อยากจะบิน บินไป ใจจะขาด น่าอนาถ ตัวเรา สุดเศร้าหมอง รักท้องฟ้า อยู่ไกล เกินใจปอง ต้องหม่นหมอง ชอกช้ำ เสียน้ำตา โอ้ที่รัก มองอยู่ จะรู้ไหม มีหัวใจ ใครบางคน ดิ้นรนหา รักทั้งรู้ ห่างไกล ยากได้มา เกินไขว่คว้า ก็จะรอ มิท้อใจ.....
ผู้เฒ่า 15 ก.ย. 2547 21:38 น. - ID 61406 
1609
15
0
15 กันยายน 2547 21:47 น. - comment id 332131
มารายงานตัวแล้วค่ะ...คุณผู้เฒ่า... ศิษย์กี้..กำลังทำการบ้านอยู่ค่ะ... บทที่สองมาพอดีเลย.... อิอิอิ... มาอีกที...ส่งการบ้านเลยนะคะ... ขอให้มีความสุขนะ... ขอบคุณ... สวัสดี..
15 กันยายน 2547 22:12 น. - comment id 332152
สวัสดีค่ะคุณผู้เฒ่า มารับคำสอนสั่งค่ะ แล้วยังไงจะฝึกปฏิบัตินะคะ จริง ๆ ผู้หญิงไร้เงายอมรับว่าจำพวกเสียง เอก โท ตรี จัตวา ไม่แม่นเลย ที่แต่งก็เพราะลงทำนองถูกเท่านั้น แต่เอาเป็นว่าจะลองพยายามท่องแบบนี้ดูบ้าง ขอบคุณค่ะอาจารย์ผู้เฒ่า
15 กันยายน 2547 22:47 น. - comment id 332174
คนเมืองกปิรับทราบแล้วค่ะ อายจังเลยต้องย้ายบ้านมาอยู่หน้าเขาเสียแล้วมั้ง เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปหาซื้อพจนาฯ เอาเล่มใหญ่ๆจะได้จุข้อมูลเยอะๆที่บ้านมีแต่ปทานุกรมสมัยเก่าแก่ค่ะ น่าจะมีแบบทอล์กกิ้งดิกภาษาไทยบ้างเนอะ อิอิ
16 กันยายน 2547 00:11 น. - comment id 332220
ลี่เพิ่งได้ทำความเข้าใจกับหลักเรื่องเสียงค่ะ ที่แต่งมา ก็อาศัยสังเกตเอาเอง ยังไม่รู้หลักการจริงๆ จังนัก คราวนี้ก็พอจะรู้หลักการแล้วล่ะค่ะ มีประโยชน์มากจริงๆ นะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ ............................................................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
16 กันยายน 2547 01:12 น. - comment id 332267
เพิ่งได้เรียนรู้หลักการจริงจังจาก หัดเขียน2 นี้เอง ให้ประโยขน์ได้มากค่ะ แต่อย่างไรก็ตาม..ก็คงไม่ได้เรื่องราวนัก อย่าโกรธนะคะ.. ขอบคุณค่ะ..
16 กันยายน 2547 01:43 น. - comment id 332273
กีกี๊....มาค่ะ ยายตูน...มาแล้วค่ะ นายเมก....มาคร๊าบบบบ จิ๊จิ๊ อิอิ มาสายไปหน่อยครับจารย์ จด จด จด อิ_อิ จะทันยายกี้ป่ะหว๋า เมกยกมือขอฟ้องครับ ศิษย์พี่เรน ขาดเรียนครับบบบ 555+ จารย์ต้องลงโทษให้หนักเลยครับ เมกไม่ยอมนะ ฮิๆๆๆ ซาแวป..ปปปปปป โดดเรียนก่อง หง่ะ..ยายกี้ตามมาไม ฮิๆๆๆ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
16 กันยายน 2547 02:34 น. - comment id 332279
เป็นประโยชน์มากเลยครับ เรื่องเสียงนี่ จะทำให้อ่านแล้วรู้สึกรื่นไม่สะดุด แต่ของผมเขียนทีไรเป็นต้องมีสะดุดตะกุกตะกักอยู่เรื่อย สไตล์แรป นะครับ ;)
16 กันยายน 2547 06:49 น. - comment id 332304
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
16 กันยายน 2547 07:32 น. - comment id 332329
โห้ยย... ศิษย์พี่เมกคะ.. เรนไม่ได้ขาดเรียน
นะคะ..
แบบ ตอนนี้ ..เรน มานอนบ้านเพื่อน
..แป๊ปเล่น.. ไม่ได้ ..นะคะ..
เป็น คาบ..สำคัญ .. เรนขาดได้งัยคะ..
