จำได้แต่ชื่อว่าตัวเราคือ ทหารเรือไทย ตายแต่ตัวชื่อยังฟุ้ง ทั่งทั้งกรุงก็ไม่ลืมได้ ส่วนตัวเราตายไว้ยืน ไว้ยื่นแต่ชื่อ ให้โลกทั้งหลายเขาลือ ว่าตัวเราคือทหารเรือไทย เราได้กลอนนี้มาจากห้องสมุดของโรงเรียนถ้าเราจำไม่ผิดกรมหลวงชุมพรฯเป็นคนแต่งน่ะเลยเอามาฝากอ่ะ
Sa-N 11 ต.ค. 2547 10:28 น. - ID 63335 
1514
3
0
11 ตุลาคม 2547 10:32 น. - comment id 348515
แวบ มา อ่านนะคะ
11 ตุลาคม 2547 10:48 น. - comment id 348528
^___^ เกิดมาทั้งที มันก็มีอยู่แต่ทุกข์ภัย วันนี้เคราะห์ดี รุ่งขึ้นพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร.... ฟาแวะคอมเม้นท์ให้ทั้งสองนะ ฐานะพัวพันอยู่กับเหล่านี้... ถ้าอยากได้เต็ม ๆ ฟาจะเอาจากวรสารมาโพสต์ให้นะ
11 ตุลาคม 2547 15:30 น. - comment id 348751
ขอบพระคุณเหลือหลาย พี่ตั้งใจจะเขียนถึงท่านไว้ เขียนไปได้นิดเดียว แล้วไปใส่ไว้ในบทกลอนไหนก็นึกไม่ออก ขอบคุณข้อมูลนะคะ แต่จะให้ดี น่าจะเขียนที่มาหนังสือวันเดือนปีที่พิมพ์ สำนักพิมพ์ด้วยจะถุกต้องในการที่เรา จะ ยกคัดลอกข้อความกันต่อไปค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
