ยี่สิบห้าปีที่ผ่านไปกับรางวัลภาพยนตร์เมืองคานส์

tiki

ยี่สิบห้าปีที่ผ่านไปกับรางวัลภาพยนตร์เมืองคานส์
          พบกับในเน็ตวันนี้คือพี่น้อง
เขาร่ำร้องว่าไยไม่คิดรางวัลซีไรต์
ฉันจึงถามว่าจะเอารางวัลซีไรต์มาทำอะไร
ก็ในเมื่อพี่เคยได้รางวัลภาพยนตร์เมืองคานส์
         ยี่สิบห้าปีที่แล้วแก้วตาพี่
นอนกินนมอยู่ในที่ประชุมดั่งบ้าน**
ร่วมกับบริษัทสหพัฒนพิบูล แสนสำราญ
ภาพยนตร์ส่งเสริมสังคมสะท้านทั่วเมืองไทย
        ยังไม่พอท่านเทียม โชควัฒนา
พร้อม คุณบุญชัย บุตราคนยิ่งใหญ่
ร่วมกับคุณวศินเตยะธิติไซร้
สร้างส่งไปเมืองคานส์ ทันเวลา
          คือภาพยนตร์เรื่องแรกแห่งเกียรติยศ
ไปปรากฏได้รางวัลสมงานค่า
* เวลาให้ลูก* สหพัฒน์ เขาศรัทธา
เขียนป้ายแขวนโชว์หราหน้าตึกงาม
         ส่งชื่อฉันในวันนั้นเป็นคนเขียน
คนที่เพียร สอนผู้คน ยลอย่าหยาม
ให้หวนคิด จิตตั้งมั่น คั้นสืบนาม
เป็นนิยามของโฆษณาราคาคน*
       นั้นแหละคือรางวัลนานาชาติอันยิ่งใหญ่
แต่เมื่อออกมาไซร้ก็ไร้ผล
ยังต่อสู้สร้างชีวิต อุทิศตน
เลี้ยงลูกบน...สองมือนี้...กวีโนเนม...
ทิกิ_tiki
วันที่ คุณอริน ยโส ข้องใจ ไยพี่เป็นแค่กวีโนเนม
ถ้าพี่ได้รางวัลอย่างซีไรต์พี่คงจะดีใจหนังสือพี่จะขายดี
จึงตอบว่า ทุกวันนี้ มีความสุขที่สุดแล้วที่ได้ออกหนังสือ
ชิวิตสอนชีวิต เล่ม แม่ เล่มที่ หนึ่งนั้น อย่างน้อยทำให้คน
ที่อ่านคิดถึงแม่ตัวเองได้ บัดนี้เล่มสอง เทิดพระคุณ ถวาย
พระพรพระปิยมหาราช..ก็เป็นความปลื้มปิติอีกบทหนึ่งเช่นกัน
รางวัลนานาชาติ ส่งเสริมสังคม ทีทำให้ไว้ กับภาพยนตร์
เวลาให้ลูก ที่ได้รับรางวัลส่งเสริมสังคมที่เมื่องคานส์ ประเทศ
ฝรั่งเศสนั้น ก็พอใจมาจนทุกวันนี้แล้ว เพราะตอนนั้น คนเขียน
อุ้มลูกไปนั่งประชุมงาน ลูกสาวนอนดูดนมจุ๊บจิ๊บอยู่ในห้องทีเรา
ประชุมกับนายห้างเทียม โชควัฒนา ...นั่นแหละ ความทรงจำ
ของงานอมตะของตัวเองค่ะ...
เคาะเขียนเดี๋ยวนี้หน้าคอมพ์ 
 Date - Time:   06 ต.ค. 47 - 21:45 
 Note :   ยี่สิบห้าปี่ที่ผ่านไปกับรางวัล  ...
ภาพยนตร์ชุดนี้ ได้รับรางวัล ส่งเสริมสังคมยอดเยี่ยม Tacts  Awards 
ก่อนหน้าอยู่แล้ว หรือว่า ได้รับพร้อมกันพอดี กับ รางวัลภาพยนตร์เมืองคานส์ 
ก็จำไม่ค่อยได้ เพราะข้อมูล แท็คส์ อวอร์ดไม่ได้อยู่ในมือ
ส่วน แท็คส์อวอร์ดนั้นก็มีหลายเรื่องที่เข้าไปรอบ
รางวัล งานที่เราทำไว้ให้บริษัทต่างๆ ก็ล้วนเดิน
หน้าไปรับรางวัล กันเป็นแถว 
      แต่โดยอุปนิสัยข้าพเจ้า เป็นคนที่ไม่ค่อยจะ
สนใจว่า งานนั้นงานนี้ ใช่ไหมที่เราได้ ก็ไม่เคย
กระโดดขึ้นไปยื้อแย่งแข่งถ่ายรูปกันบนเวทีให้
ผู้คนเขามองด้วยความตื่นเต้นฮือฮา แต่เรามองด้วยความสมเพชเวทนา 
อ้าวนี่มันนิสัยขัดกับสังคมเขาอีกตามเคย
      อยากเขียนเรื่องนี้ในหน้าเรื่องสั้นเสียอีกแล้วสิคะ  
     ไปแล้วค่ะ มันชักอดไม่ไหว
บอกฉันซิว่าคุณเป็นใคร..ฉันถึงจะอ่านเรื่องคุณ !!!
http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=3434
 : 4895 - tiki  
 : 352369 - 07 ต.ค. 47 - 10:26  
           แม้นแผ่นดินยังไม่กลบหน้า ข้าฯ จะเขียน
            กวีไม่เคยเลี่ยนจะเขียนงานอ่านเป็นบ้า
            กวีไม่เคยเอียนจะเพียรนิพนธ์กันทุกครา
            กวีคือกวีทุกทีท่า...เพราะเป็นกวี
                                        โปรดอย่าเอาอะไรมาปิดฝาโลงข้าพเจ้าเป็นอันขาด..
                                   ปล่อยให้ทุกอย่างในโลกที่เกิดมาเปล่าดาย จงดับไปอย่าง
                              เปล่าดาย ปล่อยผลงานของข้าฯ ฝากไว้บนแผ่นดินเป็นพอ
                                                                                 
                                                      ทิกิ_tiki
                                               นักเคาะ โนเนม...ทิกิ_