ได้โปรดเถิดได้โปรดเถิดอย่าปล่อยมือฉัน แม้ว่ามันจะทำให้เธอต้องทรมานแค่ไหน ได้โปรดเถิดได้โปรดอย่าจากฉันไป หลงเหลือเพียงความอาลัยและใจที่จมน้ำตา ได้โปรดเถิดได้โปรดจงสบตาฉัน แล้วบอกว่ามันเป็นเพียงแค่ฝันไปใช่มั้ย จับมือฉันให้แน่น ๆ แล้วบอกว่าเธอจะไม่จากไป ได้โปรดเถิดได้โปรดอย่าให้หัวใจต้องร้าวราน
26 ตุลาคม 2547 11:40 น. - comment id 357499
ความรู้สึกของคนที่กำลังจะถูกทอดทิ้งนี่มันทรมานจริงๆ ^o^
26 ตุลาคม 2547 11:56 น. - comment id 357521
ใช่แล้วล่ะ สุดแสนจะเจ๊บปวด ขอบใจนะที่แวะมาเยี่ยมเยือน
26 ตุลาคม 2547 20:53 น. - comment id 357832
คิดถึงคืนวันที่เราจับมือกัน ยังจำวันนั้นได้ไหม เราสองคนจับมือเดินทางไป แม้เวลาจะเปลี่ยนไปแต่ฉันยังจดจำ .............................. จำไว้นะเพื่อนรักเราไม่มีวันปล่อยมือเธอจนกว่าเธอจะเดินไปถึงทางนะ ............. ...................... ถึงแม้ว่าต้องเจอทางแยก.......แต่หัวใจเราไม่เคยแยกจากกัน .......................................................... กระดานจากปลายฟ้าความหวังโต้คลื่น ห่วงใยเธอเสมอมา.................