#ฉันก็มีเพียงแค่นี้เท่านั้นแหละหนอ อาจค่าไม่พอที่เธอจะเฝ้าค้นหา แค่ตัวเล็กเล็กเป็นคนแสนธรรมดา มิมีหน้าตาดั่งเค้าที่ฟ้าประทาน... ในความใฝ่ฝันเธออาจมีเค้าคอยดู เค้าเธอทั้งคู่ดูแล้วเป็นคู่แสนหวาน คือความใฝ่ฝันที่เป็นดั่งเช่นตำนาน คือความหอมหวานที่ฝันอยากจะพบเจอ... *(สร้อย) แค่เพียงคนนี้มีความหวังดีด้วยใจ อาจดูมิใคร่น่ารักดั่งใจเฝ้าเพ้อ คือคนคนนี้ที่ใครใครก็ได้พบเจอ เป็นลมละเมอที่พร่ำเพ้อห่วงเธอทุกยาม...* ถึงอยู่แสนไกลก็หวังให้เธอมีสุข ให้เธอไร้ทุกข์เป็นลมที่คอยติดตาม มิคิดกั้นใจหรือไปเฝ้าคอยคุกคาม แค่ฝันทุกยามให้ฝันของเธอเป็นจริง... ถึง ณ วันนี้มิกล้าที่จะเอื้อนเอ่ย รู้ดีนักเอยว่าเค้านั้นคือมิ่งขวัญ คือคนในฝันเธอนั้นให้เป็นตะวัน มิมีปิดกั้นอ้อยอิ่งดั่งเช่นใครใคร... ตัวฉันนี้ทำได้แค่เพียงอวยพร อย่าได้อาทรในคนที่มิใช่ฝัน อย่าให้ฉันคิดเกินกว่าในความผูกพัน เก็บคืนและวันของเธอให้เค้านานนาน# ที่มา : จากหญิงสาวผู้มิเคยบอกกล่าวความนัย... ...ผู้เขียนจึงขอนำมากล่าวแทนเธอ... ...ลองแต่งกลอนเป็นเพลงไม่แน่ใจจะใช้ได้หรือเปล่า ก็เลยอยากจะขอให้เพื่อนช่วยแต่งชื่อเพลงนี้ให้ด้วย ว่าเหมาะกับชื่ออะไรดี...
1 พฤศจิกายน 2547 10:59 น. - comment id 361433
เพลงรักไร้ชื่อ (ไหมฟ้า) - รักคือสายลม (ผู้หญิงไร้เงา) เพลงรักไร้ชื่อ ไหมฟ้า ในคืนวันหวั่นไหวใต้ลมหนาว กลีบดวงใจร่วงร้าวของคราวหลัง ระลึกถึงหนึ่งซากกากผุพัง เสพเศร้าสิ่งสิ้นหวังคั่งค้างใจ คือสายลมไร้ชื่อ คือความรัก ดังแท่นความกร่อนหักสลักไว้ ถมด้วยเถ้าเดือนปีที่จากไป กลบฝังด้วยรอยใจที่ไหม้ธุลี ซ่อนโศกโสมมอย่างขมขื่น ดอกไม้ของวันคืนไม่ฟื้นสี ร่วงกลีบโรยก้านใบไม่ใยดี เกลื่อนเกลี้ยงการเคลื่อนที่หนีสายลม เช่นเคย หัวใจยังเปล่าเลยไร้สุขสม เพลงรักที่ไร้ชื่อคือสายลม หอบมาให้ชื่นชมแล้วจากไป เหยียบย่ำอย่างเย้ยเยาะเหยาะหยัน วันทุกวันผ่านผันเพียงฝันใฝ่ โรยด้วยกลีบดอกไม้นั่นทางใด ใครบ้างที่เคยไปเดินผ่านมา! รักคือสายลม ผู้หญิงไร้เงา ฉันเคยผ่านทางนี้หลายปีก่อน ตอนนั้นฉันร้าวรอนและอ่อนล้า เมื่อดอกรักที่บานอยู่คู่อุรา กลายเป็นดอกโศกเข้ามาเข้ามาแทน ซึ่งตอนนั้นทุกอย่างดูขื่นขม เพราะรักที่เคยชื่นชมและหวงแหน กลับกลายสลายไปให้ขาดแคลน เหลือความช้ำเข้ามาแทนในหัวใจ และเมื่อวันเวลาได้ผ่านผัน หัวใจฉันก็ยังแสนจะหวั่นไหว กลัวความรักเหลือเกินในใจ จึงไม่ยอมชิดใกล้เรื่อยมา เพราะรู้ว่าความรักคือสายลม ที่พัดมาให้ชื่นชมให้ห่วงหา แล้วก็พัดเลยไปไม่กลับมา ฉันจึงขอบอกลากับสายลม เพราะไม่อยากจะหมองเศร้า หรือมีใครเป็นเงาเป็นคู่สม เพราะกลัวแล้วความรักทำช้ำตรม จึงไม่ขอเชยชมรักอีกเลย *-*เห็นชื่อกลอนคล้ายกัน เลยขอแจมด้วยนะค่ะ*-*
1 พฤศจิกายน 2547 13:23 น. - comment id 361510
เพราะเหมือนเดิม..แม้จะเขียนจากความรู้สึกอีกคน
1 พฤศจิกายน 2547 15:13 น. - comment id 361614
ฮือๆ กระซิกๆ
1 พฤศจิกายน 2547 16:17 น. - comment id 361687
มาเป็นกำลังใจ....................จ้า
1 พฤศจิกายน 2547 22:34 น. - comment id 361949
เพียงเท่านี้ เท่าที่ใจมี ..
2 พฤศจิกายน 2547 02:57 น. - comment id 362070
ชอบจังค่ะ.. เขียนกลอนให้เป็นเพลง
2 พฤศจิกายน 2547 16:42 น. - comment id 362349
ขอบคุณผู้มาร่วมอ่าน และกลอนงาม ๆ ที่มาต่อเติมไพเราะทั้งนั้นเลย...
3 พฤศจิกายน 2547 15:19 น. - comment id 362994
เพียงเท่านี้ เท่าที่ใจมี .. จาก : รหัสสมาชิก : 2189 - อัลมิตรา ...เพลงชื่อนี้ก็ดีความหมายตรงตัว ขอบคุณคุณอัลมิตรา...