..
เรนแวะมา ..ทักทาย ..นะคะ..
19 พฤศจิกายน 2547 08:21 น. - comment id 373205
จ้ะ อรุณสวัสดิ์ สาวน้อย! เห็นเราก้อตื่นเช้าทุกวันนี่จ๊ะ ตั้งใจเรียนนะวันนี้..
19 พฤศจิกายน 2547 08:35 น. - comment id 373210
เมาน้อย..เมามาก..เมากว่า...เหล้าอะไรเอ่ย.. หวัดดีจ้าหนูเรน...คุณรดา
19 พฤศจิกายน 2547 08:35 น. - comment id 373211
เมาน้อย..เมามาก..เมากว่า...เหล้าอะไรเอ่ย.. หวัดดีจ้าหนูเรน...คุณรดา
19 พฤศจิกายน 2547 08:38 น. - comment id 373213
เขียนดี ถูกใจนะคะ รดา
19 พฤศจิกายน 2547 09:33 น. - comment id 373231
นี่แหละอารมณ์งานคุณเลย กลอนเข้าทีเลยครับ
19 พฤศจิกายน 2547 09:34 น. - comment id 373232
อิอิ ขอให้มีดีกรี ก้อเมาท๊างงงน๊านนน ..^_^.. นึกรสชาดไม่ออกเล๊ย ไม่ได้ลองลิ้มชิมรสมานานแระ ว่าแต่ท่านเถอะท่านผีฯ เมาระดับไหนละค๊ะ
19 พฤศจิกายน 2547 09:36 น. - comment id 373235
ขอบคุณค่ะ ทิกิ อืมม เราเขียนการบ้าน เป็นงาน มดไต่ ส่งครู ยังไม่เสร็จ อิอิ มะแน่น๊า...แทนฯ อาจลืมอารมณ์นี้ไปเล๊ยยย..
19 พฤศจิกายน 2547 10:06 น. - comment id 373255
น้องรดา พี่พุดเห็นด้วยจ๊ะ เป็นเหตุผลที่ไม่เข้าท่าจริงๆนะคะ รักนะคะ
19 พฤศจิกายน 2547 10:38 น. - comment id 373281
คนฉลาด!! เท่านั้นที่คิดมุขนี้ได้อ่ะค่ะ อิอิ พี่พุดสบายดีนะ หนาวแระ ห่มผ้าด้วยเน้อ..
19 พฤศจิกายน 2547 10:43 น. - comment id 373285
^_^ เป็นข้ออ้างที่ซับซ้อนมากๆค่ะ นับถือจริงๆอิอิ
19 พฤศจิกายน 2547 12:02 น. - comment id 373323
จิจิ แวะมาอ่านงานร้ายๆ ของพี่รดา นะคะ อี่ๆ ๆ ล้อเล่นอ่ะค่ะ จิจิ
19 พฤศจิกายน 2547 12:17 น. - comment id 373333
กลอนเนี้ย เหน็บได้เจ็บมาก อยากแต่งได้บ้างอ่ะ ทำงัยดี สอนหน่อยสิ เอามาจากความรู้สึกข้างในหรือเปล่า
19 พฤศจิกายน 2547 12:43 น. - comment id 373370
แวะมาอ่านงานค่ะ อิ อิ ...ร้ายน้อย ก็ยังดี ร้ายมาก มีก็ย่อมได้ ร้ายมากกว่าไม่เป็นไร ฉันนี่ไงร้ายกว่าเธอ...
19 พฤศจิกายน 2547 12:58 น. - comment id 373387
ข้ออ้างนี้ รู้สึกว่าจะยังไม่ได้จดสิทธิบัตร อิอิ คนเมืองลิงฯ จะเอาไปใช้ก้อได้นะคะ ..^_^.. อ่า..นะ..มีเซ้าเย้าแหย่ด้วย อิอิ เคยได้ยินปะเค้าว่าอย่าแหย่เสือหลับ!! สงสัยเราจะร้าย!! เหมือนกันเพราะมีคนสงสัยว่า รดา กับ สาวดำ-รำพัน คือคนเดียวกัน.. ขอบใจจ้าที่อุตส่าห์แวะมาแซวกัน มานนนจะแปร่งๆอ่ะนะ เห็นครูเค้าสอนกันแต่กลอนที่มีฉันทลักษณ์ แล้วนึกยังไง เล่าเนี่ย ?? จะหัดเขียนแบบ เหน็บๆเนี่ยอ่ะจ้ะ อิอิ รดา ก้อนั่งเทียนเขียนน่ะจ้ะ ตามที่ท่านผู้เฒ่าฯบอกไว้ ให้เสแสร้งแกล้งเขียนให้ได้..
