...สายฝนพรูพรั่ง ไหลหลั่งจากฟากฟ้า เมฆทมึนเต็มนภา สุดสายตา..สุดแสนไกล... ...มืดมิดเหมือนจิตร้าว เมื่อเธอก้าวถอยจากไป เย็นเยียบเฉียบหัวใจ น้ำตาไหล...พรั่งพรูตาม.... ..~-~..
ซอมพลอ 17 ก.ย. 2547 12:15 น. - ID 61520 
1629
4
0
17 กันยายน 2547 12:38 น. - comment id 333168
วสันต์ เศร้าโศก โลกฝัน จากกน ห่างไกล ใจหมอง ย้ำคิด ย้ำทำ ตรึกตรอง ซอมพลอ รอจ้อง หาเธอ ไม่ได้เป็นโรคจิตที่เรียกว่าย้ำคิดย้ำทำ แต่คิดถึงเธอบ่อยจริง ๆ ไม่ค่อยได้ทักทายกันเลย
17 กันยายน 2547 14:50 น. - comment id 333246
...วสันต์....โศก....วิปโยค ช่างโหดนัก พรากความรักจากหัวใจ...ให้ถวิล วสันต์กั้นพื้นท้องฟ้าและแผ่นดิน วสันต์สิ้นรักก็หาย........สลายไป
17 กันยายน 2547 15:29 น. - comment id 333261
คำลา..มากับสายฝน เหมือนคำสั่ง.. จากฟ้าเบื้องบน.. ให้เราสองคน..ต้องจากกัน ......................................
17 กันยายน 2547 15:30 น. - comment id 333262
บทกลอนเหงา ๆ ตามแบบฉบับซอมพลออย่างแท้จริงครับ..และพู่กันก็ชอบซะด้วยสิ..อิอิ มาเยี่ยมมาแปะไว้นะครับ..*-*
17 กันยายน 2547 15:38 น. - comment id 333269
อ่านแล้วเศร้าครับ
18 กันยายน 2547 01:01 น. - comment id 333618
มืดมิดแถมจิตร้าว แถมย่างก้าวทุกคราวนั้น ยังแสนเศร้าร้าวใจหวั่น เมื่อฉันนั้นมาขาดเธอ *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆด้วยนะคะ รักษาสุขภาพด้วย ฝนตกหนัก เดี๋ยวจะไม่สบาย รักและห่วงใยเสมอค่ะ*-*
19 กันยายน 2547 15:55 น. - comment id 334333
...สวัสดีค่ะ ทุกๆ ท่าน... ...ขอบคุณที่มาทายทัก....... มาปลอบที่ไม่มีรัก.....ให้... มีพบต้องมีจากกันไกล ไม่มีความอาลัย...จากใครสักคน..... ..ขอบคุณทุกๆ ท่านนะคะ.... ..~-~..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
