จากลา...ถิ่นฐานบ้านเกิด

Sa-N

รักใดใดไม่เท่าเรือเมื่อลอยลำ
ต่างจดจำจำจากพรากลูกเมีย
ถ้าหากเรือขัดข้องหรือว่าเสีย
หน้าลูกเมียก็หายดับคาตา
ขึ้นเรือรบถอนสมอรอความตาย
ชีพนี้หมายปกป้องพ้องพวกไทย
ถึงเสียชีพแต่ไม่เสียชาติก็โล่งใจ
ถึงต้องตายด้วยข้าศึกศึกศัตรู
ถอดสมอทิ้งลงตรงปากอ่าว
ทุกย่างก้าวภูมิใจแสนหนักหนา
ได้รบสู้กู้ชาติเต็มอัตรา
นี่แหละหนาชีวิตข้านาวีไทย				
comments powered by Disqus
  • ฟองอากาศ

    10 กันยายน 2547 20:26 น. - comment id 328666

    กองทัพnavyเป็นหน่วยในดวงใจเลยนะเนี่ย
    
    ชอบกลอนนี้นะคะ จะเก็บหน้านี้ไว้ละกัน..
    
    ...................................................... :)
    
    
  • Robert TingNongNoi

    11 กันยายน 2547 08:29 น. - comment id 328891

     
    เขียนได้ดี  หน้าที่คือสิ่งที่ต้องทำ 
    สำหรับความรักต้องมาที่หลังครับ  ๚ะ๛
    
    size> 
  • Sa-N

    11 กันยายน 2547 18:40 น. - comment id 329255

    ฟองอากาศชอบเหมือนเราเลย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน