อ ย า ก ข อ ใ ห้ เ ร า เ ป็ น อ ย่ า ง เ ดิ ม ไ ม่ ข อ ใ ห้ ม า เ พิ่ ม เ ติ ม ส่ ว น ที่ ข า ด ห า ย แ ค่ ข อ ใ ห้ เ ธ อ เ ป็ น เ ห มื อ น เ ดิ ม อ ย่ า ก ลั บ ก ล า ย ข อ ล ะ น ะ เ พ ร า ะ ค ว า ม รู้ สึ ก ม า ก ม า ย มั น ไ ม่ อ า จ ปิ ด ท้ า ย . . ด้ ว ย คำ ว่ า เ ลิ ก ร า
12 ตุลาคม 2547 21:26 น. - comment id 349808
จ้า... ขออะไร..ก็ยอม.... แหมกำลังอ่านเพลิน ๆ... จบซะแระ...
12 ตุลาคม 2547 21:49 น. - comment id 349841
วันเวลาลี่วงไปอะไรก็อาจไม่เหมือนเดิมอะจ้ะ
12 ตุลาคม 2547 22:46 น. - comment id 349887
ไม่ขอให้เป็นเหมือนใคร เพราะมันไม่ใช่เธอ แต่ขอให้เป็นอย่างเธอ ทั้งตัวและหัวใจ ตามมาอ่านบทกลอนเสมอนะคะ
13 ตุลาคม 2547 16:32 น. - comment id 350272
ขอบใจมากค่า ทุกๆคน อิอิ อะน้า ช่วงนี้อาจไม่ค่อยได้มาแต่งน้า หุหุ กะลังยุ่งๆอยุ่ งิงิ บั้ยบัย