..คุณลุง.. อย่าเชื่อ.. พี่เมกนะคะ..
..สงสัย...เป็น ผู้หญ่าย..ขี้อิจฉาแน่เล้ย..
แว้ปป..
16 กันยายน 2547 09:27 น. - comment id 332376
เหยย....กี้ป่าวโดดนะคะ... พี่เมกบอกว่าจาอธิบายให้ฟังอ่ะ... ชวนเขียนกลอนด้วย... ดูดิ๊...ไม่เห็นถูกแบบคุณผู้เฒ่าสอนเลยยยยย.... ขอฟ้องมั่งดิ่... ไปดีก่า.
16 กันยายน 2547 09:54 น. - comment id 332388
ผมก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่หรอก เพียงแค่ชอบอ่านกลอนของสุนทรภู่ และเป็นคนที่ชอบฟังเพลงและเล่นดนตรีอยู่แล้ว บางครั้งก็ทำให้คำนึงถึงเสียงหนักเบา เหมือนการแต่งเพลงก็เช่นกันครับ เราต้องลงเสียงให้ตามจังหวะและห้องของดนตรี หรือจะคร่อมห้องบ้างก็ตามแต่การส่งเนื้อหา แต่ต้องไม่ขัดกับดนตรีมากนัก ......
16 กันยายน 2547 11:46 น. - comment id 332432
ขอบคุณมากครับท่านผู้เฒ่า
แก้วประเสริฐ.
16 กันยายน 2547 11:50 น. - comment id 332434
ขอบคุณครับ
16 กันยายน 2547 12:24 น. - comment id 332456
ตรงไหนพอมีประโยชน์ ก็ลองอ่านดูนะครับ.. คิดว่า อีกสัก 2 หัดเขียน.. ก็จะจบแล้ว. ผมอยากให้ฝันของทุกคนมีแบบที่สวยงาม และอิง เข้าในแบบ ที่กวีเก่าๆ ทำไว้บ้าง..ถึงผมจะทำได้ยังไม่ดีนัก ก็จะพยายามถ่ายทอด ให้ดีที่สุด เท่าที่ตัวเองพอเข้าใจ.... ถ้าจบแล้ว.ผมจะได้ไปเขียน อิ๊กคิว คิ้วขาด เล่นกับเจ้าตัวซนต่อ...บางครั้งอะไรที่ไม่มีเปลือก ก็ดูจะ สร้างความสบายใจให้กับความรู้สึก ได้ดีกว่าเปลือกที่หนักและปวดหัว.... ตัวซน เขียนบางนะกลอนน่ะ อ่านหนังสือเรียน สวดมนต์ เป็นเด็กดี อย่าเอาแต่ซนนัก... เราบอกอะไรให้อย่างนึง..บทกลอนก็เป็นศิลปะ. ศิลปะ..มีรูปแบบ..แต่ไม่ควรมีกรอบ..เข้าใจมั้ย. สวัสดีทุกท่านครับ ขอให้มีความสุข... อีกนิดนึง คุณชัยชนะ.ถามว่า..ผู้เฒ่า โง่(งมอะไรอยู่) วันหลังผมจะตอบให้ครับ..เขียนกลอนลงบ้างซิคุณ...
16 กันยายน 2547 12:26 น. - comment id 332458
ท้ายวรรคหนึ่งพึงส่งลงเสียงเต้น วรรคสองเล่นจัตวาอย่าบิดผัน ท้ายวรรคสามความว่าเสียงสามัญ วรรคสี่นั้นสามัญจบให้ครบความ (เสียงเต้น->เสียงอาไรก็ได้ที่ไม่ใช่สามัญ) อาจารย์ผู้ใจดีบอกแม่มดน้อยมาอีกทีนึง สำหรับใช้เขียนกลอน8 คิดว่าน่าจะใช้ได้เช่นกัน ถูกต้องรึป่าวค่ะผู้เฒ่า... =^_______^=
16 กันยายน 2547 13:23 น. - comment id 332499
เพียงสดับ ตรับเสียง สำเนียงหวาน หัวใจขาน ขับรับ ไปกับเขา แม้นได้ฟัง แค่เสียง เพียงแผ่วเบา พาใจเรา วาบหวิว ปลิดปลิวมา เพียงแอบชิด เคียงใกล้ ได้ไออุ่น อ่อนละมุน กรุ่นเย้า กระเซ้าหา เพียงได้ใกล้ ชิดใจ แนบอุรา พาผวา หาเขา เย้ายวนใจ .......................................... คุณผู้เฒ่าคะ... กี้มาส่งการบ้านแล้วค่ะ... กี้เอางานที่เขียนกับพี่เมกมาแปลงให้ตรงตามคุณผู้เฒ่าแนะนำค่ะ...แต่ไม่รู้ว่ากี้เข้าใจถูกหรือไม่ค่ะ.... ขอบคุณค่ะ...สำหรับความรู้... กี้อยากเขียนได้สวยงามและถูกต้องตามฉันทลักษณ์...งามให้ได้ดังไทยแท้น่ะค่ะ... ขอบคุณค่ะ...ขอให้มีความสุข.. สวัสดี.. อิอิอิ...
