๖ คำ หัวใจกลอน ตอน ๒ งามเสมือน เยือนฟ้า ครารัก สม ดั่งแสน คม หวานใจ ไม่ถือสา ด้วยรักพี่ ครั้งนี้ ที่ยังคา ด้วยยศ ฐา ไม่ถึง รำพึง นอน จะเอ่ยปาก ฝากรัก เกรงจัก หัว ว่าเมามัว ลือลั่น.หมามันหอน ใครที่ไหนจะช่วยให้อวย พร เหมือนไม้ ขอน ผุต้องไม่พ้องพาน เสียดายเอย เคยคิด ติดร่าง แห รักมัน แพ้ เห็นเธอ ช่างอาจ หาญ ไม่อาจคาด ติดกับ จับเนิ่นนาน กว่าสืบ สาน งานคำ ล้ำประณต ยกคำพระ วาทะ ไว้เหนือ หัว รักษาตัว รักใจ ถอนให้ หมด กี่วัดหา น้ำมนต์ให้คน รด พี่ร้อยพจน์ แปดกลอน วอนรำ แพน ทิกิ_tiki !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! จากคำที่ตั้งได้ ก็เรียบเรียงใหม่ ให้ ได้ ๔ บทกลอน สม คม สา คา ฐา นอน หัว มัว หอน พร ขอน พาน แห แพ้ หาญ นาน สาน ณต หัว ตัว หมด รด พจน์ แพน ซึ่งเมื่อเติมถ้อยคำในบาทให้ ตำแหน่ง ๖ คำหลัก อยู่ตามตำแหน่ง การสัมผัสดังกล่าว จะได้ ตัวอย่างกลอน ๔ บท ดังข้างบนนี้ เขียนครั้งสมบูรณ์ ต่อเนื่องจากบทกลอน ๗ เมื่อเช้า ไปวิเคราะห์ได้ที่ http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=3277 วันนี้ค่อยมีแก่ใจเขียนกลอน ๘ ให้ดู ดึกเสาร์ ๑๑ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๗ เวลา ตีสาม:๑๕ นาที หมู่นี้ลองทำตัวเป็นนักทฤษฎีไร้ใจเขียนอะไรใครอ่านเข้าใจไร ก็ช่าง เพราะคนเขียนตั้งทฤษฎีชนิด เขียนแล้วจบ แปะแล้วจบ ขออนุญาติสงวนลิขสิทธิ์สำหรับท่านที่จะนำไปพิมพ์ หรือ ลงเว็บใดโดยพลการมิได้ ต้องแจ้งให้ข้าพเจ้าทราบเป็นลายลักษณ์อักษร เอาใจนักทฤษฎีกลอนแปดนะจ๊ะ
12 กันยายน 2547 04:18 น. - comment id 329409
วันนี้ค่อยมีแก่ใจเขียนกลอน ๘ ให้ดู เขียนครั้งสมบูรณ์ ต่อเนื่องจากบทกลอน ๗ เมื่อเช้า หมู่นี้ลองทำตัวเป็นนักทฤษฎีไร้ใจเขียนอะไรใครอ่านเข้าใจไรก็ช่าง เพราะคนเขียนตั้งทฤษฎีชนิด เขียนแล้วจบ แปะแล้วจบ ไม่ได้เอาใจลงไปเขียนเหมือนที่ผ่านมา ทำตัวแบบพวกนักทฤษฎีกลอนทั้ง หลายน่ะจ้ะ
12 กันยายน 2547 08:58 น. - comment id 329427
จะพยายามเพียรแต่งให้ได้ตามที่สั่งสอนครับ ๚ะ๛ size>
12 กันยายน 2547 09:01 น. - comment id 329428
