อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ รอนรอนระริกหนาว รติร้าวพิลาปไร นวลแจ่มสิแขไข ดุรไห้อุราราน แสงสูรย์ก็เจิดจ้า รพิกล้าจรัสตาม จันทร์แสงวะวับหวาม ศศิคร้ามจะแทนทอ ซาบซึ้งคะนึงนิจ ก็มิคิดจะทาบคลอ หาญเปรียบตะวันหนอ ผิลออ ธ หมายปอง เพียงยลตริว่าแสง ฤดิแจ้งผจงมอง เจียมจิตจรูญหมอง พิศะจ้องก็อิ่มใจ ตรึงตาสว่างบ้าง ฤ มิร้างมิผ่านไป ฉวยยามจะอาศัย นภมืดก็เพียงพอ ขอเป็นก็เพียงไต้ ดุจให้พิทักษ์รอ อาบอุ่นกระไอขอ สิบ่ท้อจะยอมทน
รำนำ 28 ต.ค. 2547 07:56 น. - ID 64388 
718
4
0
28 ตุลาคม 2547 08:55 น. - comment id 358655
:) สวยจังค่ะ
28 ตุลาคม 2547 16:39 น. - comment id 358936
มาเป็นกำลังใจ
29 ตุลาคม 2547 10:21 น. - comment id 359355
เขียนฉันท์ได้ไพเราะมากครับ
29 ตุลาคม 2547 14:50 น. - comment id 359571
ขอบคุณ คุณดาหลา & ปะการัง มากค่ะ ภาพสวยใช่ป่าวคะ อิอิ... ......................................................... ขอบคุณคุณ ผลิใบสู่วัยกล้าจริงๆค่ะ การเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่แบบเอ๋อๆนี่ มีกำลังใจมากขึ้นจริงๆกะข้อความที่เข้ามาทักทาย ทั้งบิก แนะนำ และอื่นๆนะคะ ......................................................... สวัสดีค่ะคุณแสนย์ ขอบพระคุณมากค่ะ ฉันท์นี่เป็นร้อยกรองที่ยากเย็นมากสำหรับตัวเอง เพิ่งเริ่มหัดเขียนค่ะ เห็นชื่อคุณแสนย์มาแวะอ่านแล้วดีใจจริง-จริง เพราะตัวเองไปเวียนวนอ่านงาน -ทหารหาญ-บทนักรบทั้งหลายบ่อยมาก สไบนาง--อ่านแล้วใจแป้ววววว พอดีเพิ่งอ่าน เรื่อง พระบารมีพระแม่ป้อง ปกพื้นธรณิณ ของคุณแก้วเก้าจบ อิน-สุดๆเลยค่ะ แหะๆ แต่ไม่ได้ลงชื่อ ประสาไม่คุ้นเคย และเพิ่งได้สมัครสมาชิกจริงจังไม่กี่วันก่อนค่ะ
1 พฤศจิกายน 2547 14:48 น. - comment id 361584
....................................
15 พฤศจิกายน 2547 09:05 น. - comment id 370472
อ่านไปใจโลดแล่นข้ามแดนฝัน
17 พฤศจิกายน 2547 04:42 น. - comment id 371828
ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำเยียมเยือนที่สวยพอกันค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
