ปลายฝน..

ปลายภู

ปลายฝน
          ****
ปลายฝน ย่างสู่ต้นหนาว
ลมหวนพัดผ่าวปลิวไหว
เย็นยะเยือกจับขั้วดวงใจ
ผันชีวิตเป็นไปในห้วงกาล
โปรยปรายสายฝนโรยอ่อน
เคล้าตะวันรอนสาดแสง
ม่านเม็ดฝนปิดกั้นพรมแดน
ขอบเขตแคว้น..ฝั่งฝันทอ
ขับชีวิตเป็นไป..เฉกนี้
มีทุกข์-สุข-เศร้าเคล้าวิถี
จิตนาการโอบซับมากมี
อุดมการณ์นั่นบ่งชี้..ตัวตน
มีรัก..มีฝันอันยิ่งใหญ่
โอบอุ้มกำลังใจเติมวาดฝัน
ห่วงใยในสองเราเกี่ยวพัน
แม้เธอนั้นจะไกลห่าง ร้างตัวตน.
ปลูกประดับเก็บไว้ในห้วงลึก
ปลอบปลุกจิตสำนึกคราคิดถึง
สายใยแห่งริ้วรอยยามรำพึง
ตราตรึงบานเบ่งทุกคราวครา.
*****
				
comments powered by Disqus
  • ผลิใบสู่วัยกล้า ( ไม่ได้ล๊อกอิน)

    14 กันยายน 2547 12:07 น. - comment id 331018

    สวัสดีครับ
    
    มาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี
    
    
  • ลอยไปในสายลม

    14 กันยายน 2547 14:06 น. - comment id 331141

    ชีวิต ก็อย่างนี้แหละค่ะ เก็บเกี่ยวแต่สิ่งที่ดีดีไว้ดีกว่า อิ อิ
    
    แวะมาทักทายค่ะ อิ อิ
  • หญ้าคา

    14 กันยายน 2547 16:18 น. - comment id 331287

    จะปลายฝนหรือต้นหนาว
    คนขาดความอบอุ่นอย่างผม
    ก็หนาวอยู่วันยังค่ำและครับ
    .........................................
    *******************************
  • นางสาวใบไม้

    15 กันยายน 2547 08:20 น. - comment id 331748

    
    แวะมาทักทายค่ะ
    ...เป็นกำลังใจให้...
    และยินดีกับมิตรภาพนะคะ
    
    ^________^
    
  • รดา

    16 กันยายน 2547 15:05 น. - comment id 332554

    ให้ฝนชะ รอยโศก โรคทั้งหลาย
    ชะจิตใจ คลายหม่น ที่ทนหมอง
    ชะรอยรัก รอยหลั่ง น้ำตานอง
    ได้ละออง ชุ่มฉ่ำ ดื่มด่ำใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน