อยู่ใกล้..ทำไม่รู้สึกเหมือนอยู่ไกล อยู่ใกล้...ทำไมยังรู้เหงาๆ อยู่ใกล้...ทำไมยังรู้สึกวึมเศร้า อยู่ใกล้เธอ...ทำไมรู้สึกเหมือนเธอไม่มีใจ ก้อธิบายยากกับความรู้สึกนี้ที่ฉันเป็น มันรู้สึกอ้างว้างเดียดาย เหมือนมีแต่ตัวเองอยู่ลำพัง ทั้งที่อันที่จริงแล้วนั้น เธอก็อยู่ด้วย หรืออาจเพราะเธอไม่ได้อยู่ด้วยใจ ไม่ได้สนใจใสใจว่ามีฉันอยู่ เธอทำเฉยเมยไม่พูดจาอะไร เลยทำให้ฉันรู้ว่าไม่มีใคร
12 กันยายน 2547 18:45 น. - comment id 329774
เศร้านะครับ ผมกับเธออยู่อำเภอเดียวกันแท้ๆแต่ไม่อาจไปหากันได้เพราะมีกำแพงและช่องว่างมากมาย คงทำได้เพียงแค่ฝากกำลังใจ ขอให้คุณพบเจอแต่สิ่งที่ดีขึ้น กำลังใจเริ่มที่ตัวรา
12 กันยายน 2547 21:35 น. - comment id 329912
เฮ้อ มีรักก็มีทุกข์อย่างนี้แหละค่ะ ยากนัก ที่จะมีแต่ความสุข เสมอไป สู้ต่อไปนะคะ แวะมาทักทายค่ะ อิ อิ ที่ทำกับเธออย่างวนั้น ไม่ใช่ฉันไม่มีใจให้ เพียงแต่ฉันเก็บความห่วงใย ไว้ภายในใจเรื่อยมา....
13 กันยายน 2547 06:51 น. - comment id 330147
สวัสดีครับ............. เข้ามาอ่ากลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี ตื่นแต่เช้าลืมตาขึ้นมาแจม เช้าวันนี้หน้าชะแล่มจิตแจ่มใส เข้ามาอ่านข้อความจากข้างใน ส่งดวงใจและคำเป็นกำลัง