เข้าใจอะไรผิดไปรึเปล่าจ๊ะ หนูทิกิ ถ้าแค่เพียงเรียงคำร้อยสัมผัส โดยมิจัดเนื้อความตามวิสัย มิมีสักวรรคตอนที่สอนใจ กระทั่งใครหลงอ่านก็ผ่านเลย คงมิใช่บทกลอนสุนทรภู่ ที่คงคู่กาลเวลาอย่างผ่าเผย ทุกคำคือมนต์ขลังเหมือนดังเคย อาจใช้เอ่ยใช้อ้างอย่างตำรา อ่านแล้วเคลิ้มแล้วคล้อยพลอยได้คิด กล่อมเกลาจิตสำนึกเมื่อศึกษา เป็นบทกลอนซ่อนกลแฝงมนตรา ท่านเสกมาสำหรับประทับใจ ตามรอยเท้าท่านครูต้องรู้คิด อย่าหลงผิดหลงทางอย่างเหลวไหล ถ้ามีแค่เล่นคำสัมผัสใน นั่นมิใช่แบบอย่างทางกลอนครู
12 กันยายน 2547 09:29 น. - comment id 329455
ถึงคุณที่ใช้ชื่อว่า ร่วมแสดงความคิดเห็น ผมเป็นเจ้าของบทกลอนข้างบนที่คุณเอามาโพส แค่อยากมาเตือนว่าแม้ผมไม่หวงห้าม แต่ก็น่าจะเอาไปใช้อย่างมีสาระสักหน่อย
12 กันยายน 2547 10:12 น. - comment id 329486
อิ_อิ วันนี้น้องเมกของฝากตัวเป็นศิษย์นะครับ ถ้าจะให้ดี ขอเป็นศิษย์ถาวรก็น่าจะดีไม่ใช่น้อย ก็อย่างที่รู้อ่ะครับพี่ ทุกวันนี้ เมกก็ยังเขียนกลอนแบบตามใจฉันอยู่ ได้ผังที่น้องจิ๊ก (ขลุ่ยหลิบ) ส่งให้อ่านและหัดเขียน แต่ฝีมือก็ไม่กว้าหน้า บางทีดูผังแล้วก็ไม่เข้าใจ เมกจะลองเขียนให้พี่อ่านดูนะครับ แล้วบอกเมกด้วยนะครับว่า ถูกหรือผิดตรงไหน คงอีกนาน กว่าเรา จะพบกัน แต่ใจฉัน ยังคง มั่นเสมอ แม้ยามหลับ ยามตื่น คิดถึงเธอ แม้ละเมอ ยังเพ้อ ถึงเธอเลย ฯ เมกจะเข้ามาอ่านนะครับ และต่อไปจะเขียนให้พี่แนะนำอีกนะครับ
12 กันยายน 2547 10:14 น. - comment id 329487
อิ_อิ ลืมไปครับพี่ ขอเก็บหน้านี้ไว้ที่หน้าส่วนตัวด้วยนะครับ
12 กันยายน 2547 10:16 น. - comment id 329490
กลอนทุกบทกดมาจากความรู้สึก ในเบื้อลึกที่ต้องการในงานศิล์ป เป็นเสียงร้องที่หัวใจใครได้ยิน แล้วได้อินกับมันฉันพอใจ
12 กันยายน 2547 10:31 น. - comment id 329504
อืม........................ ติ๊ก หนิม ลาก่อน
12 กันยายน 2547 13:24 น. - comment id 329566
สอนยังไงหัวก็ไม่ไปอ่ะคะอิอิอิอ แต่ชอบกลอนคำสอนของพี่ทิกินะได้ความรู้ได้อะไรดีเหมือนพี่ดอกแก้วเลยชอบคนเก่งอย่างๆพี่จังเลยค่ะ
12 กันยายน 2547 14:09 น. - comment id 329604
ยากจังเลยค่ะ ยอมแพ้แล้ววววว
12 กันยายน 2547 18:40 น. - comment id 329769
ริ้วประกายฉายสาดดูผาดเผิน ก้มหน้าเดินล้อลมผมสยาย นึกว่าหญิงแท้จริงกลับเป็นชาย โธ่...ไม่น่าตาลายไปหมายมอง เอ๊ะ..ดูอีกที ก็ดี ที่เป็นหนุ่ม เสียงออกนุ่ม ดูไปไม่ผยอง อย่าแย่งนะ - สีน้ำฟ้า- จะจับจอง เป็นเจ้าของตาคมหนุ่มผมยาว ลองทำตามคุณทิกิว่าน่ะค่ะ ปกติแจมไม่ค่อยได้เขียนงานฉันทลักษณ์นัก..
