โอ คนจรตัวจริง ดุ่มเดินกลับมาแล้วเมื่อยามพลบ หรือเขาอาจกลับจากจุดหมายแห่งทิวากาล และเพื่อคืนสู่เบื้องหมายของราตรี.. จุดหมายของเขาอยู่ที่ใดอย่าได้ไถ่ถามเลย เพราะไม่มีใครอยากได้คำตอบ แม้แต่ตัวเขาเอง กระทั่ง ฟ่องฝนแผ่วโปรยแห่งพลบร่ำ ความสลัวลางพรางม่านทุกดวงตา แต่ทว่าคนจรยังคงดุ่มเดิน. สายถนนคลาคล่ำแสงไฟรถ เสียงรถมอเตอร์ไซด์แผดคำรามฝ่าสายฝน ฉันภาวนา ขอคนจร ปลอดภัย วินาทีนั้น หรือคำภาวนาแห่งฉันเบาเกินไป มิทันที่พระเจ้าองค์ใดจักได้สดับ มอเตอร์ไซด์ คันนั้นพุ่งปะทะคนจร กระเด็นไถลไปกับพื้นถนน.. วิ่งฉันรู้เพียงว่าต้องวิ่ง.. เด็กหนุ่มกับมอเตอร์ไซด์นอนครวญครางคู่กัน ในร่องคลองข้างถนน คนจรนอนนิ่งคว่ำหน้าบนพื้นถนน ฉันพลิกประคองเขาลุกนั่ง เลือดไหลอาบเต็มหน้า แต่ไม่มีเสียงครวญครางแห่งความเจ็บปวด หลุดลอดจากปากเขาสักคำ ฉันถามว่าเจ็บไหม? เขาเพียงผงกหัว นายชื่ออะไร จร จร ตัวจริง.
nava 23 ก.ย. 2547 04:58 น. - ID 61956 
1127
4
0
23 กันยายน 2547 05:44 น. - comment id 336463
ก้เขียนดี น่าจะไปอยู่หน้าเรื่องสั้นนะคะ
23 กันยายน 2547 07:03 น. - comment id 336527
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
23 กันยายน 2547 13:29 น. - comment id 336671
เศร้าจังเลยค่ะ เขาน่าจะปลอดภัยด้วยกันทั้งคู่นะค่ะ คุณเขียนได้ดีนะค่ะ
30 กันยายน 2547 23:39 น. - comment id 341874
สวัสดีทุกท่าน....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
