เมื่อความเศร้า กลั่นมา น้ำตาหยด ภาพปรากฎ ของความหมอง ครอบครองฉัน พายุร้าย เมื่อไรผ่าน หรือนานวัน กว่าลืมมัน ลงได้ ให้อาวรณ์ ความร่าเริง กล้าหาญ เมื่อกาลก่อน ให้คิดย้อน กลับไป เคยได้สอน ยกมือซ้าย สวัสดี ชี้ที่นอน เคยอุ้มตอน ยังเด็ก เล็กป้อนนม มาวันนี้ เพื่อนยาก จากไปแล้ว ใจยังแป้ว เคยตามติด สนิทสนม ขาดแม้เงา เจ้านำหน้า ข้าอกตรม ต้องขื่นขม กี่กาล ผ่านร้ายรุม หวังให้เจ้า ไปดี สู่ที่ชอบ ข้าขอมอบ ดอกไม้ ไว้หน้าหลุม คุณความดี ยังจดจำ ระกำกุม ร่วมชุมนุม ไว้อาลัย ให้เจ้าเอย.. ...
กุ้งหนามแดง 9 พ.ย. 2547 09:17 น. - ID 65173 
820
11
0
9 พฤศจิกายน 2547 09:18 น. - comment id 366577
อาจจะดูไร้สาระ..แต่เรารักมันน่ะ... ..
9 พฤศจิกายน 2547 09:59 น. - comment id 366586
ไม่ไร้สาระหรอกค่ะ คุณกุ้ง... เลี้ยงไว้ ก็ต้องผูกพัน.... ^_____^
9 พฤศจิกายน 2547 10:07 น. - comment id 366589
ไม่ไร้สาระหรอกค่ะ.... มนุษย์และสัตว์... สามารถสัมผัสรัก.. ระหว่างกันได้เสมอ.. ....................................... เข้าใจ และ เสียใจด้วยค่ะ .......................................
9 พฤศจิกายน 2547 10:21 น. - comment id 366593
รักหมาเหมือนกันค่ะคุณกุ้ง
9 พฤศจิกายน 2547 10:30 น. - comment id 366597
หน้าส่วนตัว
[font color=#F00074]@.สวัสดีค่ะน้องกุ้งน้ำแดง..
เห็นชื่อเรื่องรีบเข้ามาเลยค่ะ เพราะพี่ดอกแก้วเองก็สุดรักสุดโปรดเจ้าลูกหมาน้อยมากๆๆๆ
และในวันนี้ที่ 9 พ.ย.เมื่อ 6 ปีที่ผ่านมานั้น พี่ดอกแก้วเองก็ร้องไห้ด้วยนะค่ะ
เพราะเจ้าปุ้มปุ้ยที่น่ารักนั้นมันตายไปค่ะ
พี่ดอกแก้วยังเอาไปฝังไว้ที่หลังพระประธานที่อภิธรรมมูลนิธิเลยค่ะ[/font]
[font color=#F00074]ปัจจุบันนี้ก็มีอีกตัว อ้วนมากๆๆเลย
ชื่อน้องฉิ่งค่ะ
ก็ป่วยมากเพราะไขมันจุกแน่นเสมออิอิอิ
อ้วนนะค่ะเอิ๊กๆๆ..
พี่ดอกแก้วเข้าใจมากๆเลยกับความรักที่ต้องจบลงด้วยการพลัดพรากนะค่ะ ดูเป็นเรื่องธรรมดานะค่ะ แต่ไม่ธรรมดาเลยเวลาเกิดขึ้นกับตัวเอง เพราะความอุปาทานที่เรามีมากมายใช่ไหมค่ะ
แหมวันนี้เข้ามาเขียนเสียยืดยาวเลยค่ะ ไม่ได้เป็นการตอบน้องกุ้งน้ำแดงเสียแล้ว แต่เป็นการมาเล่าเสียเองเลยค่ะ
...แต่อย่างไรก็ขอชื่นชมน้องในผลงานที่มีค่าแก่การใคร่ครวญและเรียนรู้ในหลักสัจจธรรมจริงๆค่ะ
ด้วยรักและชื่นชมเสมอค่ะ[/font]
9 พฤศจิกายน 2547 10:32 น. - comment id 366600
จ๊ากๆๆๆไม่มีสีเพราะใส่โค้ชสีผิดค่ะน้องรัก ขอโทษค่ะเลยไม่สวยเลยแงๆๆๆๆ*^*^*^*^*
9 พฤศจิกายน 2547 12:06 น. - comment id 366642
ที่คลีนิคของหมอแนต เจ้าตูบสามขา ดูท่าทางฉลาดมาก ขี้ประจบ หมอแนตบอกว่า หมอนี่ตอนแรกท่าจะไม่รอด พบครั้งแรกอยู่กลางถนน รถคันอื่นชน หมอแนตอุ้มกลับบ้านไปรักษา แต่ก็ย่ำแย่เหมือนกัน ต้องพาเข้าจุฬาไปผ่าตัด เพราะหน้าท้องเปิด กระดูกขาหน้าข้างซ้ายละเอียด .. ตอนนี้เจ้าตูบ ยืนเท่ห์เป็นสง่า ด้วยขาทีเหลือทั้งสามข้างของมัน อัลมิตราแวะไปหาทีไร เขาจะจำอัลมิตราได้ ชอบมาเบียดกระแซะ .. หมอแนตเป็นสัตวแพทย์ที่ใจดีมาก เจ้าตูบโชคดีที่หมอแนตเลี้ยงดูเป็นอย่างดี ที่บ้านแม่ของอัลมิตรา (บางบ่อ) แม่เลี้ยงไว้สี่ตัว มาจากไหนก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้สงสัยยึดบ้านแม่เป็นเรือนตายเสียแล้ว พวกเขาได้ทานอาหารดีๆ อ้วนกันทุกตัวเลย จนอัลมิตรายังขำ นั่น หมา หรือ หมู กันแน่ ..มีตัวนึงชื่อเจ้าแว่น รอบตาของเขาเป็นวงดำ ทั้งสองข้าง ตัวนี้สงสัยแม่จะรักมาก ร่ำๆจะกลายเป็นน้องชายของอัลมิตราแล้ว .. เฮ้อ ลูกคนเล็กอย่างอัลมิตรา กำลังถูกหมาแย่งเอาความรักของแม่ไป .. เฮ้อ ..