12 กันยายน 2547 20:10 น. - comment id 329827
เห้นแผนผังสัมผัสแล้วกลัวค่ะพี่ 5555 เป้นโรคกลัวกฎเกณฑ์รึเปล่าเนี่ยเรา ไม่รู้ว่าที่เขียนๆ มาผิดๆไปแค่ไหน แต่เขียนให้ถูกก็น่าสนุกดี เดี๋ยวจะลองดูค่ะ
13 กันยายน 2547 00:00 น. - comment id 330016
กราบเรียนพระเดชพระคุณทุกท่าน รวมทั้งท่าน อาจารย์เวทย์ด้วยเจ้าค่ะ คือ โดยเจตนาก็อยากให้พวกมือใหม่ หัดแต่ง มีกรอบไว้หัดก่อน จะรู้เรื่องไม่รู้เรื่อง ก็ยังพอมี กรอบหนทาง วางไว้น่าอ่าน แบบ บางคน เขียนยาวเหยียดมานานหลายปี ก็ยังไม่เห็นสัมผัส ตลอด สัมผัสมั่ง ไม่สัมผัสมั่ง ก็น่าห่วงใยเป็นที่ยิ่ง อย่างไร ก็อยากให้เราฝึกหัดทฤษฎีบท นี้กันแหละค่ะ เพราะจะช่วยนำทางให้เรา เรียนรู้เหมือน เรียนภาษาอังกฤษ ก็ต้อง หัดสะกด เหมือนแม่ ก ข กอ กา มันถึงจะรู้เรื่อง หวังว่า เด็กๆ คงจะสนุกสนานนะคะ เอิ๊ก คุณเวทย์ขา แหย่คุณเวทย์ออกมาจนได้ อิอิ .... ขอบคุณม้ากมากค่ะ
13 กันยายน 2547 00:11 น. - comment id 330025
ปอลอ คุณเว่ทย์คะ ที่คุณเวทย์มาท้วงติงคนที่นำ กลอนคุณเวทย์มานั้น น่าจะเป็นเรื่องที่ดีมากค่ะ การที่ยกกลอนใครต่อใครมาว่าอีกคนมันไม่ ค่อยถูกต้อง แล้วการตั้งทฤษฎี เพื่อเกื้อหนุนให้เด็กรุ่น ใหม่ รู้จักการ ตั้ง กอ ไก่ ขอ ไข่ ในหลักเกณฑ์ ก็ไม่ใข่เรื่องเสียหายอะไร เหมือน สมัยก่อน เขาฝนกระดานชนวน กันทุกวัน กว่าจะเขียน อะ อิ นะ นะ อะ อิ ฝนกระดานไปปั้นพระพุทธรูปไปได้ เช่นกัน นั่งดูเด็กๆ เขาหาหนทางเขียนกลอนไม่ถูก ถ้าไปว่า ว่า ดุ ดุ เขาก็หายไปหมด สู้ทำ สะพานไว้ให้เขา หัด ข้าม หัดเดิน เขาเก่งแล้วเขาก็ไปได้เอง ใช่ไหมคะ คนเขียนคงไม่ได้อ่านกลอน เกือบ 600 เรื่อง ของคุณทิกิกระมังนะคะ คุณเวทย์ ขอบคุณค่ะ
13 กันยายน 2547 00:21 น. - comment id 330031
คงอีกนาน กว่าเรา จะพบกัน แต่ใจฉัน ยังคง มั่นเสมอ แม้ยามหลับ ยามตื่น คิดถึงเธอ แม้ละเมอ ยังเพ้อ ถึงเธอเลย ฯ เมกจะเข้ามาอ่านนะครับ และต่อไปจะเขียนให้พี่แนะนำอีกนะครับ : 7555 - เมกกะ : 335858 - 12 ก.ย. 47 - 10:12 เมกกะเขียนอย่างที่เคยเขียนมาก่อนแบบไหนพี่ทิกิ ก็ไม่ค่อยได้ไปดูเสียด้วยสิคะ เห็นแต่มาเขียนจากหัวใจไว้บ่อยๆ ก็เข้าใจทุก อย่าง... ทีนี้ มาถึงกลอนบทนี้ เรื่องเสียงกลอน ก็สังเกต คำต้นของ ๖ อักษร นั้น ตามเสียงกลอนเรามัก นิยมที่จะไม่ใช้เสียงสามัญใน คำท้ายวรรคแรกของกลอนแปด สังเกตดูอีกทีนะคะ สัมผัสในยังไม่อยากบอกค่ะ เคยบอก กวีบ้านไร่เมื่อเข้ามาใหม่ ๆ อาจบอกถูก หรือ บอกผิด ก็ได้ เพราะตัวเองก็เขียน ทั้งจากหัวใจ แล้วมาไขฉันทลักษณ์ที่หลังบ่อยๆค่ะ... ด้วยไม่ได้ถือตำรากลอนเล่มไหนไว้ในมือ ยกเว้น กลบท ท่านพันโทฯ ท่านหนึ่งของสมาคม นักกลอน ไว้นั่งดูทางกลบทท่านเป็นความรุ้แต่ ก็ไม่ค่อยนำมาเล่นเท่าไหร่ ด้วย ติดการทำงาน เพื่อชีวิต งานข้าพเจ้าจึงมัก พุ่งแรง มากกว่าจะมา พันอักษรไขว้ไปมา แต่ ข้าพเจ้าเน้นความหมายของชีวิต การเป็นอิสระ ทางความคิด การเป็นประชาธิปไตย มากกว่าจะไปเล่นร้อยคำเล่นมาก ... และ งานเพื่อชีวิต มันก็หนักมาก เวลาลง บทกลอน ๘ บางคน บอกแรง รับไม่ได้เลยก็มี ดังนั้น น้องเมกกะ แน่ใจแล้วหรือที่จะมา ฝึกกับข้าพเจ้า? อยากให้เรียนกับครูเวทย์มากกว่านะคะ ครูเวทย์ ฝากน้องเมกกะหน่อยนะคะ
13 กันยายน 2547 01:13 น. - comment id 330047
กลอนทุกบทกดมาจากความรู้สึก ในเบื้อลึกที่ต้องการในงานศิล์ป เป็นเสียงร้องที่หัวใจใครได้ยิน แล้วได้อินกับมันฉันพอใจ : 9532 - extreme life นั่นแหละค่ะ มือเก่าจะขับอย่างไร จะเกียร์ธรรมดา หรือ ออโต้ หรือ โฟร์วิล มันขึ้นใจแล้วพุ่งใจได้เป็นธรรมดาค่ะ งานนี้ให้มือใหม่หัดขับค่ะ
13 กันยายน 2547 01:14 น. - comment id 330048
: อืม........................ ติ๊ก หนิม ลาก่อน : 5518 - สนิมรัก : 335876 - 12 ก.ย. 47 - 10:31 จาไปไหนจ้าหนิม ก็เห็นเขียนกลอน อยู่แถวนี้น่ะ อิอิ
13 กันยายน 2547 01:15 น. - comment id 330050
สอนยังไงหัวก็ไม่ไปอ่ะคะอิอิอิอ แต่ชอบกลอนคำสอนของพี่ทิกินะได้ความรู้ได้ อะไรดีเหมือนพี่ดอกแก้วเลยชอบคนเก่งอย่างๆพี่จังเลยค่ะ : 8964 - เพราะรัก : 335941 - 12 ก.ย. 47 - 13:24 ขอบคุณแทนคุณดอกแก้วเลยค่ะ ป่านนี้เธอคงนั่งยิ้มด้วยยินดี
