ชะเอ่อเอิงเอยข้าบ่เคยคิด ข้านะมีชีวิตเหมือนกับบ่มี เกิดมาเป็นคนจนข้าน่ะทนอด มีชีวิตรันทดยิ่งกว่าซากผี เขาให้ไปลงชื่อเป็นชนชั้นกระจอก เพื่อนข้าอยู่บ้านนอกล่ะก็ปลื้มเต็มที่ จะได้เป็นคนจนแบบโดนทะเบียน มีชีวิตวนเวียนอยู่กับกองหนี้ กองทุนกองเทินเพิ่นก็เมินคนจน คนได้กู้แต่ละคนล้วนแต่เศรษฐี แบบที่จนจริงจริงมันก็จนเครดิต ผลตอบแทนเศรษฐกิจเท่ากับอี่ ใต้แลนด์เอ๋ยใต้แลนด์ เดี๋ยวมาร้องกล่อมแฟนแฟน อีกที
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 15 ก.ย. 2547 20:57 น. - ID 61405 
629
3
0
15 กันยายน 2547 21:44 น. - comment id 332125
^_^ เพราะจังค่ะ
15 กันยายน 2547 22:13 น. - comment id 332153
ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจริง ๆ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ
15 กันยายน 2547 22:25 น. - comment id 332161
อ่านออกเสียงแล้ว ฟังดูเหมือนกับเพลงฉ่อย หรือเพลงอีแซว (ผมอาจเรียกชื่อไม่ถูก) อะไรทำนองนี้ เรื่องเศร้าแต่เขียนอ่านแล้วสนุกดีครับ
16 กันยายน 2547 06:48 น. - comment id 332303
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
