ลืมแล้วหรือไร

จักรพรรดินี

คิดว่าใครจะจำคนเคยเจ็บ
คิดว่าใครจะเก็บรอยซึ้งถึงเจ้าไหว
คิดว่าใครจะเฝ้ามาเข้าใจ
คิดว่าใครจะปลอบ..ต้องขอบคุณ				
comments powered by Disqus
  • พี่ภูตะวัน

    26 กันยายน 2547 23:23 น. - comment id 338604

    เอาไงดีน้า..
    จะปลอบดีไหมนี่..
    แวะมาทายทัก..จ้าน้อง
    
    
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    27 กันยายน 2547 06:45 น. - comment id 338809

    สวัดีครับ.............
    
             ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
           
    
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
     
    
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    27 กันยายน 2547 13:49 น. - comment id 339058

    ลืมสายลมน้ำใสที่ไหลริน
    คงลืมสิ้นกลิ่นผมเคยดมหอม
    ลืมดอกรักต้นประดู่คู่พยอม
    กลิ่นข้าวซ้อมต้มไก่ลืมไข่เจียว
    
    ไปลุ่มหลงแสงสีอันวิจิตร
    หลงเพ่งพิศอิสตรีสีแดงเขียว
    หลงรถยนตร์ขับซิ่งวิ่งปราดเปรียว
    มาโกรธเกรี้ยวของเก่าให้เหงาใจ
    
    อิอิ อย่าไปอาลัยอาวรณ์ เรื่องแต่หนหลังอยู่เลย 
    
  • จักรพรรดินี

    27 กันยายน 2547 15:38 น. - comment id 339164

    เพียงแค่เข้ามาทักทายก็หายเหงา
    เรื่องเศร้าเศร้าเร้าอยู่ไม่รู้หาย
    แค่หนหลังฝังเจ็บไม่อาจคลาย
    แม้เรื่องร้ายผ่านผันนั้นไปนาน
    
    ต้องขอบคุณภูตะวันที่พลันส่อง
    ผลิใบป้องสู่วัยกล้ามาให้เห็น
    อีกคุณฤกษ์ทักทายเหมือนเคยเป็น
    น้ำกระเซ็นรดแก้ม..แกมเข้าใจ
    
    ถึงไม่มีวันนั้นให้ฝันถึง
    ใจคงตรึงติดรัดไม่อาจไส
    เพราะว่าเจ็บจนเกินรับเกิดกับใคร
    ก็คงไม่อาจลืมเลือนเตือนจิตตน
  • จักรพรรดินี

    27 กันยายน 2547 16:21 น. - comment id 339194

    เยอรมันอันผันพลันเป็นอื่น
    ความขมขื่นสุดรับกับใจได้
    สิ่งที่ไม่อาจเห็นเจ้าเป็นไป
    คือลืมได้..เชื้อกำเนิดที่เกิดตน
  • จักรพรรดินี

    27 กันยายน 2547 16:29 น. - comment id 339201

    ล่องลอยไปในโลกกว้างพร้อมทางฝัน
    อยู่สวิสเยอรมันที่ฝันหา
    ใช้ชีวิตลอยล่องเหมือนนาวา
    แล้วกลับมาฝังรากฝากแผ่นดิน(ไทย)
  • tiki

    28 กันยายน 2547 02:49 น. - comment id 339500

    เขียนงานได้งามอร่ามเดือน
    สร้อยเสมือนนารีนาถผงาดศรี
    คงจะงามดั่งจักรพรรดินี
    ดุจมาลีสูงล่อละออตา
    
    
    เขียนงานได้งามยิ่งค่ะ
  • จักรพรรดินี

    28 กันยายน 2547 15:36 น. - comment id 339774

    มีเรื่องราวหลากหลายไม่คลายกลุ้ม
    มาล้อมรุมสุ่มบ่วงให้หว่งหา
    ใจที่ร้าวเรื่องที่เจ็บทุกครั้งครา
    ทำอย่างไรกันหนา...พาอับจน
    
    ใจหนอใจของเราใช่เขาหน่อย
    ทำเลื่อนลอยตามติดไปทุกหน
    อยากจะรู้ไปทำไมเรื่องใจคน
    รักล้นล้น..รักทำไม..หนอใจตัว
    
    อยากขอบคุณทิกิที่มาเยี่ยม
    แม้ได้เพียงคำชมก็สมหมาย
    อยากจะบอกเรื่องร้าวที่มากมาย
    อยากจะตายให้พ้นเรื่อง..ขุ่นเคืองใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน