วันที่ลมหยุดพัด..

หมอกจาง

เกิดอะไรใบไม้ไม่ไหวติง
เสียงไผ่สีก็มานิ่งเงียบสงัด
น้ำกระเพื่อมก็นิ่งจนเห็นก้นชัด
เหมือนว่าลมจะหยุดพัดโดยฉับพลัน
ยืนนิ่งนิ่งสังเกตอย่างเงียบเงียบ
ดูเงียบเชียบดังคล้ายว่าในฝัน
พอลมหยุดดุจคลายเกลียวที่เกี่ยวพัน
ทุกสิ่งคล้ายว่าพากันหยุดระงับ
นกก็หยุดร้องเพลงบรรเลงแล้ว
น้ำค้างแก้วหยุดรำเพยระเหยกลับ
เคยกรุ๋งกริ๋งกระพรวนเพลงบรรเลงรับ
ก็นิ่งเงียบเหมือนดังหับบานประตู
ลมคิดถึงคงไม่พัดถึงใจสาว
จึงเงียบงันไม่ส่งข่าวมาให้รู้
ถ้อยดอกรักยามลมล้อเคยช่อชู
พอห่างเหินก็ห่างหูหรืออย่างไร
เกิดอะไรใบไม้ไม่ไหวติง
ลมมานิ่งใจก็ยิ่งจะหวั่นไหว
ความคิดถึงแสนหนักที่ฝากไว้
เมื่อไรลมจะพัดไปบรรเลงคำ				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    10 กันยายน 2547 16:40 น. - comment id 328488

     
    อ่านกลอนนี้แล้วบีบหัวใจจังเลยครับ
    เขียนได้ดีมาก..... ให้อารมณ์ได้สุดๆ ๚ะ๛
    
    size> 
  • พี่พุด

    10 กันยายน 2547 16:45 น. - comment id 328494

    พี่พุดค่ะ
    มาด้วยชื่นชมถ้อยข้างล่างนะคะ
    ที่โดนใจมากค่ะ
    พี่พุดว่าคนที่ไม่ดีก็ส่วนน้อยนะคะ
    คงไม่ใช่ทั้งหมด
    พยายามมองในแง่บวกไว้จะได้ไม่ต้อง
    ระเคืองใจจนแทบทนไม่ไหวค่ะ
    
    งานใบไม้ข้างบนพี่พุดจะมาต่อทีหลังนะคะคนดี
    เมื่อวานพี่พุดยืนดู หมอกจางๆบนระเบียงบนค่ะ
    ไม่รุเมฆหรือหมอกลอยคละเคล้ากันสวยงามมากค่ะ
    สีนิ่มมากจนน่าจะวาดภาพออกมา
    แต่ไม่ว่าจะรจนาหรือวาดก็คงงามสู้ธรรมชาติแท้มิได้เลยค่ะ ที่ช่างบรรจงลงตัวอะไรฉะนี้เลยละค่ะ
    
    รักนะคะ
    จากดวงใจพี่พุดมิหยุดหอมงามดอกค่ะ
    *******
    
    ไม่รู้นะตามความเห็นผม มันคือการเหยียดของโลกตะวัยตกที่มีต่อชาวตะวันออก..
    
    อย่าบอกว่าเขาไม่รู้ว่านั่นคือรูปเคารพที่เราบูชากราบไหว้..
    
    ..รู้อยู่เต็มอกครับ แต่เขายังทำ เพราะว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่เค้าบูชา ใครจะบูชาอะไร ยังไง ไม่ใช่ธุระของเขาต้องมาแคร์..
    .. เขายึดมั่นในเสรัทางความคิด กล้าที่จะแสดงความคิดที่แตกต่างของตน จนลืมสิ่งสำคัญที่สุดอย่างหนึ่ง..
    
    ..การเคารพต่อความคิด ความเชื่อของผู้อื่น.. และการรู้จักให้เกียรติ
    
    ผู้ที่รู้จักให้เกียรติเท่านั้นจึงสมควรได้รับเกียรติครับ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 1408 - หมอกจาง  
    
  • หมอกจาง

    10 กันยายน 2547 17:18 น. - comment id 328543

    อ่านคอมเมนท์คุณโรเบิร์ตทีไร.. กำลังใจมาอื้อเลย..    :)
    
    พี่พุด - ขอบคุณจริงๆที่มาทักกันถึงนี่ครับ
    
    เห็นด้วยนะครับที่ว่าคนไม่ดีก้อส่วนนึง คนดีก็อีกส่วนนึง..
    
    พยายามทำใจให้สงบระงับ วางๆลงบ้างอยู่เหมือนกันครับ เก็บอะไรต่อมิอะไรมาเป็นอารมณ์หมดคงแย่แน่ เพราะเหมือนว่ามันมีอะไรให้เราเก็บเอามาหงุดหงิดได้เยอะเหลือเกิน...
    
    :)
  • แอ็ปเปิ้ล

    10 กันยายน 2547 17:21 น. - comment id 328550

    ู^______________^
    
    วันที่ลมหยุดพัด อากาศคงร้อน
    วันที่ลมหยุดพัด เหมือนฝันสลาย
    วันที่ลมหยุดพัด  บางสิ่งที่อยู่รอบกาย
    เหมือนรอเวลาจะเคลื่อนไป เพียงลมจะพัดมาอีกครา
    
    มาทักทายคะ
  • แม่มดน้อยค่ะ

    10 กันยายน 2547 17:39 น. - comment id 328568

    คุณครูสังคมเคยสอนไว้ว่าโลกกลม
    ถ้าคิดถึงใครให้ส่งความคิดถึงอ้อมโลกไป
    
    อืมม์!! ลมคงยังพัดอ้อมโลกไปไม่ถึงมั้งพี่หมอก
    ใจเย็นๆ
    
    ขยันแต่งกลอนจังเลย. . .
    
            =^________^=
    
    
  • หมอกจาง

    10 กันยายน 2547 17:47 น. - comment id 328572

    :) ทักกลับครับ แอปเปิ้ล ขอบคุณกลับกลอนแจมนะ..
    
    อืมม..ท่าจะต้องฝากไปกับไต้ฝุ่นเนาะ แม่มดน้อย จะได้ทันใจ..
    .. ว่าแต่ช่วงนี้ก็ขยันเข้าเนตเหมือนกันนี่นา..  :)
  • ฟองอากาศ

    10 กันยายน 2547 21:19 น. - comment id 328718

    เมื่อลมหยุดใจสะดุดคิดหวน
    ใจปั่นป่วนครวญคร่ำย่ำเสาะหา
    ลมไม่มาใจไม่มีเหลือเพียงน้ำตา
    แสวงหาสายลมหวนยวนชีวี...
    
    .......................................................... :)
    
    
  • อัลมิตรา

    11 กันยายน 2547 00:45 น. - comment id 328810

    ใบไม้ได้หยุดพัด เพราะลมไม่พัดพา
    สายน้ำไม่กระเพื่อม นิ่งงันดุจกระจกใส
    นกก็หยุดการขับขาน ก็คงเพราะเหนื่อยใจ
    น้ำค้างและดอกไม้ไพร หยุดการเคลื่อนไหวไปตามๆกัน
    
    แต่ทั้งหมดก็หยุดอารมณ์คนเขียนไม่ได้ นะคะ :)
    
    
  • ..สีน้ำฟ้า..

    11 กันยายน 2547 02:05 น. - comment id 328838

    นานเลยเนอะ.. ที่เราไม่เจอกัน
    
    กลอนบทนี้ถูกใจมาก..
    
    ขอเก็บไว้นะ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    11 กันยายน 2547 12:59 น. - comment id 328993

    กลอนดีจัง เพราะมาก ชอบ ๆ
  • ชัยชนะ

    11 กันยายน 2547 14:44 น. - comment id 329093

    เป็นความเงียบเชียบสงัดอึดอัดยิ่ง
    ต้องทนนิ่งรอเวลาอ่อนล้ายิ่ง
    ช่างอึมครึมครึ้มฟ้าน่ากลัวจริง
    เมื่อไหร่สิ่งอยากชิดเชยเปิดเผยมา
    
  • แม่มดน้อยค่ะ

    13 กันยายน 2547 14:08 น. - comment id 330286

    มาตามอ่านงานพี่หมอกอ่ะแหละ
    อยากจะมีกลอนฝากไว้ให้อ่านด้วย
    แต่. . .ไม่รุจะเขียนไรดี
    
    =^________^=
    
    
  • หมอกจาง

    13 กันยายน 2547 14:56 น. - comment id 330301

    อื้อฮือ.. ตกกะใจ
    
    ..ทำไมอันนี้เรทติ้งดีจังหวา..  :)
    
    ขอโทษหลายต่อหลายคนที่ไม่ได้ตอบคอมเมนต์เสียหลายวัน เพราะส่วนใหญ่จะเข้าเนทจันทร์ถึงศุกร์..
    
    อาจต้องซื้อพัดลมนะ ฟองอากาศ.. :)
    
    ช่ายครับอัลมิตรา.. เรื่องฟุ้งซ่านนี่หยุดกันยาก...  นะ
    
    เก็บเลยครับสีน้ำฟ้า ยินดีที่ได้เจอกันในนี้อีกนะ...............  :)
    
    ขอบคุณครับ คุณฤกษ์
    
    ขอบคุณ พี่ชัยชนะ..
    
    อ๊ะ แม่มดน้อยมาอีกรอบแน่ะ.. :)
    .. เขียนอะไรมาลงก็เขียนเถอะ จะรออ่าน...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน