ข้าสาบาน ต่อหน้า พระอัคคี ดวงฤดี ไม่ขอมอบ ตอบผู้ใด ให้มันตก ร้าวลึก ผลึกใน เก็บมันไว้ ก้าวอดวาย มลายลง เผยความใน บอกไป ให้ได้รู้ แม่โฉมตรู น้อมนำ คำมั่นคง ใจสองเรา เคียงข้าง อย่างทรนง จะยืนยง ตรงเรา เท่านั้นพอ มีความลับ สิ่งใด ใจเปิดเผย ด้วยมิเคย ปิดบัง หวังอยากขอ รู้หทัย ใฝ่เฝ้า เพน้าพนอ แค่อยากรอ เธอเฉลย เอ่ยวจี แต่ที่หวัง วอดวาย มลายสิ้น โถยุพิน บ่ายเบี่ยง เลี่ยงบาลี ช่างมาทำ ช้ำทรวง ดวงฤดี ใจข้านี้ แหลกสลาย มลายลง @@@@@@@@@@@@@@@@ โง่เอง ที่ไปเผย เฉลยความใน @@@@@@@@@@@@@@@@
13 ตุลาคม 2547 08:24 น. - comment id 350018
โง่เอง..ที่ไปเผยเฉลยความใน หรือโยนหินออกไป..เพื่อถามทางสิเหน่หา?! กลยุทธ์..ชั้นเชิง..เข้าขั้น..ชั้นครูบา นี่หละหนา..ขุนแผนกล้า..แห่งเรือนไทย..^_^..
13 ตุลาคม 2547 13:09 น. - comment id 350178
เรื่องจริง..เรื่องเล่นหว่า หยุดวาจา..มิเสนอ อ่านอย่างเดียว..นะเธอ แล้วทำเซ่อ..เดินออกไป .......................................
13 ตุลาคม 2547 13:12 น. - comment id 350180
^_^ จ๋มน้ำหน้า คิกๆๆๆ
13 ตุลาคม 2547 19:37 น. - comment id 350327
ความหวังหมดสูญสิ้นไม่ยินดี ด้วยปราณีหัวใจให้ห่วงหา แต่ก็กลัวรักเศร้าเคล้าอุรา จึงได้กล้าบอกลาน้ำตาริน อิอิ *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
13 ตุลาคม 2547 20:07 น. - comment id 350351
ให้โลกสลายลับกับตาพี่ ให้ชีปั่นป่วนเป็นมวลสาร ให้เลือดนองไหลกองเป็นท้องธาร ให้ประหารชีพสิ้นก็ยินดี มีหัวใจตีแผ่แก่แม่น้อง มีสี่ห้องใจซื่อถือศักดิ์ศรี มีวิญญาณความรักความภักดี มีรักที่ชั่วชีวิตมิคิดลืม จิ๊จิ๊ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+