หนาวใจหนาวกายหนาวนัก มากมายเกินจัก เอ่ยเอื้อนออกเป็นวาจา ลมหนาวผ่านแล้วจากลา อยากรู้เพียงว่า ลมลอยไป ณ ที่ใด หนาวแล้วคิดถึงคนไกล จับจิตจับใจ ขอเพียงเขาสบายดี หนาวผ่านหน้าต่างบานนี้ เข้ากระทบที่ จิตใจที่ยังเดียวดาย ลมหนาวลมหวนลมหาย ดวงจิตวางวาย ลมลอยไปแล้วไม่คืน โอ้หนาวดวงจิตสะอื้น เสมือนถูกกลืน ลอยหายไปกับสายลม หนาวเนื้อเสื้อห่มสุขสม หนาวจิตอกตรม ตรอมใจกับสายลมผ่าน หนาวใดก็ยังมิปาน หนาวใจร้าวราน บาดลึกไปถึงทรวงใน ถึงลมหนาวเหน็บเพียงใด แม้เอากายใกล้ ยังดีกว่าใจใกล้ลม
21 ตุลาคม 2547 12:50 น. - comment id 355135
..นับถือ แต่งกาพย์ฉบัง 16 ได้ตั้งแต่ ม.4 แน่ะ
21 ตุลาคม 2547 13:04 น. - comment id 355150
ขอบคุณค่า
21 ตุลาคม 2547 13:31 น. - comment id 355178
ชื่นชม ..งานสวยๆค่ะ
21 ตุลาคม 2547 14:45 น. - comment id 355248
แต่งได้ดีค่ะ อ่านแล้วยังหนาวเลยค่ะ อิอิ
22 ตุลาคม 2547 15:33 น. - comment id 355838
วางงานเข้ากับบรรยากาศ ต้นหนาวพอดี แต่... ไมหนอ ต้นหนาวใจเจ้ากลับร้าวราน
24 ตุลาคม 2547 12:08 น. - comment id 356591
อิ อิ เพราะจัง น่าร์ ว่าง ๆ มาแต่งโต้กันดีไหมจ๊ะ เข้ากับบรรยากาศตอนนี้ หนาวกาย ใจเหงา เพราะคนๆ นั้นห่างไกลใช่ไหมตัวเอง อิ อิ ลมหนาวพัดโชยมาใกล้ แต่ว่าหัวใจ กลับไร้ซึ่งลมพัดผ่าน ความหลังที่ครั้งวันวาน เปลี่ยนแล้วผ่านกาล ความหวานไม่หวนคืนมา รักแล้วต้องช้ำยิ่งกว่า เพราะฉันไร้ค่า เธอนั้นไม่มาเห็นใจ.....
26 ตุลาคม 2547 20:28 น. - comment id 357820
เอาไว้ก่อนดีกว่าเนอะ ตอนนี้หนาวอ่ะ