19 พฤศจิกายน 2547 13:05 น. - comment id 373400
แวะมาเยี่ยมชมผลงานอันเจ็บแสบ และเหน็บแนด้วยวาจาอันเฉือดเฉือน ตามแบบฉบับของรดา อิอิอิ
19 พฤศจิกายน 2547 14:39 น. - comment id 373481
อื่อ..หวานซะสะดุ้งเลยคุณ.. เขียนอะไรก็เขียนเถอะ..ปลายทางเราใช่นักกวี แค่วันนี้ลองทำให้ดูดีเท่านั้น..สวัสดีครับ
19 พฤศจิกายน 2547 17:13 น. - comment id 373617
คนอย่างนี้ ไม่น่าคบเลยนะครับพี่ อย่างนี้ต้องประณามครับ ฮิๆๆ พี่เขียนได้เยี่ยมมากครับ นิ๊งไปเลย +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
19 พฤศจิกายน 2547 18:31 น. - comment id 373656
สำบัด สำนวนนนนนนนนนนนนนนน
19 พฤศจิกายน 2547 20:40 น. - comment id 373704
คงต้องใจร้ายทำถึงที่สุด ทำหลุดหลุดมองเห็นไม่เป็นเขย ปิดประตูตีหัวเอาตัวเลย มาเฉลยมุขสำเร็จเผด็จศึก
19 พฤศจิกายน 2547 21:30 น. - comment id 373743
เพราะมากเยยค่ะ แวะมากทักทายฝันดีค่ะ
19 พฤศจิกายน 2547 22:32 น. - comment id 373797
มายืนยิ้ม... ปรบมือ...เปาะแปะ..!!!!!โห.....ร้ายจริงน่ะ... ตัวแค่นี้... คม..เข้ม... สมราคา....งานรดา....สาว Hot... เขียนดี..เร้าใจ!!! เอ๊ะ...นี่ชมมากไปรึปล่าว... เดี่ยวคนเขารู้หมด... ว่ารดา..จ้างมา... ไปแระ...แวะมาทัก...
19 พฤศจิกายน 2547 23:25 น. - comment id 373816
แต่เอะ รูปนี่ คุ้น ๆ นะ รดา อิอิ มาอีกรอบ
20 พฤศจิกายน 2547 00:00 น. - comment id 373822
ภากร .. แรกๆก้อว่าชมอ่ะนะ หลังๆนี่แปร่งๆอ่ะ
ผู้เฒ่า.. ไม่ใช๊ไม่ใช่ ค่ะ
งานที่จะส่งไม่ใช่อันนี้
หวานแบบนี้ มดตาย อ่ะค่ะ มะได้มดไต่ ..
เมกกะ.. จะประนามพวกเดียวกันได้เร้อพี่เมก?
สนิมรัก..สะดุดมากกกกก กับคำลงท้ายเนี่ย
คิดนานมะหนิมฯ
คิดจาเป็นข่าวกะรดาเหรอ? อิอิ แน่ใจนะ?
ชัยชนะ .. แหม กับบางคนจ้ะ
เพราะรัก..ขอบใจจ้ะ
ภูตะวัน..จ่ายค่าจ้างเป็นจอก!
แม่จิตร..จำแม่นนะทิดฯ
ชอบรูปเก่าๆอ่ะ (คนเก่าๆบางทีก้อมากกว่าชอบอีกนะ 5555)
20 พฤศจิกายน 2547 16:01 น. - comment id 374071
โถจิตมนุษย์สุดแสนแวดวงล้อม
ที่โหมพยอมด้วยตัณหาน่าอดสู
หมุ่นหมกเมาเฝ้ากามามาเชิดชู
ยากจะกู่ก้องเพรียกเรียกกลับมา
ลมเอ๋ยลมห่มพรากจากวสันต์
นำเหมันห์ผันผวนป่วนจิตหา
ร้อนหรือเย็นไม่รู้กาลเวลา
เหมือนมนุษย์สัตว์หนาเร้าเคล้าอารมณ์.
แก้วประเสริฐ.
20 พฤศจิกายน 2547 20:31 น. - comment id 374225
คน เกิดเป็นคน .. ธรรมชาติของคน.. แก้วประเสริฐ ก้อคน รดา ก้อคน เนอะ
24 พฤศจิกายน 2547 05:07 น. - comment id 376613
ถามว่า..เมาระดับไหนหรือครับ.. ตอบบ่ได้ดอก...เพราะไม่มีระดับครับ ได้แต่เมาดะมากว่า...แหะๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด