จุดจบของการเดินทาง... ที่แสนห่างจากความจริง... ทั้งที่เคยนั่งอิง... ร่มเงาของต้นไม้... เหมือนว่าคล้าย... เธอจะลืมฉัน... ทั้งที่เราพึ่งพิงกัน... ยามอ่อนแรง... ความจริงเธออ่อนล้า... กับการรอคอยฉัน... ที่ทุกๆวัน... ก็ยิ่งเดินช้าลง ช้าลง... ไปเถอะ... ไม่ต้องคอย... เพราะเส้นทางที่เธอเลือกเดิน... ไม่มีฉัน... ไปเถอะ... สู่ความฝัน... ที่ฉันนั้นไม่มีวันได้รับรู้ ***+++***+++***+++***+++***+++***