ขอแค่..เข้าใจ..

rain..

 
    เจ้าชาย..  ฝากโน้ต.. ถึงเจ้าหญิงคาเรน ..   
คุณเรน....(ตอบเจ้าหญิงคาเรนไว้ก่อนเลยนะ) 
..........
เจ้าหญิงคาเรน
ไมชอบเล่น..ซุกซน
เล่นอยู่ชั้นบน
เสียงดังโครมคราม
เจ้าชายจะนอน
ดูชิหมอนใบใหญ่
เวลาเจ้าชายหลับไหล
ไมละ...ถึงชอบเสียงดัง
............เจ้าชายจะฟ้องคุณยายเรื่องแจกัน
เรื่องที่เจ้าหญิงไม่ทำการบ้านด้วย
ให้คุณยายหักค่าขนมด้วย
ไม่ต้อง..เกา..หัว..ฟู.เลย ฟ้องจิงด้วย
....ถ้าไม่รีบขอโทษเจ้าชาย
 ................................
 
   เจ้าชาย...
      ขอโทษ .. ระกาน
   ก็ตอนนั้น .. เจ้าหญิง ..เหงา
     โลก ..ไม ..เป็นสีเทา..
  ไม่มีเงา .. ของดาว .. สักดวง..
       ขอน๊า ..  เจ้าชาย..
 อย่าใจร้าย .. คอยประท้วง..
    ตอนนี้ ..เจ้าหญิง ..ไม่มี ..ใครควง..
 อย่าหวง .. คุณยาย .. นักเลย      (  อิอิอิ ..)
        แจกัน .. ที่เพ้นท์..
 เจ้าหญิงคาเรน  .. เอามาเฉยๆ ..
     อย่าดิ ..อย่าเอามาเอ่ย..
 ไม่งั้น .. จะโป้งเลย .. นะเจ้าชาย..
     เจ้าหญิงพึ่งเสร็จ ..จากงาน..
  ไม ถูกระราน .. ไม่หาย..
   แค่ .. ขอกอด ..คุณยาย..
 เจ้าชาย .. ไม ..ใจร้ายจัง..
      คุณยาย ..ของเจ้าหญิง..
 คือเรื่องจริง  .. ที่ถูกขัง..
     ตอนนี้ ..อยู่ใน ..  พระราชวัง..
 เสียงดัง .. ก็  ต้อง.. ถูกตี ..
       แค่.. เจ้าหญิง .. มากวน..
 ทำป่วน .. ละเลงสี..
    เจ้าหญิงรู้ .. เจ้าชาย ..ใจดี..
 ขอดนตรี ..  บรรเลง .. ระบาย.. 
       ไม .. ขี้ฟ้องจัง..
 ระวัง ..  เจ้าหญิงจะหาย..
   ไม่มี คนปลุก ..ข้างกาย..
 ตื่นสาย .. ไม่ทันโรงเรียน..
    นา .. นะ .. 
  เจ้าชาย..  อย่าโกรธ..
 ขอโลก .. ใบเล็ก ..  ให้เจ้าหญิง ..  หัดเขียน..
      ตอนนี้ ..  อาจไม่ แนบเนียน..
 เจ้าหญิงเพี้ยน .. แค่ ..ไม่นาน..  ( อิอิอิ..)
       ขอ..  ดวงดาว..ใจดี
  พรุ่งนี้ .. จะเตรียม .. การบ้าน
     ให้เจ้าชาย ..มา เล่านิทาน..
 ใส่โน้ตหวานๆ .. ช่วยเจ้าหญิง .. คาเรน .. 
         ..
   เจ้าชาย..  วิจิตร..
เจ้าหญิง ..  คาเรน.. มาอ้อน..
  ไม ต้องนอน ..  ด้วยร่า..
 ตอนนี้ ..  ฝนเริ่มซา..
อย่าเสียเวลา .. .ละเมอ .. อิอิอิ..
      ไม ..กรน.. เสียงดั้ง..ดัง..
 ไม่อยากฟัง  .. นะเออ..
    แป๊ปเดี๋ยว ..  คุณยายมาเจอ..
 อย่าเผลอ  .. จะถูก ..ตีตาย  ..
     ปลุก  ..  ปลุก .. ปลุก..
 ต้องลุก ..  ก่อนที่จะสาย..
   ตื่น มาวิ่ง.. ออกกำลังกาย..
 ปอดขยาย ..  สบายไปเ ล้ ย ย..  
        นา า ..  ตื่น..  นา..
 ท้องฟ้า ..กำลัง..สดใส..
     เมฆ ....ส่งยิ้มละมัย..
   ดอกไม้ ..  โผล่มา .. ทักทาย..
 
 อรุณสวัสดิ์ ..ค่ะ ..  เจ้าชาย ..  อิอิอิ..
   ..อย่าโกรธ .. ที่เจ้าหญิงกวน..
  ก็ ..เจ้าชายบอกเนี่ย นา ..
       ความเข้าใจ ..
มีค่า ..  มากมาย.กว่า ..ความรัก...
  สำหรับใคร ..บางคน .. เสียอีก..
       ..เจ้าหญิง .. คาเรน ..  จำได้ ..ด้วยดิคะ..
  ขอ  ..แค่ ..  เข้าใจ..
        ห้ามฟ้อง  คุณยายร่า ..  
         ....  
 คุณเรน.. เข้าใจ ..เจ้าชาย ..
        ความรู้สึก .. ที่คล้าย..กัน..
  ก็ ..ในครั้งนั้น ..เรน...จำได้..
       โลก ..มืดมิด ..  ไม่มีใคร.. 
  นั่งร้องไห้ .. คนเดียว ..
         เหงา..  และอ้างว้าง ..
  ท่ามกลาง .. คนตัวโต ..มากมาย..    
     น้ำตา ..หลั่งไหล.. ตอนพ่อตาย..
           ใจหาย ..  คล้าย .. สิ้นแรง..
   ..ขอแค่ ..ใครสักคน ..
    เป็นสายฝน ..  ซับ..ความแห้งแล้ง ..      
  เด็กซุกซน .. อยากปีนข้าม กำแพง..
      ให้เข้มแข็ง .. เหมือนใครๆ..
  หวาดและกลัว ..
       ใจระรัว ..  ไม่กล้า ..เข้าใกล้..
  เขียนบอก .. บันทึก..ในไดฯ..
     ขอฟ้าใส..  กลับคืนมา..
           รู้เปล่าร่า .. เจ้าหญิงคาเรน..
       ก็ รัก..พี่พุดพัดชา..  เหมือนเจ้าชายเลยคะ..  
 
    เรน ..เขียน ..ตามที่คุณลุงสอน..
   ให้เขียน ตามใจก่อน ..   แล้วค่อยมาตัด ..  มาเพิ่ม ..
       แปลกมาก ด้วยดิคะ ..  เรนเขียน ..ตอบ.. แป๊ปเอง..
  เรน..ชอบ ..อันนี้ มากเลยคะ..    เรนขอเก็บ ..ในไดฯ เรน นะคะ..
                  ...................