13 กันยายน 2547 01:20 น. - comment id 330051
ยากจังเลยค่ะ ยอมแพ้แล้ววววว : 9011 - คนเมืองลิง : 335980 - 12 ก.ย. 47 - 14:09 อ้าว มันเรื่องง่ายๆ ค่ะ แต่ ต้องมานั่ง กันมองหน้ากัน มองกระดานกันทีละตอน อยากให้ ข้ามลิงค์ไป นั่งพินิจ ตรงนี้หน่อยค่ะ http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=3277
13 กันยายน 2547 01:23 น. - comment id 330053
ริ้วประกายฉายสาดดูผาดเผิน ก้มหน้าเดินล้อลมผมสยาย นึกว่าหญิงแท้จริงกลับเป็นชาย โธ่...ไม่น่าตาลายไปหมายมอง เอ๊ะ..ดูอีกที ก็ดี ที่เป็นหนุ่ม เสียงออกนุ่ม ดูไปไม่ผยอง อย่าแย่งนะ - สีน้ำฟ้า- จะจับจอง เป็นเจ้าของตาคมหนุ่มผมยาว ลองทำตามคุณทิกิว่าน่ะค่ะ ปกติแจมไม่ค่อยได้เขียนงานฉันทลักษณ์นัก.. : 4084 - ..สีน้ำฟ้า.. : 336146 - 12 ก.ย. 47 - 18:40 โอ้ โห อารมณ์ดีสมชื่อเสียง สีน้ำฟ้า จริงๆ เลยค่ะ อ่านแล้วยิ้มแต่บาทต้น ชนบาทสุดท้าย เลยค่ะ ยินดีด้วยจริงๆที่ ทฤษฎีนี้ ช่วยพี่มือเก่าเก๋ากึ้ก ให้โดดเข้าฉันทลักษณ์ได้ ขอคล้องพวงมาลัยให้สักพวงนะคะ แบบขึ้นเวทีหนุ่มผมยาวเลย เขียนได้น่ารักมากค่ะ
13 กันยายน 2547 01:27 น. - comment id 330055
เห้นแผนผังสัมผัสแล้วกลัวค่ะพี่ 5555 เป้นโรคกลัวกฎเกณฑ์รึเปล่าเนี่ยเรา ไม่รู้ว่าที่เขียนๆ มาผิดๆไปแค่ไหน แต่เขียนให้ถูกก็น่าสนุกดี เดี๋ยวจะลองดูค่ะ : 7470 - วนัสนันท์ : 336204 - 12 ก.ย. 47 - 20:10 555 น้องต่าย อำพี่ซะมึน รุ้ใจกันจริง งานหมูๆ ก็มาทำให้มันยากๆยุ่งๆเล่นกันอย่างนั้นแหละค่ะ เกรงน้องๆจะนั่งว่างไปวิ่งเล่นซ้อนมอไซค์ กับพวกหนุ่มๆซะ จับมาอ่านไปเกาหัวไป หัดเขียนทฤษฎีอะไรใหม่ๆแก้กลุ้ม เห็นข่าวทั่วโลกแต่ละข่าว มันจะเขียน กวีนิพนธ์ บทประพันธ์ อะไรไม่ออกอยู่แล้ว ราวกับโลกจะถล่มทะลาย หาอะไรมาให้น้องตาลายแก้กลุ้มได้ก็ ขำดีค่ะ แต่อย่างไรก็ต้อง ยินดี อย่างน้องแจม สีน้ำฟ้า ทำขึ้นจนน่ายินดีค่ะ