16 กันยายน 2547 16:50 น. - comment id 332617
ขออนุญาต..คัดลอกไว้ทั้งบทที่ 1 และ 2 นะค่ะ คุณผู้เฒ่าฯ....งานมากมายยังไม่มีเวลามาทำการบ้านส่งนะค่ะ.....
16 กันยายน 2547 18:49 น. - comment id 332700
คุณกี้..เสียงดี สัมผัสได้ครับ..สวยงาม.. หัวใจขาน ขับรับ ไปกับเขา...ผมขอเปลี่ยนเป็น.. หัวใจขาน เข้ารับ ไปกับเขา....เสียงแปร่งๆครับ พยายามเลี่ยง การใช้เสียงซ้ำ ในแต่ละวรรค.. เพียงได้ใกล้ ชิดใจ แนบอุรา..เหมือนข้างบนครับ....ขอแก้เป็น... เพียงได้ใกล้ ชิดแอบ แนบอุรา...เปลี่ยนแล้วลองอ่านดูใหม่นะครับ.... คุณแม่มดน้อย...คุณครูใจดีของคุณ ท่านบอกถูกแล้วครับ...เสียงท้ายวรรคของกลอนแปด ไม่บังคับ...แต่สิ่งที่ท่านบอก กับผมบอก คือ นั่นเป็นเสียงที่น่าใช้...ความต่างอยู่ตรงที่ ผมอธิบายกว้างกว่า.. เพราะท่าน บอกแค่บรรทัดและเสียงเดียว ส่วนบรรทัดแรก ผมใช้เสียงสามัญ เขียนบ่อยๆ....ลองดูในส่วนแบบที่ไม่ผัน...วรรคแรก ผมแนะนำเสียงกลาง... จริงๆคุณมีครูใจดี ทำไมไม่เขียนกลอนให้เข้ารูป ผมอ่านเรื่องของคุณ..สงสัยจะเป็นพวกเดียวกับเจ้าตัวซน.... คุณดาหลา..ขอบคุณครับ ลองอ่านดูครับ ชอบก็ค่อยๆลองเขียนดู หายไปหลายวัน นึกว่าไม่สบาย พอดีผมงงๆ กับชื่อ ดาหลาอีกชื่อ...แต่คิดว่าน่าจะเป็นคนละคน... สวัสดีครับทุกท่าน ขอให้มีความสุข
16 กันยายน 2547 18:58 น. - comment id 332712
คุณกี้..ที่แก้ คำว่า..เข้า..ยังใช้ไม่ได้ครับ ซ้ำกับคำว่าเขา..ท้ายวรรค คุณลองหาคำใหม่นะครับ..
16 กันยายน 2547 19:01 น. - comment id 332715
ศิษย์กี้รับทราบค่ะ.... เด๋วไปทำงานก่อนนะคะ.. เด๋วกลับมาส่งการบ้านใหม่ค่ะง..
17 กันยายน 2547 16:46 น. - comment id 333318
ค่ะ. . . ถนัดแนวนั้นมากกว่า =^________^=
13 พฤศจิกายน 2547 14:47 น. - comment id 369423
ขออนุญาตมาดู...ครูผู้เฒ่า ...มาเรียนรู้เพื่อคัดเอา...ภาษาศิลป์ ......จากอาจารย์ผู้รู้ฯ...จงยลยิน .........ศิษย์ขอปีนมานั่ง...ข้างอาจารย์ จะพากเพียรเรียนร่ำ...ตามตำรา ...ถึงแก่เฒ่าชรา...ภาษาหวาน ......ขอเป็นศิษย์ท่านผู้เฒ่า...ตลอดกาล .........มาต่อคิวรอท่าน...นานไหมคะ
14 พฤศจิกายน 2547 12:35 น. - comment id 369835
คุณผัก..ศึกษาหัดเขียนทั้งสี่บทให้พอเข้าใจก่อนนะ แล้วลองเขียนดู เราจะคอยตามดูให้ สวัสดีนะ..
14 พฤศจิกายน 2547 15:03 น. - comment id 369896
ขอบคุณอาจารย์มากๆเลยค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
