เถียงกันใหญ่เรื่องเก่าเล่าใหม่ในวันนี้ ต่างชิงดีชิงเด่นไม่เป็นที่สอง อ้างเหตุผลไม่ให้จนมุมไม่ให้ตกเป็นรอง เรานั่งมองสองดวงใจใส่อารมกัน คนหนึ่งเป็นแม่เราเขย่าอารมสุดฤทธิ์ อีกคนร้อนรนจิตไม่เบาน้องเรานั่น เถียงกันเพราะน้องพูดว่าเสียอารมบ่นว่ากัน ลุกโชนพลันกองไฟใหม้ใจคน ผลสุดท้ายเราทนไม่ไหวจ้องไปที่หน้าน้อง แล้วก็มองลูกนัยตาหาเหตุผล แล้วพูดว่าน้องเอ๋ยนายเกิดมาเป็นตัวเป็นตน เกิดมาบนโลกนี้ทำดีทำไม่ดีกี่ครั้ง น้องนั่งนิ่งใจหยุดวิ่งดิ่งหัวคิด เราทำผิดมามากมายในใจฝัง แม่ก็เลยไม่ไว้ใจยังใฝ่เฝ้าระวัง เรื่องเคยพลั้งยังไม่น้อยกว่าเรื่องดี ตอนนี้แม่ก็ยังรู้สึกแย่ ส่วนน้องแท้แท้หลับสบายในความไม่รู้ประสาประสี เป็นแบบนี้บ่อยมากจากวันเป็นปี อย่าทะเลาะกันเพื่อมีความสุขสันต์ได้ไหมทั้งสองใจ
9 ตุลาคม 2547 10:49 น. - comment id 347200
แป๊บเดียวก็คืนดีกันค่ะ งอนกันไม่นานหรอกค่ะ แม่กับลูก
9 ตุลาคม 2547 11:12 น. - comment id 347215
เป็นกันทุกบ้านมั้งคะ
9 ตุลาคม 2547 12:52 น. - comment id 347292
เอาน่า เป็น กำลังใจ ให้นะคะ
9 ตุลาคม 2547 13:37 น. - comment id 347311
ความคิดเห็นแค่ไม่ตรงกันเท่านั้นเองนะคะ ทะเลาะกัน..เป็นเรื่องปัจจุบัน แต่ครั้นผ่านมาแล้ว มาวิเคราะห์กันใหม่ดีกว่าค่ะ ว่าสิ่งใดควรปรับปรุงอย่างไร ปล. เมื่อไหร่เลิกซาดิส คะ
10 ตุลาคม 2547 10:07 น. - comment id 347798
คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำกลอน คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์ บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน
10 ตุลาคม 2547 14:11 น. - comment id 347935
อ่ะนะ แตงเป็นลูกคนเดียว แต่ไงก้อ เป็นกำลังใจให้ค่ะ อยู่บ้านเดียวกัน ทะเลาะกันเป็นเรื่องธรรมดา