เก็บน้ำตา เอาให้ ไหลออกมา เผื่อทว่า วันใด ที่ใจเหงา ซ่อนขื่นขม สิ้นหวัง ไว้หลังเงา บังความเศร้า เอาไว้ ในใจตัว เก็บความหม่นให้จมไว้ในดวงจิต นำชีวิตให้พ้นจากแสงสลัว เก็บความเศร้าความรานร้าวความหมองมัว ให้จมลึกลงสุดขั้วของหัวใจ เอาหัวใจ เปียกปอน ซ่อนสนิท ใครจะคิด ค้นมา ก็หาไม่ ให้มันตก ผลึก ลึกข้างใน คอยยิ้มไว้ ฉาบหน้า อุราตรม ปั้นรอยยิ้มสดใสอาบใบหน้า หัทยาหมองไหม้ให้ขื่นขม สะกดเศร้าลึกร้าวเหงาระทม ซ่อนเก็บบ่มมิให้ใครได้รู้ความ แล้วหันขวับ กลับไป ถามใจตัว จะมืดมัว ใจเสาะ เพราะเกรงขาม เพียงหัวใจ คิดเลยเถิด เกิดนิยาม หรือจะถาม ใจเจ้า เศร้าทำไม จะสร้อยเศร้าอยู่ใยกับใจหนึ่ง ใจที่ซึ่งเหยียบย่ำทำหวั่นไหว ซ้ำกายฝากความระกำที่ช้ำใน เราเองไซร้ทุกข์ท้อทรมา จงกล้ำกลืน ยืนอยู่ สู้ความจริง แม้เป็นสิ่ง ร้ายดี ที่หนักหนา จะผ่านมัน ความทุกข์ท้อ ทรมา หยัดกายา ยืนยง ทะนงตน
2 ตุลาคม 2547 13:14 น. - comment id 342728
ใจทะนง คงเศร้า เคล้าน้ำตา ในอุรา ซ่อนขมขื่น ฝืนข่มใจ ความทุกข์เศร้า ความเหงา ล้นทรวงใน แต่หัวใจ เจ้ายังสู้ มิรู้วาย.... ----เศร้าจาง..นะ..คะ...-----
2 ตุลาคม 2547 14:10 น. - comment id 342744
++ เก็บน้ำตาซ่อนไว้ในส่วนลึก ++ ++ เก็บความรู้สึกซ่อนไว้ใต้ใบหน้า ++ ++ เก็บร้อยช้ำเอาไว้ไม่เอ่ยเผยออกมา ++ ++ ไร้ต่อว่า..ตัดรอน..ไว้สอนตน.. ++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++ ^_____^
2 ตุลาคม 2547 14:23 น. - comment id 342753
แวะมาอ่านแร้ว อึ้ง และซึ้ง ใจ กลอนสวยงามจริงๆ ๆ
2 ตุลาคม 2547 16:02 น. - comment id 342800
อ่านไม่ไหวเพราะหัวใจเพิ่งสิ้นรัก แค่อกหักไม่หนักหนากว่าใครเขา ส่วนเพื่อนใจตัวเธอก็ไม่เบา กรีดใจเราให้ร้าวรมย์ดั่งคมมีด +++++++ อ้า ขอบคุณคะ จะจำไว้ ++++++++
2 ตุลาคม 2547 18:04 น. - comment id 342856
แวะมาทักทายและให้กำลังใจอ่ะค่ะ กลอนเพราะจังค่ะ ............................^OO^..................................
2 ตุลาคม 2547 18:36 น. - comment id 342874
เศร้าจาย
2 ตุลาคม 2547 18:43 น. - comment id 342882
กลอนเพราะนะคะแต่เศร้าจางเลยค่ะ
2 ตุลาคม 2547 20:16 น. - comment id 342919
เสียอกเสียใจกับวันนี้ อุตส่าห์คบกันมาตั้งปีเห็นจะได้ แล้ววันนี้จะต้องมาเลิกราไป ไม่รู้สึกเสียดาย บ้างหรือไง..คนดี แวะมาให้กำลังใจน้องจิ๊กกับท่านเรนะครับ กำลังเศร้า ๆ เหงา ๆ พอดีเล้ย ฮิๆๆ เข้าบรรยากาศมาก +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
3 ตุลาคม 2547 07:59 น. - comment id 343037
เรื่องจริงที่คนส่วนใหญ่มักเป็นกัน .. ก็คือ .. สอนใคร ๆ สอนได้ .. แต่สอนใจตัวเองไม่เคยได้ .. ให้กำลังใจคนอื่น .. แต่ตัวเองก็หาทางออกให้ตัวเองไม่เจอ .. ที่บอกแบบนี้ .. เพราะตัวชมอักษรเอง .. เป็นแบบนี้ค่ะ และรู้ว่าหลาย ๆ คนก็เป็น .. แวะมาทักทายค่ะ .. ^___^ .................
