เห็นคู่รักหวานชื่นรื่นทรวงจิต พรหมลิขิตให้แยกทางพลางห่างเหิน มีปัญหาให้กลัดกลุ้มรุมเร้าเกิน จำต้องเดินเหินห่างต่างกันไป ปล่อยลูกน้อยให้เคว้งคว้างในทางเปลี่ยว จะแลเหลียวมองหาแม่ก็มีไม่ อยากกอดพ่อจะต้องรอสักเท่าไร เหตุอะไรที่ทำให้ต้องเลิกรา บ้างดื่มเหล้าเมาทั้งปีไม่มีพัก ไม่รู้จักประมาณตนสนยะถา พอเมาเข้าก็โวยวายคล้ายเทวดา เจ็บไข้มาพาเดือนร้อนกันทุกคน บ้างงมงายในลัทธิแห่งความเชื่อ ไม่เคยเบื่อหมั่นดูหมอรอลุ้นผล เพียงหมอบอกผัวคนนี้อยู่แล้วจน สับปดลไปเชื่อหมอขอแยกทาง บ้างผีร้ายการพนันพลันเข้าสิง จะเลขวิ่งโต๊ดเต็งเล็งหลายหาง จะไพ่ป๊อกดำมี่มีทุกทาง ต้องอย่าร้างเพราะเหตุนี้มีเยอะไป บ้างนินทากาเลเป็นอาจิณ แม่ยุพิณเจอผองเพื่อนเป็นไม่ได้ เรื่องของผัวเรื่องของลูกก็แฉไป ทั้งผัวลูกเดินไปไหนก็อับอาย บ้างโกหกพกลมอยู่เป็นนิจ ทำเป็นกิจติดสันดานแก้ไม่หาย แอบกินเหล้าเมากับเพื่อนยังไม่วาย พูดมาได้ว่าติดงานช่างน่าฟัง บ้างผิดเขาเรามองเห็นเป็นผืนฟ้า ตัวผิดมากลับมองเห็นเป็นผืนหนัง เห็นอีกฝ่ายมีแต่แย่แหม!น่าชัง แต่ตัวยังไม่รู้ตน..คนอะไร? บ้างเจอสาวพราวเสน่ห์เป็นต้องหมด แม้ตัวอดก็สดแจก...แปลกดีไหม? แม้นเมียลูกจะอดตายช่างปะไร ขอหน้าใหญ่ให้สาวเห็นก็เป็นพอ ฯลฯ ก็ไม่รู้ว่า คำว่า รัก มันใหญ่แค่ไหน แต่ไม่เคยเห็น คำว่า รัก ทำให้ความคิดที่จะ เลิกกัน มันหยุดลงได้สักที
13 พฤศจิกายน 2547 08:58 น. - comment id 369284
มาศึกษาปัญหาครอบครัวค่ะ
13 พฤศจิกายน 2547 10:36 น. - comment id 369311
คงบอกไม่ได้ว่าปัญหามันอยู่ตรงไหน เลิกร้างไป เขามีเหตุผลคนไม่รู้ หากผิดชอบชั่วดีเขายังมีอยู่ คงไม่เลิกร้าวไปให้อายคน คงอยากเลิกร้าอ้างคำหม้ายหมอง ก็คงคล้ายของเก่าถูกมอง ไม่อยากจองหรอกหม้ายมัน่าอาย เลิกร้างไปภาระมันหนักหลาย ไม่สบายเหมือนสองปรคองคู่ น่าอดสูคู่ร้างห่างสบาย มันกลับกลายเหนื่อยหนักตู ใครไม่รู้ จงตรองร้างไปใจอาดรู เอาเถอะน่า เลิกไปใช่ความผิด ก็คงคิดกันไปต่างนานาประสาจิต แต่ขอคิดเผื่อให้ลึกถึงมันบ้าง ร้างไกลคู่คงน่าอายคล้ายอ้างว้าง หากใครคิดมีคู่ตรงดูให้รู้จริง ปัญหามันไม่อยู่ที่ความรัก แต่มันหนักหนาว่าถ้าไม่จริง มีแต่รักคำเดียวไม่พอกิน คงต้องผิดชอบดีอยู่คู่หัวใจ ตอบแล้วเมาเอง สรุปว่า น่าจะ เป็นความรู้รับผิชอบชั่วดีมากกว่า เพราะรักอย่างเด๋ว ก งม่ายไล้
13 พฤศจิกายน 2547 11:58 น. - comment id 369336
แต่งได้ดีนะขอชม มาก ๆ เลยหล่ะ อ้าวใครที่ยังหลงอยู่ดูกันหน่อย แต่งได้เตือนใจมาก ๆ ไม่เจอกันนนานสบายดีไหม
13 พฤศจิกายน 2547 14:09 น. - comment id 369402
อืมม.. คำว่า รัก มันคงได้ผลอยู่หรอก แต่เป็นเพราะรักตัวเองมากกว่านะ ถึงได้เลิกกัน
13 พฤศจิกายน 2547 20:01 น. - comment id 369602
เราก้เคยนะ มะรุว่าทามมัยถึงเลิกกาน และก้มะดั้ยบอกกานด้วยว่าเลิกนะ อย่างนี้มานคาจายจางเยยนะ
13 พฤศจิกายน 2547 20:09 น. - comment id 369610
เริ่มต้นรัก..ปลูกไว้..อย่างใจคิด ผลผลิต..เกิดมา..ค่ายิ่งใหญ่ แต่ต้นรัก..เอนอ่อน..คลอนแคลนไป ตัวลูกไม้..จึงคว้าง..ช่างเศร้าใจ ......................................................
13 พฤศจิกายน 2547 20:27 น. - comment id 369628
นั่งคิดเรื่อยเปื่อยแล้วเขียนได้แบบนี้เลยเหรอ
13 พฤศจิกายน 2547 21:11 น. - comment id 369653
สวัสดีครับ คุณเพียงพลิ้ว ........ ขอบคุณที่แวะมาทักทายน๊ะครับป๋ม สวัสดีครับ คุณพี่นิ่ม ...... ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี และความรัก มักจะค่อยๆจางไปพร้อมกับกาลเวลาที่ผ่านเลย ขอบพระคุณสำหรับแง่คิดที่ดีน๊ะครับ สวัสดีครับ คุณแม่จิตร...... ไม่ได้เจอกันนานเลยครับ ผมสบายดีน๊ะ แม่จิตรก้อคงสบายดีมากๆแน่ๆเลยช่ายม๊า ได้ข่าวว่าซึ้งรสพระธรรมแว้วว อิอิ สวัสดีครับ คุณสีน้ำฟ้า ...... ใช่ครับ คงเป็นเพราะรักตัวเองมากกว่า แน่ๆเยย สวัสดีครับ คุณ คนรักเดียว ...... มีเหตุผลมากมายที่คนจะบอกรักกัน แต่เวลาเลิกกัน ก็พยายามหาเหตุผลต่างๆมากมายมาอ้าง แต่จิงๆแล้ว ผมว่า คงไม่มีเหตุผล กับคำว่า เลิก หรอกเนอะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายน๊ะครับ สวัสดีครับ คุณ เมจิค ..... ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันน๊ะครับ ( สงสัยม่ะมีใครรดน้ำให้ต้นรัก มันเลยล้มไปหน่ะครับ แหะๆ ^___^ ..) สวัสดีครับ คุณละอองน้ำคนจ๋วยยยยยยยย คิดถึงจางงงงงงงง อิอิ