ฝากดูแลใจไว้ให้ดี อย่าให้มีวันเป็นอันตราย หัวใจ ดวงน้อยน้อย ปล่อยใจ ก็ใจหาย ฝากเธอดูแลใจ รอบข้างมีใครอีกมากมาย ในวันที่ใจเราร้าวรอน แอบถอนหายใจไม่สบาย หัวใจ ดวงน้อยน้อย ปล่อยใจ แล้วใจหาย ฝากเธอดูแลใจ คนเฝ้าห่วงใยมีมากมาย โลกมีคืนวันคลายร้าวราน ไม่นานโศกคงค่อยจางคลาย หัวใจ ดวงน้อยน้อย อย่าปล่อยใจให้แพ้พ่าย เพียงเธอดูแลใจ ผ่านวันเดียวดาย ก็ยิ้มได้
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 11 ก.ย. 2547 00:02 น. - ID 61010 
682
6
0
11 กันยายน 2547 00:05 น. - comment id 328784
ฝากเพลงนี้มาให้น้องเรนร้องเพลินๆนะครับ
11 กันยายน 2547 00:29 น. - comment id 328800
คนมากมายก็จริง ก็คล้ายลำพัง อยู่ดี ค่ะ
11 กันยายน 2547 00:33 น. - comment id 328803
ครับผม ก็ใช่ว่าผมไม่เคยรู้สึกเช่นนั้น ก็ได้เอาเพลงนั่นแหละครับปลอบใจ ว่า เราไม่เดียวดาย
11 กันยายน 2547 01:08 น. - comment id 328815
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_60936.php มาฝากคำคิดถึงค่ะ พุดยังไม่ได้รับเมล์เลยค่ะ ************ ลำพังกับจันทร์แรม เย็นนี้ ฟ้าสวยเหลือเกิน สีฟ้าอ่อนอมเทาบางเบา เจือส้ม ชมพู ม่วง จนยากจะแยกออกว่าเป็นสีใด รู้แต่ว่าเป็นสีท้องฟ้า ที่อ่อนหวาน ปานสายไหมเลื่อมพรายพราว ตะวันเรี่ยยอดไม้โรยตัวลงช้าๆทิ้งแสงสีราวรุ้งทาบทา เป็นช่อชั้นส้มปนแดง จับเมฆหวานปานวิมาน ยามใกล้ค่ำ จันทร์เสี้ยวตะแคง ขี้เกียจ แขวนอยู่กลางฟ้ากว้างแล้ว รอเวลาทายทักราตรี ที่จะจุดเทียนแสงดาวประดับฟ้าให้พราวพรายนับพันล้านเล่ม เต็มอ้อมฟ้า เต็มอ้อมฝัน.. ชาวสวนหลังบ้านก่อกองไฟ..ควันไฟลอยอ้อยอิ่งแตะปลายกิ่งไผ่ที่ไหวเอนล้อลม.... พ้นดงไม้ขึ้นมา ช้าๆ ให้ได้สัมผัสกลิ่นนี้ที่หวนไห้คิดถึง ท้องทุ่งนา ท่ามกลางป่าดงและไพรกว้าง ยอดโดม..สีขาวบ้านเพื่อนบ้าน ล้อแสงตะวันราวอยู่ในดินแดนแห่งความฝัน... ยามนี้ที่ฉันราวอยู่ลำพัง...คนเดียวในโลก ......... เวทีท้องฟ้า..เล่นแสงสวยช้าๆให้จับนัยน์ตาในใจ..ไล่โทนสีไปเรื่อยๆ.. ด้านโน้น ด้านนี้ ฟ้าเปลี่ยนสี เหมือนจะบอกเรานี้ว่า ใจคนเราก็ยังไม่สายที่จะเปลี่ยนแปลง.. เป็นลำพัง...ที่แสนดี ในความคิดความรู้สึก มีเพียงนกน้อยๆ เกาะกิ่งโมกอย่างโดดเดี่ยว เป็นเพื่อนใจ ฟ้า..มืดแล้วนะ..แต่ใจกลับนิ่ง สว่าง สงบ ไม่พบกับความวุ่นวาย สับสน ด้วยได้อยู่ลำพัง.. เอนกายราบ..ทอดตาจับฟ้าเบื้องบน ฟ้าเริ่มมืดหม่น..แต่จันทร์เสี้ยวกลับทอแสงนวลใยโลมไล้ราตรี... และใจดวงนี้ ให้คลายหม่นราวเมตตา.......... มองจากเบื้องบนลงมา......... หากฟ้ามีตา.....คงเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง..นอนนิ่งเงียบ..เดียวดาย..ลำพัง..กับฟ้ากว้างและจันทร์แรม >
11 กันยายน 2547 01:27 น. - comment id 328824
สวัสดีครับคุณพุด ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวผมส่งให้ใหม่นะครับ
11 กันยายน 2547 14:24 น. - comment id 329071
ไพเราะมากครับ นี่ขนาดแอบมาได้ยินนะ ๚ะ๛ size>
11 กันยายน 2547 14:31 น. - comment id 329080
คุณRobert TingNongNoiชอบร้องเพลงด้วย ใช่ไหมครับ ผมชอบทั้งร้องและฟัง ส่วนเล่นดนตรี ก็ได้กีตาร์นิดๆหน่อยๆ
12 กันยายน 2547 19:36 น. - comment id 329806
หน้าส่วนตัว
เรน..ชอบมากเลยคะ...
เป็นบทเพลง.. ที่ให้ความรู้สึก.. ดีจัง..
..เรน..ก็ชอบ..เล่นดนตรี..
เขียนกวี.. เป็นบทเพลง..
..ฟังดิคะ.. เรน..กำลังบรรเลง..
..พริ้ว..เป็นเพลง..
..อารมณ์.. เดียวดาย...
เรน..มาช้า...มากเลยคะ..
..ขอบคุณ..ที่มีเพลง..ไพเราะ..ให้เรนนะคะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
