แต่ละหยด กลั่นจากความหมดจดจนสดใส แต่ละหยาดหลอมรวมละออง-กระไอ บ่มอยู่ในท่วงท่าของนาที พรมรื่นชื่นรางหลังคาหญ้า ห้อยช้อยชายคาปลายหญ้า-สี วับ ขับ จับเสี้ยวแสงแห่งราตรี ซบใบนี้ พรมที่กลีบดอกนั้น ทีละหยด ละ- หยาดวาดสั่งสม ปรนชุ่ม ชุ่มพรมปวงดอกฝัน- กระจิริดนิดน้อยค่อยก่อพันธุ์ โลกกว้างฤาจะกั้นการเติบตน เช่นนั้นต่างมีวิถีวาง แม้ดอกหญ้าริมทางที่ต่างหน ยังหยัดงามตามทางวิถีตน มิเคยงอกดอก, ผลของต้นใด แม้นจักเพียงตะไคร่ในความชื้น มิวาดหวังเป็นอื่นได้พลิ้วไหว เพียงตัวตนนิ่งเงียบไร้ดอก-ใบ ด่ำหยดน้ำได้พรำมิคร่ำครวญ
7 พฤศจิกายน 2547 15:05 น. - comment id 365478
แต่ละคนก็มีวิธีและที่ทางของตัวเองเนอะ
7 พฤศจิกายน 2547 16:55 น. - comment id 365528
หยดน้ำ..หยดเดียว.. ก็มีคุณค่า... ขึ้นอยู่ว่า..จะไปหยดลงตรงที่ได้... แวะมาชื่นชมผลงานจ้า..
7 พฤศจิกายน 2547 17:15 น. - comment id 365547
แต่ละคนก็มีวิธีและที่ทางของตัวเองเนอะ 9 - Zagaie ----------- หวัดดีครับ//งดงามตามวิถีทาง แห่งตน....
7 พฤศจิกายน 2547 17:24 น. - comment id 365565
หยดน้ำ..หยดเดียว.. ก็มีคุณค่า... ขึ้นอยู่ว่า..จะไปหยดลงตรงที่ได้... แวะมาชื่นชมผลงานจ้า.. จาก : รหัสสมาชิก : 6421 - ภูตะวัน ตะวันรอน สวัสดีครับ ภูตะวัน ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียน
10 พฤศจิกายน 2547 18:25 น. - comment id 367572
...^_______________^...