3 ตุลาคม 2547 11:52 น. - comment id 343119
รักแล้วร้างเลิกราก็อย่ารัก รักแล้วพักหักสวาทให้ลุ่มหลง รักแล้วเหนื่อยแต่ยังรักหนักก็ปลง รักแล้วขมจมอยู่ห้วงห่วงอาวรณ์ ธรรมะสวัสดีค่ะ น้องขลุ่ยหลิบ
3 ตุลาคม 2547 12:26 น. - comment id 343157
อันความรักหมักหมมถมในจิต ยากจะปลิดริดรอนกว่าสิ่งไหน มันซอกซอนส่อนเงื่อนอยู่ภายใน จนหวั่นไหวสุดเหงาเศร้าระทม แก้วประเสริฐ. มาเยี่ยมครับอดแจมเสียมิได้ไม่ว่ากันนะครับ.
3 ตุลาคม 2547 12:29 น. - comment id 343159
ความหมายดีจังค่ะ ............................. ลี่...ผู้มาเยือน .
3 ตุลาคม 2547 18:52 น. - comment id 343318
บนโลก...มีดอกไม้บานทุกวัน บนฟ้ายังคงใช้แสงจากดวงตะวันดวงเก่า ชีวิตจะเปลี่ยนแปลงอะไรมากมายนอกจากเป็นตัวเรา ที่ยังคงใช้หัวใจดวงเก่า เพื่อหายใจ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ดีจ้า ... นู๋จิ๊ก .. พี่แก้ม .. แวะมาตอนท้ายขบวน .. อย่าว่ากันน๊า .. แบบว่า .. ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่ จ้า =^______________________^= แก้มป่อง .. นู๋กะลังฮอตฟอร์ม .. ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
5 ตุลาคม 2547 08:30 น. - comment id 344087
keekie มาเป็นคนแรกอีกแล้ว เศร้าเพียงกลอนค่ะ ขอบคุณพี่สาวค่ะ namsai ขอบคุณพี่แอ๊คค่ะ ช่าย ไร้ต่อว่า ตัดรอน ไว้สอนตน จริงๆ ดาหลา & ปะการัง ขอบคุณนะคะ อย่าอึ้งนานล่ะ ลำนำรัก ไปโดนใครเขาหักอกมาเนี่ย จำไว้แล้วทำได้ด้วยก็จะดีนะคะ ขอบคุณนะคะที่แวะมา สาวดำ-รำพัน ขอบคุณสำหรับคำทักทายและกำลังใจค่ะ แล้วแวะมาบ่อย ๆ นะคะ คนเมืองลิง เศร้าอะไรกัน ขอบคุณนะคะที่แวะมาเศร้า เพราะรัก อารมณ์พาไปค่ะ ขอบคุณพี่หวานค่ะ เมกกะ จะเศร้า เหงา ได้ไง ก็คนรู้ใจไม่ห่างหายไปไหนเลย เจอกันออกจะบ่อย ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ ชมอักษร ใช่ค่ะ เห็นด้วย ขลุ่ยหลิบก็เป็น ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาค่ะ ^___^ มณี ปัทมะ ตารา ธรรมสวัสดีเช่นกันค่ะ พี่ปุ๋ย กลอนเพราะจัง ขอบคุณมากค่ะ แก้วประเสริฐ ไม่ว่ากันค่ะ ยินดีและเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมกัน ลี่...ชวนมาเยือน ค่ะ เอาไว้เตือนตัวเองค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะมา ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤ ไม่เป็นไรค่ะ แค่แวะมาก็ดีใจแล้ว อย่าทำงานหักโหมล่ะ เดี๋ยวไม่สบาย คึดฮอดหลาย ๆ ค่ะ
5 ตุลาคม 2547 08:34 น. - comment id 344089
ขอขอบคุณคนสำคัญ ที่ก่อเกิดงานชิ้นนี้ นั่นก็คือ คุณเรไรค่ะ หวังว่าจะมีโอกาสเช่นนี้อีกนะคะ ขอบคุณมากค่ะ