9 พฤศจิกายน 2547 12:49 น. - comment id 366673
เคยเลี้ยงหมาเหมือนกันค่ะ น่ารักมากกกก (เหลือเกิน) ...เวลาเรียกเค้ามานะคะ เค้าก็จะเชิดหน้าใส่นิดนึง แล้วก็สะบัดก้นเดินไปไกลๆ ...เวลาเรียกมากินข้าว วันไหนกับข้าวไม่ถูกปาก ก็จะเอาปากเขี่ยจานออกไปไกลๆ แสดงให้รู้ว่า...มื้อนี้ไม่อร่อย... ...เวลาเรียกไปอาบน้ำ ก็ยอมเดินมาโดยดี พออาบเสร็จ ก็จะสบัดตัว สบัดขนแรงๆ แกล้งเราให้เราเปียกด้วย เสร็จแล้วก็วิ่งไปคลุกๆ กับทราย กลับมาเยาะเย้ยเรา เป็นไงคะ...น่ารักมั้ยคะ... อิอิ... พอเค้าจากไป ร้องไห้ 7 วัน 7 คืน เลยค่ะ แล้วก็ไม่เคยคิดจะเลี้ยงหมาอีกเลย ไม่รู้เพราะกลัวจะเสียใจอีก หรือ กลัวจะมีพฤติกรรมแบบนี้อีกค่ะ... อิอิ... ..........................................................................................................................
9 พฤศจิกายน 2547 20:57 น. - comment id 366812
ความผูกพันนั้นชิดใกล้ได้เรียกหา บางที่คอยข้างกายาคราหงอยเหงา ด้วยสัตย์ซื่อถือเหมือนเป็นเพื่อนเล่นเรา ขอตัวเจ้าเกิดชาติใหม่ให้เป็นคน
9 พฤศจิกายน 2547 22:59 น. - comment id 366957
ความผูกพันสื่อใจให้ห่วงหา แม้เจ้าเป็นเพียงหมาค่ายิ่งใหญ่ เพราะเจ้านั้นน่ารักและถูกใจ ข้ายังรักเจ้าเรื่อยไปไม่ผันแปร *-*เศร้าใจ เลยมาร่วมไว้อาลัยให้ด้วยคนนะค่ะ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
10 พฤศจิกายน 2547 00:37 น. - comment id 367064
เพิ่งมีเวลามาอ่านกลอนนะคะ เสียใจด้วยนะคะ เพื่อนรักจากไป
10 พฤศจิกายน 2547 11:17 น. - comment id 367306
ขอบคุณ ..คุณแมงกุ๊ดจี่...อืม! เราคงผูกพันกับมันมากน่ะค่ะ..วันนั้นยังจำได้มันยังตะกายขาเราอยู่เลย.. ขอบคุณ..คุณเมจิค..ความรักและความผูกพัน..เลยทำให้รู้สึกเศร้า เมื่อมันจากเราไปค่ะ.. ขอบคุณ..คุณเพียงพลิ้ว..รักหมาและรักแมวด้วยค่ะ พอดีเลี้ยงสองชนิด แต่มันก็เป็นมิตรกันดีน่ะค่ะ.. ขอบคุณ..คุณอัลมิตรา..เราก็เคยมีตัวหนึ่งชื่อเจ้าแว่น มันเป็นพ่อของเจ้ากั๊ม ค่ะ.. ดีใจแทนหมาตัวนั้นค่ะ ที่หมอแนตรักษาและเลี้ยงไว้.. ขอบคุณ..คุณลี่..ยังมีตัวที่เหลืออีกหลายตัวค่ะ แต่ตัวนี้ ผูกพันเป็นพิเศษ เพราะเลี้ยงตั้งแต่เกิดน่ค่ะ.. ขอบคุณ..คุณชัยชนะค่ะ... ขอบคุณ..คุณผู้หญิงไร้เงา.. ขอบคุณ..คุณ tiki.. ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
